Eigen rechter (Jan Terlouw) in pdf

zegt hij dat het allemaal in de sterren staat wat ons overkomt, een
andere keer zegt hij dat onze fouten in onszelf liggen, niet in de
sterren.'
'Wie wil er thee?' Ze wilden allemaal thee. Rietje ging 'm zetten,
want ze zaten op haar kamer.
'Ik ben dus bezig met die scriptie over liegen en de strafbaarheid
daarvan', zei Yvonne. 'Wie kan een voorbeeld verzinnen waarbij
liegen niet alleen mag, maar zelfs moet?'
'Mijn moeder komt thuis met een hoed. Een monster van een
hoed. Ze komt stralend thuis en vraagt hoe ik hem vind. Zeg ik:
het monster van de eeuw? Nee, ik zeg: past goed bij je, of zoiets.'
'Ik bedoel iets wat te maken heeft met strafrecht.'
'Nou', zei. Jacqueline, 'het is oorlog en je hebt een onderduiker
bij je verborgen. De bezetter komt en vraagt of je iemand in huis
hebt. Volgens mij moet je nu nee zeggen.'
'Maar', zei Yvonne, 'in dat geval overtreed je een wet die je niet
erkent. De wet van de bezetter namelijk.'
'Goed, dan is het geen bezetter, maar je eigen overheid. Je broer
heeft een auto gestolen. De politie komt. Je zegt: hij is hier niet.'
'Dan ben je strafbaar.'
'Maar ben je ook schuldig volgens je eigen geweten? Of zou je je
schuldig voelen als je hem aangaf?'
Daar moesten ze over denken. Ze kwamen tot verschillende
conclusies. Sandra zou hem aangeven en een goede advocaat voor
hem betalen. Jacqueline zou proberen hem te overreden zichzelf
aan te geven. Rietje zou zeggen: 'Hiér is hij niet' en dan bedoelen:
in deze kamer.
'En jij zelf, Yvonne?'
'Ik weet dat ik hem zou moeten aangeven. De juriste in me zegt
dat ik dat ook beslist zou doen. Maar het zusje van die broer zou
het niet opbrengen. Ik zou met een stalen gezicht zeggen:
'Gisteren was hij nog in Hoenderlo. Ga daar eens kijken.'
'Maakt dat je een slechte juriste?'
'Helemaal niet. Het maakt me een slechte staatsburger. En een
goede zuster. Denk ik.'
'Misschien toch ook wel een slechte raadgeefster voor je broer',
meende Sandra.
166