Het gewone en het bijzondere - Trimbos-instituut

nam naar zijn verhaal te luisteren en hem adviezen gaf. De gesprekken met de psychiater
waren erg kort, en daar moest hij het mee doen.
In Joop's verhaal komt ook naar voren hoe traumatisch separaties kunnen zijn en hoe
er met macht gespeeld wordt. Hij vertelt dat de wijze waarop hij werd binnengebracht
zonder meer dramatisch was. Hij was geboeid en verzette zich hevig tegen de injectie die
ze hem wilden geven. Hij is door vier man vastgegrepen en naar de isoleer gebracht.
44
En wat je gewoon merkt is dat er voortdurend met macht gespeeld wordt, macht
van de verplegers en macht van de psychiater. Ik had toen een IBS [aut. Inbewaringstelling]
dus die kon er alleen maar af als die psychiater dat goed zou vinden.
Dus je gaat dan een beetje spelen naar die man toe om dat voor elkaar te
krijgen en uiteindelijk is dat ook wel gelukt. Ik ben ook ver heen geweest maar
ik vond dit, zeker ook hoe die ontvangst was, niet bepaald nodig. Ik blijf wel rustig
als jullie eerst maar eens die boeien af doen. Het was een soort kip of het ei.
En ja ook de macht van de verplegers, hoe er gehandeld wordt als je daar bent.
Dat je hun zin moet doen. Dat je duidelijk merkte, die wordt voorgetrokken. Dat
was absoluut onprettig en ik verveelde me er bovendien.
-Joop-
Andere slechte ervaringen met opnames die door verschillende respondenten genoemd
worden, zijn bijvoorbeeld: verkeerde medicatie hebben gekregen, worden behandeld als
een 'nummer', teleurstelling in psychiaters, te vaak overgeplaatst zijn, geen aandacht
voor medische aandoeningen. Een deel van deze kritiek wordt ook geuit over deeltijdbehandelingen
voor mensen met psychoses. Jan heeft er heel wat gehad. Hij is vooral gekwetst
door het feit dat verpleegkundig personeel hem ontmoedigd heeft om te gaan
werken. Er heerste een pessimisme over de mogelijkheid om er uit te komen en het leven
weer op te pakken.
Ze [aut. de verpleegkundige] zei; nee zo ben je gewoon. En als we jou ook nog
neerzetten op een [aut. werk]plek dan zal je er de eerste dag wel zijn, de tweede
dag lukt ook nog maar de derde dag laat je het afweten want dan wordt het
veel te druk. Ik ga jou niet aan een baan helpen.
-Jan-
Voor Stef was de aanblik van de patiënten in de deeltijdbehandeling al zo schokkend dat
hij zichzelf per direct voornam daar nooit in te belanden.
Leonie en Marcus hebben beiden geen ervaring met opnames of deeltijdbehandeling
maar hebben wel allebei eenmaal een psycholoog gezien toen ze nog kind waren. In het
geval van Leonie concludeerde die psycholoog in een gesprek van tien minuten dat er
niks aan de hand was. Leonie betreurt het dat er toen niet iets meer aandacht was besteed
aan haar. In het geval van Marcus wist de psycholoog ook absoluut niet adequaat
te reageren. De methode die de psycholoog hanteerde was volgens Marcus veel te weinig
toegespitst op hem als kind en bovendien was de manier van informatie verzamelen
veel te summier om daadwerkelijke conclusies te kunnen trekken. Het was een
soort spelletje met kaarten, waar Marcus absoluut geen behoefte aan had:
En bij het derde kaartje zei ik: 'ok, ik kan dit kaartje wel bij je stoppen maar wat
je eigenlijk aan me vraagt is hoe ik het vind en daar wil ik wel over praten'. Ik
TRIMBOS-INSTITUUT