You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ijwerk<strong>in</strong>g', was zijn stell<strong>in</strong>g. 'Afblijven van die rommel.' En hij<br />
had nog een beetje gelijk ook. Alleen vergat hij dat sommige men<br />
sen, die m<strong>in</strong>der sterk zijn dan hij was, zonder medicijnen dood zou<br />
den gaan. Denk maar eens aan longontstek<strong>in</strong>g: vroeger<br />
levensgevaarlijk, nu eenvoudig te genezen met antibiotica.'<br />
Justus knikte.<br />
'Tante Tilly is tien jaar geleden gestorven, toen hij negenenze<br />
ventig was. Hij wenste alleen te blijven wonen. Je hebt gezien hoe<br />
verwaarloosd het huis is. Hij bleef opgewekt. Tot ongeveer een<br />
halfjaar geleden. Toen bekende hij me dat hij buikpijn had en dat<br />
een glas melk, dat hij vroeger nam als zijn buik opspeelde, niet<br />
hielp.'<br />
'Dan zul je nu toch naar een dokter moeten', zei ik.<br />
'Geen sprake van.'<br />
Een paar dagen later kwam ik weer bij hem. Het was duidelijk<br />
dat hij verg<strong>in</strong>g van de pijn. Weer drong ik erop aan dat hij medi<br />
sche hulp zou zoeken. Hij prakkiseerde er niet over.<br />
'Ze zouden je morf<strong>in</strong>e kunnen geven', zei ik. 'Alleen morf<strong>in</strong>e<br />
tegen de pijn. Geen geneesmiddel.'<br />
Hij wilde er niet van horen. Hij veranderde het onderwerp van<br />
gesprek, en vroeg naar Frans. Ik had vreselijk met hem te doen. Ik<br />
was er ook van overtuigd dat hij het niet lang meer kon volhouden<br />
en uit het raam zou spr<strong>in</strong>gen of zoiets.<br />
Toen heb ik morf<strong>in</strong>e voor hem meegebracht uit de apotheek. Ik<br />
kon dat makkelijk doen. Ik ga over de adm<strong>in</strong>istratie van die d<strong>in</strong><br />
gen. Er is netjes voor betaald. De enige overtred<strong>in</strong>g is dat er geen<br />
recept van een arts was. Dat kon ik zonder probleem verdoezelen.<br />
Ik heb oom Ludo geleerd hoe hij zichzelf een <strong>in</strong>jectie kon geven.<br />
Ik heb hem gezegd hoeveel hij zichzelf kon <strong>in</strong>spuiten en dat hij die<br />
dosis alleen maar moest opvoeren als de pijn erger werd, en dan zo<br />
langzaam mogelijk. Hij was me erg dankbaar. Zeuren over zijn<br />
ziekte en pijn deed hij nooit. 'Mijn tijd zit er bijna op', zei hij soms.<br />
'Het is mooi geweest. Je gunt me nog een paar maanden zonder<br />
pijn. Dank je wel daarvoor.'<br />
Zo heb ik hem regelmatig voorzien van morf<strong>in</strong>e. Jij hebt enkele<br />
malen een flesje bij hem bezorgd, als ik echt niet zelf kon gaan.<br />
Toen hij hoorde van mijn aanrijd<strong>in</strong>g, en begreep dat ik enkele<br />
92
Change language