Partnerstwo dla Pokoju 20 lat później

NATO z kilku powodów: kraj który prowadzi wojnę i ma problemy
terytorialne nie może wejść w struktury Sojuszu, zwiększyć wielkości
budżetu ogólnego na potrzeby NATO oraz brać udziału we wspólnych
manewrach.
Te kilka opinii z rosyjskojęzycznych mediów przytoczyłem, aby
pokazać stanowisko Rosjan wobec tej jednostki. Mimo, że są to jedynie
wybrane opinie, to większość poglądów jest do siebie zbliżona. Jakie można
z tego wyciągnąć wnioski? Otóż w Rosji ta jednostka jest uważana za projekt
skierowany przeciwko nim, w dodatku inspirowany przez USA. Dlatego też
jej działalność będzie na Kremlu oceniana negatywnie.
Jednym z celów jednostki jest tymczasem zbliżenie Ukrainy do NATO
i wyciągnięcie jej z orbity wpływów rosyjskich. Jest to rzecz jasna niezgodne
z rosyjskimi interesami, jednak doszukiwanie się w tym działaniu
antyrosyjskiego spisku jest uproszczeniem. Zwłaszcza, że jednostka ta nie
będzie stałym wojskiem dwóch państw NATO i Ukrainy, a jej celem będzie
udział w misjach narodowych, nie wzmocnienie potencjału obronnego
Ukrainy czy też innego państwa. Jeśli chodzi o stwierdzenie, iż działalność
LITPOLUKRBRIG-u jest łamaniem ustaleń NATO-Rosja z 1997 roku, to także
i tutaj Rosjanie mijają się z prawdą. Dowództwo brygady nie będzie
stacjonowało na Ukrainie, a do tego nie będzie to jednostka stała.
Podsumowanie
Uważam, że LITPOLUKRBRIG ma znaczącą rolę do odegrania
w polityce zagranicznej Polski, Litwy i Ukrainy. Ze strony polskiej może być
to początkiem zacieśniania współpracy z naszymi wschodnimi sąsiadami,
gdyż w ostatnich latach częściej mówi się o różnicach między naszymi
krajami, zamiast o wspólnym działaniu i sukcesach. LITPOLUKRBRIG może
stać się ważną platformą wymiany doświadczeń wojskowych i społecznych,
może wpłynąć na zmianę postrzegania sąsiedzkich stosunków między
krajami. Jednak, co zaznaczyłem powyżej, nie będzie to możliwe bez
współpracy politycznej. Co ważne, projekt ten ukazuje Polskę jako
strategicznego partnera dla swoich sąsiadów. Współpraca między
państwami powinna wpłynąć na poprawę bezpieczeństwa Polski, Litwy
i Ukrainy. A żołnierze ćwicząc na nowych poligonach zyskują doświadczenie.
Pozostaje mieć nadzieję, że ten projekt okaże się sukcesem dla każdego
z krajów, zbliży do siebie nasze narody i będzie wzorem do współpracy
w stosunkach polityczno-wojskowych.
215