You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Taka przychylność do USA wynika zarówno z czynników<br />
historycznych oraz politycznych, jak również z potrzeby zagwarantowania<br />
bezpieczeństwa <strong>dla</strong> niewielkiego pod względem siły państwa. Początkowa<br />
faza współpracy dwustronnej (w <strong>lat</strong>ach 1993-1999), która obejmowała<br />
okres ukształtowania się nie tylko stosunków czesko-amerykańskich, ale<br />
także formowania całego systemu bezpieczeństwa narodowego,<br />
udowodniła skuteczność integracji w ramach transatlantyckich struktur<br />
bezpieczeństwa przy wsparciu globalnego partnera. Osobliwością tego<br />
etapu i jednocześnie jego trudnością była całkowita przemiana wszystkich<br />
postkomunistycznych systemów państwowych Europy Środkowo-<br />
Wschodniej, oddzielenie Republiki Słowackiej, co wymagało konieczności<br />
stworzenia własnych organów bezpieczeństwa, aparatu obronnego oraz<br />
armii; potrzeba zaangażowania wykwalifikowanej kadry w gałęziach władzy<br />
ustawodawczej, wykonawczej oraz sądowniczej. W takich okolicznościach<br />
Republika Czeska, mały kraj w Europie Środkowej (powierzchnia 10 tys.<br />
kilometrów kwadratowych, ludność 7 mln), poszukiwała potężnego<br />
partnera, który mógłby stać się gwarantem bezpieczeństwa oraz lobbystą<br />
na rzecz wzmocnienia pozycji w regionie. Jednocześnie etap transformacji<br />
międzynarodowego systemu bezpieczeństwa zbiegł się z rozwojem<br />
światowego przywództwa Stanów Zjednoczonych, co doprowadziło do<br />
aktywnego zainteresowania się Stanów Zjednoczonych samostanowieniem<br />
młodego państwa (rozprzestrzenianiem demokracji na kontynencie<br />
europejskim) oraz rozwojem partnerstwa z tym krajem w ramach<br />
transatlantyckich struktur bezpieczeństwa.<br />
Czescy politolodzy Otto Pick, Radek Khol i inni zwracają uwagę na to,<br />
że większość długoterminowych strategicznych celów polityki<br />
bezpieczeństwa Republiki Czeskiej, w tym członkostwo w organizacji<br />
bezpieczeństwa euroatlantyckiego, zostało zrealizowane przy aktywnym<br />
wsparciu Stanów Zjednoczonych 191 . Rozwój wspólnych programów na<br />
kształt Rady Współpracy Północnoatlantyckiej, działalność w ramach<br />
projektu „Partnerstwa <strong>dla</strong> <strong>Pokoju</strong>” (PdP) oraz innych na etapie<br />
początkowym kształtowało mocną p<strong>lat</strong>formę współpracy transatlantyckiej.<br />
Dowodem na to są zarówno częstotliwość wizyt na najwyższym szczeblu, jak<br />
191 M. Calda, Česko-americke vztahy: od vzdalene alternativy k blizkemu spojenectvi,<br />
[w:] O. Pick, V. Handl (red.), Zahranicni politika Ceske republiky 1993–<strong>20</strong>04. Uspichy,<br />
problemy a perspektivy, Praha <strong>20</strong>04.<br />
197