Eigen rechter (Jan Terlouw) in pdf

Tja, hoe kun je daar zeker van zijn?
'Mijn eerlijke blauwe ogen?', zei Justus en hij sperde zijn don-
kerbruine spiegels van de ziel wijd open.
De man lachte.
'Waarom ben je niet op school?'
'Ik ben zeventien.'
'Dat is geen reden.'
'Ik ga avondschool doen', zei Justus, die het besluit op dat
moment nam.
'Heb je ouders?'
'Ja, ze wonen praktisch om de hoek.'
'Heb je op het ogenblik een baan?'
'Nee, meneer.'
'Wat heb je hiervoor gedaan?'
'Gewerkt bij apotheek Zeewald. Allerlei klusjes.'
'Hebben ze je er uitgegooid?'
'De jongen waar ik voor inviel, kwam terug. Hij had zijn enkel
gebroken.'
'Mag ik inlichtingen vragen?'
'Natuurlijk', zei Justus.
'Je kunt dus direct beginnen?'
'Geen probleem. Graag zelfs.'
'Goed, ik zal je een paar dingen laten zien', zei meneer Kozijnse.
Ze liepen het huis door, bekeken waar de goederen lagen opgetast
en de systematiek van het ordenen, ze namen het boek door waar
alles in werd opgetekend. Ingewikkeld was het niet.
'Kan het niet beter met een computer?' vroeg Justus.
'Eigenlijk wel. Ik ben er nog niet aan toe gekomen. Kun je met
een computer omgaan?'
'Ja hoor.'
'Misschien schaffen we er dan een aan.
Goed, Justus, ik neem je aan. Een maand op proef. Heeft het
arbeidsbureau je gezegd wat je zult verdienen?'
'Ja meneer.'
'Vul even deze lijst in.'
Toen Justus dat had gedaan, constateerde meneer Kozijnse direct
dat hij vandaag jarig was. Een gunstig voorteken, vond hij. Nou,
99