Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Decydując się na stworzenie specjalnych relacji w kontaktach<br />
z Ukrainą, NATO brało pod uwagę zarówno pozytywne wewnętrzne zmiany<br />
i reformy wprowadzane przez Kijów, jak wcześniejsze kontakty z Sojuszem,<br />
w tym praktyczny udział we współpracy wojskowej w ramach operacji NATO<br />
na Bałkanach. Potwierdzenie takiego punktu widzenia znalazło swoje<br />
istotne miejsce w preambule Karty. Ze swej strony Ukraina zobowiązywała<br />
się do dalszych reform w obszarze obronności, w tym szczególnie rozwijania<br />
cywilnej kontroli nad siłami zbrojnymi z jednoczesnym podnoszeniem ich<br />
interoperacyjności z jednostkami NATO i państw partnerskich.<br />
Karta zawierała kilkanaście punktów określających wzajemne<br />
zainteresowania oraz obszary współpracy, które zostały przedstawione<br />
w pięciu częściach dokumentu. Pierwsza część to wspomniane już wcześniej<br />
podstawy i przyczyny pogłębienia relacji wzajemnych. Druga określała<br />
zasady na jakich będzie opierał się dalszy rozwój wzajemnych relacji:<br />
uznanie zasady gwarancji bezpieczeństwa <strong>dla</strong> wszystkich państw OBWE,<br />
nienaruszalność integralności i suwerenności państw trzecich,<br />
przestrzeganie praw człowieka i mniejszości narodowych oraz<br />
przeciwdziałanie konfliktom. Trzecia część Karty to obszary konsultacji i/lub<br />
współpracy wzajemnej. Tę część dokumentu należy przedstawić nieco<br />
szerzej. Została ona podzielone na trzy grupy. Pierwsza dotyczyła obszarów<br />
konsultacji w kwestiach stanowiących wspólną troskę, takich jak:<br />
• kwestie polityczne i bezpieczeństwo, w tym szczególnie dotyczące<br />
spraw euroatlantyckich;<br />
• przeciwdziałanie konfliktom, zarządzanie kryzysowe, wspieranie<br />
pokoju, operacje humanitarne;<br />
• polityczne i obronne aspekty nieproliferacji;<br />
• rozbrojenie i kontrola zbrojeń, w tym szczególnie zasady określone<br />
w Traktacie CFE, traktacie o Otwartych Przestworzach oraz zasady<br />
budowy środków zaufania i bezpieczeństwa, określone<br />
w Dokumencie Wiedeńskim z 1994 roku;<br />
• eksport uzbrojenia i transfer technologii podwójnego zastosowania;<br />
• zwalczanie narkobiznesu i terroryzmu.<br />
Druga grupa określała organizację wspólnych seminariów i prac grup<br />
roboczych, zajmujących się:<br />
• planowaniem cywilnym w sytuacjach nadzwyczajnych i gotowości na<br />
wypadek katastrof;<br />
• relacjami cywilno-wojskowymi, demokratyczną kontrolą nad armią<br />
oraz reformami w obszarze obronności Ukrainy;<br />
91