Partnerstwo dla Pokoju 20 lat później

Wojsko polskie w misjach NATO
Paweł Bigaj
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Udział wojska w misjach NATO jest dla Polski, jak i dla każdego
innego państwa uczestniczącego w operacjach Sojuszu, powodem do dumy.
Jest to element określający zaangażowanie i znaczenie państwa
w rozwiązywaniu problemów międzynarodowych. Współuczestnictwo
w misjach może wiązać się z uzyskaniem etycznego mandatu,
pozwalającego na zabranie głosu w ważnych dyskusjach oraz
podejmowaniem decyzji o charakterze międzynarodowym. Zapewnienie
pokoju jest podstawowym celem NATO, a jego misje nie budzą żadnych
kontrowersji. Dzięki wypracowanym przez lata procedurom, zawartym
w prawie międzynarodowym, w większości przypadków zapewniają one
zawarcie stałego pokoju.
Współcześnie dostrzec można znaczny wzrost zaangażowania
naszego kraju w operacje przebiegające bliżej polskich granic – mają one
duży wpływ na interesy Polski, a przez ich zgodność z prawem
międzynarodowym dają szansę na ustanowienie trwałego pokoju. Każde
inne działania, niezgodne z wyżej wymienionym prawem, mogą być
zakwestionowane, budzić niepokój oraz niechęć państw członkowskich.
Operacje NATO w ostatnich latach uległy wielu przekształceniom –
przede wszystkim poszerzył się ich zakres, skala działań oraz ilość
podmiotów, które mogą prowadzić działania. Aby dobrze zrozumieć
charakter operacji przeprowadzanych współcześnie konieczne jest
wskazanie różnic pomiędzy sytuacją z lat dziewięćdziesiątych oraz okresem
wcześniejszym.
Udział Polski w misjach NATO przed wstąpieniem w struktury
Sojuszu
Początek lat dziewięćdziesiątych to okres kształtowania się nowego
ładu międzynarodowego. Czas ten charakteryzuje się stabilizacją stosunków
między Wschodem a Zachodem, a także wyzwoleniem nowych źródeł
konfliktów – narodowościowych, etnicznych oraz religijnych.
Nieporozumienia te często występują wewnątrz państw, obok
165