Partnerstwo dla Pokoju 20 lat później

ezpieczeństwa narodowego. Tzw. „gwarancje”, otrzymane przez Ukrainę
po rezygnacji z broni jądrowej w 1994 roku, nie zostały oparte na bazie
instytucjonalnej i praktycznie nie są realizowane. Mocarstwa nuklearne,
stali członkowie Rady Bezpieczeństwa ONZ, ignorują gwarancje dane
Ukrainie lub też traktują je jako niewiążące prawnie,
a jedynie jako polityczne deklaracje.
We współczesnym otoczeniu międzynarodowym zagrożenie wojny
globalnej traktowane było dotychczas jako niemożliwe. Teoretycznie
euroatlantycki system bezpieczeństwa gwarantuje jego uczestnikom
ochronę od wszelkich zagrożeń. W Traktacie Północnoatlantyckim (art. 5.)
podkreślono, że atak na jednego z członków Sojuszu uważany jest za atak na
wszystkie wchodzące w jego skład kraje. Oznacza to, że ogłoszenie wojny
z maleńkim Luksemburgiem automatycznie stawia agresora w stan wojny ze
Stanami Zjednoczonymi oraz innymi krajami członkowskimi NATO.
Aczkolwiek absolutnej pewności, tym bardziej w warunkach eskalacji agresji
rosyjskiej na Ukrainie, większość krajów członkowskich, w tym zwłaszcza
postsocjalistyczne państwa NATO, nie posiada. Nie oznacza to jednak, że
dążenie do członkostwa w NATO powinno zostać przez Ukrainę porzucone.
Wręcz przeciwnie.
Członkostwo Ukrainy w NATO zredukuje negatywny wpływ
wewnętrznych oraz zewnętrznych sił antypaństwowych na krajowe procesy
polityczne, pogłębi pozytywną transformację strukturalną
w społeczeństwie, w szczególności wzmocni demokrację, praworządność,
prawa człowieka oraz konsolidację społeczeństwa, zmniejszy ryzyko
wystąpienia ruchów separatystycznych. Współpraca z NATO wzmocni
stabilność i bezpieczeństwo w regionie Morza Czarnego i Morza
Kaspijskiego, który jest kluczowy dla zrównoważonego rozwoju przestrzeni
eurazjatyckiej.
Integracja Ukrainy z NATO będzie sprzyjać aktywnemu uczestnictwu
w procesach regionalnej oraz kontynentalnej integracji z różnymi
organizacjami regionalnymi. Projekty regionalnej współpracy gospodarczej,
politycznej, wojskowej i energetycznej zapewniają Ukrainie niezbędną
przestrzeń manewru oraz realizacji własnych inicjatyw. Mogą także
umożliwić Ukrainie odgrywanie wiodącej roli w ramach regionalnych
struktur oraz tworzenie na bazie własnych inicjatyw nowych struktur
w regionie pomiędzy Morzem Bałtyckim, Morzem Czarnym i Morzem
Kaspijskim, których celem będzie rozwiązywanie istniejących zagrożeń.
31