Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Podsumowanie<br />
Państwo ukraińskie pokonało ogromną drogę od upadku ZSRR,<br />
odchodząc od statusu kraju atomowego, którego samo istnienie było<br />
podważane, do silnego partnera zdolnego współpracować we wszystkich<br />
dziedzinach, od gospodarki po kwestie militarne, tak w regionie, jak i w skali<br />
globalnej. Warto też wspomnieć o tym, iż sytuacja na arenie<br />
międzynarodowej oddziałuje aż na cztery płaszczyzny ukraińskiej polityki<br />
zagranicznej: 1) historyczno-geograficznej, 2) społeczno-gospodarczej,<br />
3) ideologiczno-cywilizacyjnej, 4) geopolitycznej.<br />
Powiązania funkcjonujące w powyższym ujęciu powodują wzajemne<br />
przenikanie się różnych sfer aktywności międzynarodowej Ukrainy,<br />
zakłócając jednocześnie proces regulacyjno-decyzyjny ukraińskiej polityki.<br />
W sferze historyczno-geograficznej oraz społeczno-gospodarczej największa<br />
rola przypada ośrodkom decyzyjnym w Kijowie, lecz w sferze ideologicznocywilizacyjnej<br />
w znacznie większym stopniu społeczeństwu ukraińskiemu, co<br />
samo w sobie wydłuża w czasie proces konsolidacyjny założeń polityki<br />
międzynarodowej. Natomiast w sferze geopolitycznej Ukraina pozostawać<br />
będzie zawsze jednym z elementów systemu międzynarodowego.<br />
Od postawy społeczności międzynarodowej, a zwłaszcza<br />
najpotężniejszych państw Zachodu, żywotnie zainteresowanych<br />
oddziaływaniem w Europie Wschodniej, zależy teraz więcej niż<br />
kiedykolwiek. Polityka Kremla jest zrozumiała, jednak trzeba pamiętać, że<br />
Zachód również nie ogranicza się do oddziaływania bezpośredniego na<br />
wydarzenia sprzyjające lub oddalające wybór danego wariantu wektora<br />
polityki zagranicznej przez Kijów. Może on skutecznie modyfikować<br />
i zakłócać ich wykładnię, albo wręcz wpływać czy narzucać ich realizację.<br />
Problemem jest przy tym nie sam ten fakt, ale możliwe zbyt koncyliacyjne<br />
podejście zachodnich polityków wobec „politycznych postu<strong>lat</strong>ów” rosyjskich<br />
już na poziomie definicyjnym.<br />
Doskonałym przykładem tego jest postawa H. Kissingera, który<br />
swoimi wypowiedziami i publikacjami promować chce „nie absolutną<br />
satysfakcję, ale zrównoważony brak satysfakcji” 12 , który ma być receptą na<br />
12 H. Kissinger, To settle the Ukraine crisis, start at the end, „The Washington Post”,<br />
[z:] http://www.washingtonpost.com/opinions/henry-kissinger-to-settle-the-ukraine-crisisstart-at-the-end/<strong>20</strong>14/03/05/46dad868-a496-11e3-8466-d34c451760b9_story.html<br />
[10.09.<strong>20</strong>14].<br />
44
Change language