Partnerstwo dla Pokoju 20 lat później

232
Prognozy na przyszłość
Kryzys ukraiński trwać będzie jeszcze bliżej nieokreślony czas,
a proces budowy nowych struktur państwa (politycznych, gospodarczych,
społecznych i militarnych) napotykać będzie na różnego rodzaju przeszkody,
które w dużej mierze inspirowane będą przez Moskwę. Uplasowanie
geopolityczne Ukrainy w nowym wymiarze sprawi, iż walka o wpływy
między Rosją a UE przybierze jeszcze bardziej dynamiczny charakter
w postaci formalnych i nieformalnych działań czy zachowań. W tej grze
Polska powinna odegrać rolę moderatora oraz faktycznego sąsiada, lecz
w sposób przemyślany i opanowany, bowiem niektóre nasze
dotychczasowe działania były emocjonalne i nieroztropne z punktu
widzenia interesu narodowego. Gra polityczna o Ukrainę pomiędzy Rosją
a Zachodem toczyć się będzie także w oparciu o elementy propagandy,
które w przypadku tego konfliktu miały kluczowe znaczenie.
Jak ułożą się wzajemne relacje? Tego dowiemy się w kolejnych
miesiącach i latach. Ukraina pozornie wydaje się być krajem
demokratycznym, jednak dopiero październikowe wybory parlamentarne
i nowo wyłoniony w ich wyniku rząd ujawnią rzeczywiste intencje
i aspiracje, które umożliwią budowę wiarygodnego systemu politycznego
i prawnego, gwarantującego nową jakość państwa uwolnionego przede
wszystkim od korupcji. Polskę niepokoi aktualna sytuacja społeczna
i działalność nowych władz na różnych szczeblach, które powielają ten sam
błąd co ich poprzednicy. Kumoterstwo, nepotyzm i korupcja wciąż są
obecne przy dzieleniu władzy i obsadzaniu stanowisk. Budowanie swoich
wpływów w oparciu o policję i inne służby, ingerencja w biznes prywatny
i państwowy rodzi uzasadniony niepokój. Ponownie zauważyć można
uzależnienie polityki od oligarchów, którzy poprzednio deprawowali władzę
i w praktyce rządzili w poszczególnych regionach. Tzw. „majdanowi
oligarchowie”, deklarując swoje przywiązanie do Ukrainy i finansową pomoc
w wojnie, będą w przyszłości występować w stosunku do rządzących
z roszczeniami i oczekiwaniami, np. w postaci prywatyzacji poszczególnych
firm czy sektorów państwowych. Taki stan rzeczy rodzi patologie, przy
których przyszła władza może upaść z racji swojej niemocy i uzależnienia od
oligarchów.
Strategia działań Polski wobec nowych zagrożeń i wyzwań powinna
uwzględniać racjonalizm oraz realizm naszych stosunków z Ukrainą i Rosją.
Polityka zewnętrzna i wewnętrzna nowych władz na Ukrainie powinna być