PUBLICATIES VAN DE EERSTE 10 JAAR VAN DE REFORMATOR

Dat moet toch niet maar een gewoon lijden zijn, maar het allerschandelijkste boven al
wat er onder mensen ooit aan ellende, lijden, verachting en schande geweest is. Deze
woorden kunnen dan ook niet toepasselijk geacht worden op een heerlijke koning, van
wie de Joden dromen. Ja, die zijn door deze woorden van de heilige profeet daartoe
gedreven, omdat zij ze toch niet over het hoofd konden zien dat ze twéé Messiassen
hebben verzonnen. Eén, Die lange tijd geleden reeds gekomen zou zijn en ook nog op
de aarde wandelt als een ellendige bedelaar, om op die wijze te betalen en te voldoen
voor de zonde van de Joden, Welke zij toch niet willen aannemen. Ja, ze kunnen ook
zelfs niet zeggen, wie of waar Hij is.
De andere Messias, Die een machtige, heerlijke Koning zal zijn, Die verwachten zij
nog alle dagen.
Maar daardoor missen zij beiden, zowel de lijdende als de heerlijke Messias.
Vers 4a Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten, die
heeft Hij gedragen.
WAARLIJK, HIJ DROEG ONZE KRANKHEID, EN LAADDE OP ZICH ONZE
SMARTEN.
Wij hebben gehoord hoe de heilige profeet Jesaja het lijden en ook de heerlijkheid van
onze Lieve Heere Jezus Christus zeer lieflijk gepredikt heeft. Nu voegt hij er ook aan
toe waarom Hij heeft moeten lijden en wat Hij daarmee heeft uitgericht en verworven.
En hier grondt en bouwt hij op het hoge noodzakelijke artikel van ons geloof van de
rechtvaardigmaking, namelijk dat wij geloven dat Christus is gemarteld en gedood om
onzentwil. Gelijk ook de heilige Paulus leert, dat Christus voor ons tot een vloek is
geworden. Want het is niet genoeg dat iemand weet: Christus heeft geleden. Hij moet
ook de vrucht daarvan kennen, dat is, hij moet ook geloven wat de profeet hier getuigt,
dat Hij onze krankheden gedragen heet. Dat Hij niet om Zijns Zelfs wil of om Zijner
zonden wil, maar voor ons geleden heeft. Namelijk dat Hij al die plagen en krankheid
gedragen en al die smarten op Zich geladen en gestapeld heeft, die wij arme zondaren
hadden moeten lijden en dragen.
Daarom, wie deze uitspraak recht verstaat en weet, die heeft daarmee reeds de
hoofdsom en inhoud van het gehele christendom en van ons geloof geleerd. Want uit
deze overvloedige, volle bron heeft de heilige apostel Paulus zoveel genaderijke
brieven geschept en zulk een overvloed en menigte van zoveel zalige spreuken en
rijke troost geput.
Hieruit kan men nu besluiten en machtig bewijzen, op zékere grond, dat aller mensen
vlijt en moeite verdoemd is, ook alle wijsheid, gerechtigheid en heiigheid, alle goede
werken en verdiensten vervloekt zijn, waarmee de lieden de zaligheid zoeken en
verdienen willen, zonder de lieve Heere Christus.
Dit alles, wat de mens vermag, valt weg en stort ineen door de ene uitspraak, die hier
staat: dat Christus voor ons geleden heeft. Want als dat waar is, dat Hij voor ons
geleden heeft, dan moet men al onze gerechtigheid, goede werken en verdiensten
waarop wij vertrouwden voor niets, ja, gelijk Paulus tot de Filippenzen in het derde
hoofdstuk zegt, voor drek achten. En wij moeten alzo uit onszelf uittreden en
wegwijken, en van ganser harte ons op een vreemde gerechtigheid verlaten en het
wagen dat wij, als tussen hemel en aarde zwevend, met vast geloof ons vastgrijpen en
hangen aan de gerechtigheid die men noch zien noch voelen kan, welke ons alleen in
het Woord aangeboden en geschonken wordt.
98