PUBLICATIES VAN DE EERSTE 10 JAAR VAN DE REFORMATOR

104
Niemand echter versage het en geve het op, al gevoelt hij dit alles nog niet zo
volkomen in het hart als hij het behoorde te ondervinden; maar hij is nog zwak in het
geloof. Want de satan pleegt ons zo aan te grijpen en te verleiden, dat hij uit zijn helse
gif gezonde spijs en geneesmiddel, en omgekeerd uit het heilzame geneesmiddel een
schadelijk gif maakt. Dat wil zeggen: degenen die onboetvaardig en verstokt hun weg
gaan, die sterkt de satan met zekerheid en valse troost in hun zonden; en daarentegen:
de arme, bedroefde gewetens, die brengt hij juist door datgene wat hun troost en
vreugde moet zijn in treuring en schrik, en uit hun gerechtigheid en heiligheid
schildert hij hun enkel zonde en dood. Bijvoorbeeld: dit is onze hoogste troost tegen
alle zonden, dood en hel, als wij hier horen dat Christus onze zonden gedragen heeft.
Hieruit kan de duivel mij zulke gedachten in het hart drijven: o, ik, arm onzalig
mensenkind kan dit in mijn hart niet gevoelen noch ervaren; daarom is er voor mij
geen raad noch troost.
Zie, dat is nu het rechte geneesmiddel tot een dodelijk gif gemaakt. Zo wordt uit de
gedachten des levens enkel vertwijfeling en dood, ja, uit Christus een duivel gemaakt.
Daarom zal men tot troost van de zwakken ook dit weten, dat geen mens onder alle
heiligen Gods dit artikel volkomen in deze wereld begrijpen en hebben kan. Want het
wordt ook niet daarom gepredikt alsof men het zomaar in een oogwenk zou kunnen
uitleren, en weldra in het geheel geen zonde meer zou ervaren.
Ja, zulke vermetele scholieren mogen wel op hun hoede zijn, dat zij niet zorgeloos
komen toelopen en in de strik van de satan vallen. Want de ketters plegen gewoonlijk,
naar zij zich verbeelden, in het christelijk geloof op eenmaal vlug en volleerd te zijn.
Maar de vrome christenen, die zien de zwakheid van hun geloof heel goed, en worden
bovendien ook voortdurend aangevochten en gedreven tot vertwijfeling; zo sterk en
krachtig voelen zij de zonden. Waar nu niets schadelijkers noch verderfelijkere is dan
zelfvertrouwen en vermetelheid, zo moet u zich oprichten en troost ontvangen,
wanneer u de zwakheid van uw geloof gevoelt. Want zulke schuchterheid is een zeker
teken van een vroom, godvruchtig hart. Want u bent gewis een lid van Christus, al
bent u ook een zwak lid.
Bovendien heeft God geboden dat wij de zwakke christenen niet zullen verachten
noch verstoten. Daarom zal onze Heere God de zwakken in het geloof niet vijandig
gezind zijn, noch ze voor het hoofd stoten. Want er blijft ook in de vrome en heilige
mensen vrees en beven voor de dood, een beangst, schuchter hart en menigerlei
gebreken.
Daarom zal men diegenen, die deze dingen niet zo snel begrijpen of in zich opnemen
kunnen, vermanen dat zij daarom niet verschrikt moeten zijn, of zich van de wijs laten
brengen, al zijn zij aanvankelijk een weinig zwak en onhandig' Maar laten zij met de
apostelen bidden en spreken: 'Heere, sterk ons het geloof' Want u bent daarom nog
niet zonder geloof of buiten deze leer, al kent en gevoelt u deze leer nog niet zo
grondig. Want de heilige Paulus, de hoog verlichte apostel, belijdt zelf dat hij het nog
niet gegrepen heeft.
Daarom moet men ook die voor een christen houden - en hij is het ook - die Christus
ingelijfd is en aan Hem hangt, zo zwak hij kan, hoewel hij toch niet zo afgerond en
volkomen alles verstaat. Want die mens heeft de gerechtigheid van onze lieve Heere
Jezus Christus reeds ontvangen, omdat hij haar begint te bezitten.
In het Evangelie staat overal zó geschreven: Jezus sprak tot Zijn jongeren... Hij noemt
Zijn apostelen nimmer meesters, maar altijd leerlingen. En de lieve apostelen hebben
hun naam 'discipel' van het werkwoord 'leren', daarom, dat zij Christus' scholieren