PUBLICATIES VAN DE EERSTE 10 JAAR VAN DE REFORMATOR

108
geen andere leer zeker kan aanwijzen.
Alleen dit gebrek en deze berisping kan de wereld deze leer aanwrijven, dat zij ónze
werken terneer werpt en aantoont, dat deze niet rechtvaardig maken voor God, maar
dat onze gerechtigheid vanuit de hemel ons geschonken wordt, omdat wij in Christus
geloven en niet in onszelf. Omwille van deze prediking, dat wij aan de goede werken
de kracht en de eer onttrekken die Christus alleen voor Zichzelf opeist, namelijk dat
ons Christus' vroomheid geschonken wordt, en dat onze werken daartoe niets deugen
om voor God vroom en rechtvaardig te maken, maakt dit de helse toorn en de
wraakgierige, bloeddorstige vervolging in de wereld gaande tegen het heilig
Evangelie.
Want dat onze vijanden zo schaamteloos tegen hun eigen geweten en de openbare
waarheid in liegen, en zeggen dat onze leer veroorlooft een iegelijk ongestraft te doen
en te laten naar zijn moedwil en boosheid, deze grijpbare leugen zal God wel richten.
Want het is uit onze boeken openbaar dat wij de overheid haar eer geven en de
mensen leren dat zij schuldig zijn de overheid te eren. Bovendien ziet iedereen hoe
ons Evangelie goede, stille vrede sticht en handhaaft. Evenzo weert het ontucht en
hoererij, en eist echtelijke kuisheid en trouw.
Insgelijks bedreigt het alle boosaardigen en kwaaddoeners en trekt en drijft
daarentegen de christenen tot allerlei vruchten en deugden, die uit het geloof groeien.
Zodat zij ons deswege niet kan straffen, en ook om die oorzaak niet vervolgt.
Maar alleen dit is de oorzaak van hun toorn en van hun woede, dat wij Christus leren
en belijden dat Hij alleen onze gerechtigheid is, en dat wij deze gerechtigheid niet aan
ons eigen vermogen en doen willen toeschrijven.
Daarom moeten wij lijden en scheldt men ons uit voor beide ketters en oproermakers,
verstoorders van de kerk en van de wereldlijke vrede. Wij willen echter de
schandelijke, ondankbare, goddeloze wereld met haar boze, verkeerde aard laten
varen, want zij wil haar oude huid toch niet uittrekken.
Wij moeten ons des te vlijtiger en dankbaarder tonen jegens ons lieflijke Evangelie dat
ons niet mensengerechtigheid, maar een vreemde gerechtigheid, de gerechtigheid van
onze Heere Jezus Christus ten eigendom geeft, en ons de allergrootste en waardevolste
schat in hemel en op aarde geheel en al schenkt.
En deze christelijke en Goddelijke gerechtigheid alleen is het die ontelbare, waarachtige,
goede werken en deugden draagt en baart. Zonder welke gerechtigheid er niets
anders in de wereld is dan enkel en alleen een goddeloos bestaan en huichelachtig
leven, de wereld moge zich dan opsmukken en opschilderen zoveel zij wil.
Dit kan echter niemand op aarde begrijpen en uitspreken wat het betekent wat de
heilige profeet zegt: al onze zonden. Wie zijn deze al onze?En wat heeft Christus
ontvangen van ons allen voor Zijn lijden en al Zijn weldaden? Waarmee verdienen wij
het, dat Hij voor ons de zonde draagt en betaalt, en ons rechtvaardig en zalig maakt?
Wij ruilen dus met Hem, wil Jesaja zeggen, zodat wij Hem niet anders dan slechts
zonde en schande geven voor Zijn onschuld en hartelijke liefde en gerechtigheid die
wij van Hem ontvangen, terwijl wij van Hem ontvangen en aannemen allerlei gaven
en vruchten van de Heilige Geest, die ons dagelijks en rijkelijk gegeven worden.
Want wij arme mensen hebben van onszelf noch gerechtigheid noch wijsheid, noch
welke troost ook. In Christus echter hebben wij dat alles overvloedig, zodat wij vol
van gerechtigheid, wijsheid en krachtige troost zijn in Christus, en hebben in Hem de
onnaspeurlijke rijkdom van de genade en barmhartigheid van God.
Deze woorden van de profeet: 'Maar de HEERE wierp al onze zonden op Hem', zijn
ook met grote ijver daarbij gesteld, opdat ons geweten des te zekerder en onversaagder