Download PDF (Dutch) - Future Ideas

Twisk, 2010, p. 2) als door agrarisch ondernemers wordt dit als mogelijkheid geopperd. “Je zou
ook dingen kunnen bedenken, waarbij je het ingraaft, waar het doorheen moet lopen” (AGR2).
“Dan moet je op zo’n akkerrand een sleuf maken, zo langs de sloot op, vrij ondiep op zo’n 20 cm.
In die sleuf leg je (...) een drainagebuis, die vol is met die FerroSorp en dat dek je dan aan de
bovenkant af met een heel grof materiaal; voor mijn part met hele grove compost. Dat water
komt naar de sloot toegelopen; dat water wil toch naar beneden en doordat die compost zo grof
is, zakt het heel makkelijk erin. (...) Daar wordt het fosfaat dan gebonden aan die korrels. (...) Ik
zou kiezen voor een organisch materiaal en niet voor grind (...) want we moeten geen steentjes in
ons product hebben. Voor mijn part doe je het met houtsnippers; dat verteert (...), maar goed,
die drain moet je ook een keer eruit halen en verversen” (AGR4). Kennisinstituten geven de voor-
en nadelen aan voor de effectiviteit: “Je hebt veel meer FerroSorp nodig. (...) Maar het voordeel
is, dat de hoeveelheid water, die per tijdseenheid door zo’n geul loopt –het debiet- zal veel lager
zijn dan wanneer alles door de afvoerbuis geperst wordt” (CB2).
Figuur 24 Ijzerhoudend materiaal in een sleuf in de lengterichting langs de sloot.
Alhoewel meerdere waterschappers het een goed idee vinden, zien ze het niet als
inrichtingsmaatregel, die uitgevoerd zou kunnen worden door het Waterschap zelf; ook niet bij
legger watergangen 29 . “Nee, ik zie dat niet zo makkelijk geregeld zijn ... bij ons Waterschap. (...)
Ik zat ook wel aan zoiets te denken, maar dan veel meer om dat geultje dan hier in het midden te
leggen [Figuur 24b] of hier aan de zijkant [Figuur 24c]. (...) Vaak zie je dat ook bij het ploegen;
dan heb je hier de ploegvoor zitten. (...) Of probeer die akkerrand wat meer hol te leggen. Ik
denk, dat de kunst is om het teveel aan water, wat op het perceel staat, naar de akkerrand te
leiden en daar ergens te binden.” (WS2). Het idee van de geul tussen het hoofdgewas en de
akkerrand [Figuur 24c] was ook al eerder geopperd door een agrarisch ondernemer; weliswaar
niet met de intentie om daar ijzerhoudend materiaal aan te leggen, maar “je kan een voortje
voor de akkerrand ploegen, zodat er geen oppervlakkige afspoeling plaats vindt [vanuit dit
voortje infiltreert het in de ondergrond+” (oriënterend bedrijfsbezoek AGR4). Dat dit ook al in de
29 “Legger watergangen, eigenlijk waterschapssloten: dat zijn sloten, die in bezit zijn, of de grond is in het bezit van
het waterschap en daar is een legger-profiel van bekend” (WS2)
Reductie fosfaatafspoeling door ijzerhoudend materiaal Page 67