FAK-Manifes vir Demokratiese Afrikaners - Welkom by die FAK

• Dossier: FAK-Manifes
Manifes:
die hoekom en die wat daarvan
DIE BEGRIP MANIFES SUGGEREER DIKWELS
POGINGS OM SITUASIES VAN ERNSTIGE
ONSEKERHEID EN WANHOOP TE PROBEER
VERDRYF EN SEKERHEID EN HELDERHEID IN DIE
PLEK DAARVAN TE STEL. DIT VERKLAAR
GEDEELTELIK WAAROM AFRIKANERS JUIS NOU
’N ERA VAN MANIFESTE BELEEF. MANIFESTE
VERTEENWOORDIG INDERDAAD POGINGS OM
AFRIKANERS SE TOESTAND VAN WANTROUE EN
VERTWYFELING TE PROBEER HANTEER.
Deur Koos Malan *
D
ie begrip manifes suggereer ook ’n aanspraak op
gesaghebbendheid en gee voor om rigtinggewend
te wees. Dié skyn verseker
egter nie noodwendig die
sukses van manifeste nie.
Trouens, manifeste het waarskynlik
eerder ’n geskiedenis
van mislukking as van
sukses. Om sinvol en
suksesvol te wees, moet ’n
manifes deur die FAK drie
dinge doen:
• Eerstens moet dit die
toestand en posisie van
Afrikaners akkuraat vertolk.
• Tweedens moet dit
Afrikaners se politieke
patologieë – die misplaaste
en selfbenadelende reaksies op ons problematiek –
begryp.
• Derdens moet dit weliswaar nie ’n bloudruk nie,
maar in algemene terme die rigting vir samehangende
openbare aksie aandui.
Afrikanertoestand
Die teenswoordige sentiment onder die oorgrote
meerderheid Afrikaners is een van vertwyfeling,
wantroue en wisselende grade van angs. Daar heers
gebrekkige vertroue of daar hoegenaamd ’n blywende
plek vir Afrikaners in Suid-Afrika is en – indien
Afrikaners wel ’n plek het – of dit as ’n
selfrespekterende gemeenskap of bloot as ’n klompie
losdrywende individuele ondernemers is. Daar heers
groeiende en tegelyk grondige rede tot angs oor
persoonlike veiligheid. Afrikaners deel dié angs met
* Medeprofessor in regte aan die Universiteit van Pretoria
ander Suid-Afrikaners, maar onder eersgenoemde is dit
meer akuut vanweë die feit dat Afrikaners nie oor die
politieke magsmiddele beskik of die vooruitsig het om
daaroor te beskik om iets hieromtrent te kan doen nie.
Daar heers ewe grondige redes vir groeiende angs
vanweë die feit dat ons taal, kulturele en
onderwysbelange – dinge wat van wesenlike belang vir
enige gemeenskap is – grotendeels aan die diktate van
’n onsimpatieke en bykans oppermagtige regering
uitgelewer is. In die aangesig van ’n falende openbare
sektor heers daar toenemende wantroue in Suid-Afrika
se vermoë om ’n funksionerende staat in stand te hou,
of in plaas daarvan in toenemende grade van
wanfunksionering en chaos te versink. Onder die
Afrikaanse jeug word Suid-Afrika se politieke orde
gewantrou weens sy onvermoë of onwilligheid om die
beroeps- en dergelike geleenthede te bied wat hulle
professionele ambisie in dieselfde
mate as dié van ander
jong Suid-Afrikaners kan
bevredig. Die enorme vertroue
wat daar sedert 1994 op die
Grondwet as belangebeskermer
geplaas is, het merkbaar
verweer. Die gekwetste geskiedsbeeld
wat die afgelope
jare van Afrikaners gekweek
is, het die morele vesel wat
die voorwaarde vir selfvertroue
en selfgeldende aksie is,
beduidend ondermyn en gelei
tot wesenlike wantroue onder
Afrikaners oor hulle vermoëns
en hulle reg op enige openbare aansprake. Die
partypolitiek, wat vir bykans ’n eeu die primêre middel
vir die omsien na Afrikanerbelange was, het gekwyn
tot die bykans niksbeduidende rol wat dit vandag het,
en die partypolitieke leierskap – die korps van leiers
wat eweneens vir bykans ’n eeu die hoofobjek van die
politieke vertroue van Afrikaners was, het verdwyn en
is nie met nuwe middele en nuwe leierskap vervang
nie. Alles waarna pas verwys is, kan terug herlei word
na ’n enkele kernoorsaak vir die toenemende angs en
wantroue: Afrikaners as ’n minderheid sonder politieke
mag en beduidende hefkrag en oënskynlik sonder enige
ander middele en vermoë beleef ’n diepliggende verlies
aan beheer om enigiets omtrent die oorsake van hulle
angs en vertwyfeling te kan doen.
Reaksies
Dit lei tot ’n verskeidenheid van reaksies, wat op
sigself die verdere verlies aan vertroue vererger en die
www.vryeafrikaan.co.za DIE VRYE AFRIKAAN | 15 September 2006 | BLADSY 51