PUBLICATIES VAN DE EERSTE 10 JAAR VAN DE REFORMATOR

116
spreekt in 1 Timotheüs 2.
Maar deze kennis is niet onze rede, noch het werk van ons eigen verstand en
vermogen. Het Woord van God verkondigt wel en biedt ons allen onze Heere Christus
aan, en dat Hij ons is gegeven als het offer voor onze zonden. Wanneer echter
daarnaast niet de Heilige Geest onze harten verlicht en beroert, zodat we ziende
worden en geloven, dan blijft het toch alles zonder verstaan te worden, zodat het hart
er zich niet mee vertroost.
Dán echter wordt ervaren wat voor kracht en troost erin besloten is, wanneer wij ons
op de toezegging en belofte van God verlaten en er ons aan toevertrouwen, en in ons
hart schrijven de belofte, dat in het Zaad Christus gezegend worden alle heidenen en
de ganse wereld.
Daarom is dit de grote roem en eer van een christen, dat hij in waarheid weet, dat zijn
gerechtigheid alleen het geloof in deze Heere Jezus Christus is. En dat alleen dáárom,
dat God door Zijn barmhartigheid dit alzo verordent en ons belooft en toerekent. En
daarom is de gerechtigheid van de christenen slechts een geschonken, vreemde
gerechtigheid, namelijk dat God ons de zonde niet toerekent, om Christus' wil, ook al
zijn wij nog niet geheel en al zonder zonden.
Deze leer moeten wij wél ter harte nemen en ons erin oefenen, haar ijverig en ordelijk
het volk vóórprediken en erin hameren, zodat ze welonderlegd en geleerd worden, en
weten dat wij om geen enkel ander ding rechtvaardig worden of voor God bestaan en
aangenaam in Zijn ogen kunnen zijn dan alleen door het kennen van Jezus Christus.
Niet om onze eigen goede werken, ook niet door de Tien Geboden, niet door welke
andere wetten of ceremoniën ook. Niet door wereldlijk recht, gericht of straf; ze moge
zo hard en streng zijn als ze wezen kan, of we die onszelf opleggen of door anderen
ons opgelegd worden tegen onze wil. Dit alles wordt buitengesloten en verworpen
door dit éne woord, wanneer wij letten op datgene wat eruit volgt, tegen welke
leringen dit woord strijdt en waartegenover het gesteld is. Want dat het altemaal
nutteloze en vergeefse dingen zijn, is genoegzaam aangetoond, want niet één van
dergelijke werken is er, die een stuk of het geheel van de kennis van Christus is, die
alleen rechtvaardig maakt.
Daarom is de staat van de monniken en nonnen, en die van alle andere farizeeërs en
huichelaars niets, en wat er verder voor orden zijn, die zijn ook niets en kunnen niets
toebrengen tot de gerechtigheid voor God.
Alles samengevat: noem wat u noemen wilt en kunt: als het niet deze kennis van
Christus is, zo is zij van alle kracht en roem beroofd, alleen reeds daardoor, dat zij
voor God niet rechtvaardig kan maken.
Vers 11c Want Hij zal hun ongerechtigheden dragen.
WANT HIJ DRAAGT HUN ZONDE.
Hier herhaalt de profeet de oorzaak waarom alleen dit kennen van Christus
rechtvaardig maakt. Want, zo zegt hij, Hij is de Knecht van God, Die alleen onze
zonde draagt. Daarom moeten wij onwrikbaar volharden bij deze beschrijving van de
christelijke gerechtigheid, opdat wij niet in de waan en de vertwijfeling geraken dat
Christus een verschrikkelijke rechter of gevangenbewaarder zou zijn.
Want een hart dat zonder geloof en zonder het lieflijk Evangelie is, kan God niet
anders zich voorstellen of beschouwen dan als een toornig rechter. Ja, een Rechter zal
Hij ongetwijfeld zijn, maar in de toekomende wereld; dan zal Hij ten vierschaar dagen
en gericht houden ten jongsten dage, en alsdan veroordelen alle goddelozen en ze