Eigen rechter (Jan Terlouw) in pdf

Dan blijkt de inbreker ook nog iemand te zijn die je kent en er
valt een geheime afspraak met hem te maken. Vreemd. Klopt niet.
Bizar.
Hij vertelde het hele verhaal aan Stijn. Die was vooral geïnteres­
seerd in de honkbalslag. Hij vond het verbazend moedig van Justus
dat die op de dief was afgegaan en hem had neergeslagen. Toen hij
hoorde dat de politie hem dat kwalijk nam, werd hij reuzekwaad.
'Is er eindelijk eens iemand die een boef vangt, wat ze zelf
horen te doen, en dan is het weer niet goed. Ze lijken wel gek
tegenwoordig. '
'De politie doet ook alleen maar wat ze moeten en mogen', zei
Justus. Dat had hij Yvonne zo horen zeggen.
'Nou, ik weet wat ik ga worden', verkondigde Stijn. 'Inbreker.
Met kniebeschermers tegen bruten als jij.'
'Toen ik die nacht wakker werd en meende iets te horen', zei
Justus, 'dacht ik onder andere: wat zou Stijn doen in zo'n geval?
Zou hij op onderzoek uitgaan of niet?'
'En wat antwoordde Stijn in je gedachten?'
'Hij hield z'n mond. Hij was besluiteloos. Hij dacht langer na
dan ik me kon veroorloven.'
'Zo', zei Stijn.
'Wat zóu je gedaan hebben?'
Stijn grijnsde. 'Ik zou graag zeggen dat ik naar beneden was
gegaan, maar ik vrees dat ik mezelf zou hebben wijsgemaakt dat ik
me dat geluid had verbeeld.'
'Je weet pas zeker wat je zou doen als je het meemaakt.'
Als je een ervaring niet samen opdoet, kun je hem niet met iemand
delen. Een appel kun je in tweeën snijden. Van een koffieboon kun
je koffie zetten en die samen drinken. Een eenzame ervaring is als
een droom: hij is van jou alleen.
Weet je wat, dacht Justus, ik ga zelf bij die meneer Slijkhuis op
bezoek. Misschien kom ik er dan achter wat er aan de hand is. Hij
herkauwde dat idee. In de diepere lagen van zijn hersens wist hij
dat zo'n onderneming wel eens verstrekkende gevolgen kon heb­
ben. Dat hij zich bemoeide met dingen die hem niet aangingen. Dat
hij dingen te weten kon komen die hij liever niet wist. Maar hij had
41