01.11.2015 Views

Partnerstwo dla Pokoju 20 lat później

nato-polska-ukraina

nato-polska-ukraina

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Decydując się na stworzenie specjalnych relacji w kontaktach<br />

z Ukrainą, NATO brało pod uwagę zarówno pozytywne wewnętrzne zmiany<br />

i reformy wprowadzane przez Kijów, jak wcześniejsze kontakty z Sojuszem,<br />

w tym praktyczny udział we współpracy wojskowej w ramach operacji NATO<br />

na Bałkanach. Potwierdzenie takiego punktu widzenia znalazło swoje<br />

istotne miejsce w preambule Karty. Ze swej strony Ukraina zobowiązywała<br />

się do dalszych reform w obszarze obronności, w tym szczególnie rozwijania<br />

cywilnej kontroli nad siłami zbrojnymi z jednoczesnym podnoszeniem ich<br />

interoperacyjności z jednostkami NATO i państw partnerskich.<br />

Karta zawierała kilkanaście punktów określających wzajemne<br />

zainteresowania oraz obszary współpracy, które zostały przedstawione<br />

w pięciu częściach dokumentu. Pierwsza część to wspomniane już wcześniej<br />

podstawy i przyczyny pogłębienia relacji wzajemnych. Druga określała<br />

zasady na jakich będzie opierał się dalszy rozwój wzajemnych relacji:<br />

uznanie zasady gwarancji bezpieczeństwa <strong>dla</strong> wszystkich państw OBWE,<br />

nienaruszalność integralności i suwerenności państw trzecich,<br />

przestrzeganie praw człowieka i mniejszości narodowych oraz<br />

przeciwdziałanie konfliktom. Trzecia część Karty to obszary konsultacji i/lub<br />

współpracy wzajemnej. Tę część dokumentu należy przedstawić nieco<br />

szerzej. Została ona podzielone na trzy grupy. Pierwsza dotyczyła obszarów<br />

konsultacji w kwestiach stanowiących wspólną troskę, takich jak:<br />

• kwestie polityczne i bezpieczeństwo, w tym szczególnie dotyczące<br />

spraw euroatlantyckich;<br />

• przeciwdziałanie konfliktom, zarządzanie kryzysowe, wspieranie<br />

pokoju, operacje humanitarne;<br />

• polityczne i obronne aspekty nieproliferacji;<br />

• rozbrojenie i kontrola zbrojeń, w tym szczególnie zasady określone<br />

w Traktacie CFE, traktacie o Otwartych Przestworzach oraz zasady<br />

budowy środków zaufania i bezpieczeństwa, określone<br />

w Dokumencie Wiedeńskim z 1994 roku;<br />

• eksport uzbrojenia i transfer technologii podwójnego zastosowania;<br />

• zwalczanie narkobiznesu i terroryzmu.<br />

Druga grupa określała organizację wspólnych seminariów i prac grup<br />

roboczych, zajmujących się:<br />

• planowaniem cywilnym w sytuacjach nadzwyczajnych i gotowości na<br />

wypadek katastrof;<br />

• relacjami cywilno-wojskowymi, demokratyczną kontrolą nad armią<br />

oraz reformami w obszarze obronności Ukrainy;<br />

91

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!