Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Niezrozumiałe jest również zredukowanie nakładów na prace badawczokonstrukcyjne<br />
do 10% wydatków, podczas gdy w armiach zachodnich jest to<br />
minimum <strong>20</strong>% 172 .<br />
Rezultaty zmian w wielu punktach reformy okazały się zdecydowanie<br />
odbiegać od oczekiwań Ministerstwa Obrony, co z kolei wymusiło zmiany<br />
w samej reformie. W szczególności dotyczyło to zakładanej struktury<br />
osobowej: 150 tys. oficerów, 150 tys. podoficerów zawodowych i 700 tys.<br />
żołnierzy z poboru 173 . Skrócenie do roku zasadniczej służby wojskowej<br />
oznaczało konieczność powołania do wojska 700 tys. poborowych.<br />
Zważywszy na sytuację demograficzną w Rosji (w <strong>20</strong>11 roku liczba 18<strong>lat</strong>ków<br />
w Rosji była niższa niż 700 000), wypełnienie tak wysokiej normy było po<br />
prostu niemożliwe. Wiele do życzenia pozostawiał również poziom<br />
wykształcenia żołnierzy z poboru, a także ich kondycji fizycznej. Rozpoczęty<br />
już w <strong>20</strong>09 roku program szkolenia zawodowych sierżantów kompletnie nie<br />
spełnia potrzeb Sił Zbrojnych. Brak z kolei tej grupy wojskowych<br />
w olbrzymim stopniu utrudnia realizację wszelkich zadań typu mission<br />
command, które zwiększają elastyczność procesów dowodzenia na polu<br />
walki. W efekcie Ministerstwo Obrony postanowiło przywrócić do służby<br />
około 70 tys. oficerów i zwiększyć kontyngent żołnierzy zawodowych do 425<br />
tys. Liczbę poborowych zmniejszono zatem do około 355 tys. Mimo<br />
nacisków ze strony niektórych środowisk politycznych, aby znieść pobór<br />
powszechny, zdecydowano się jednak przy nim pozostać. Wynika to z wielu<br />
czynników, m.in. kulturowych i ideologicznych. W Rosji nadal bardzo silne<br />
jest przekonanie, że żołnierz z poboru będzie z większą odwagą<br />
i poświęceniem bronił Ojczyzny niż żołnierz zawodowy 174 . Trzeba jednak<br />
mieć na uwadze, iż tylko pełna profesjonalizacja armii umożliwiłaby<br />
maksymalne wykorzystanie zmian wprowadzonych przez reformę oraz<br />
sprawiłaby, że wszystkie jednostki Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej można<br />
by uznać za jednostki stałej gotowości bojowej. To z kolei wiązałoby się<br />
z rosnącymi wymaganiami wobec żołnierzy obsługujących coraz bardziej<br />
172 R. Śmigielski, Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej trzy <strong>lat</strong>a po konflikcie z Gruzją, „Biuletyn<br />
PISM” nr 83, 25.08.<strong>20</strong>11.<br />
173<br />
Na temat obecnego stanu liczebnego Sił Zbrojnych i braku realizacji jednego<br />
z najważniejszych założeń reformy patrz: A. Wilk, W kierunku armii zawodowej. Zmiany<br />
w strukturze kadry oficerskiej i systemie ukompletowania Sił Zbrojnych FR, „Komentarze<br />
OSW” nr 73, 28.03.<strong>20</strong>12.<br />
174 Szeroko na ten temat patrz: R. Śmigielski, Bez zapłaty za odwagę, „Nowa Europa<br />
Wschodnia”, 1/<strong>20</strong>10.<br />
186
Change language