De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

precies? Ieder levend wezen, van de kleinste ééncellige tot het grootste
zoogdier, ieder bezield wezen, ieder levend wezen, gebruikt hetzelfde
mechanisme om contact te maken en zich in de wereld te manifesteren.
Ieder wezen kent daartoe twee basisemoties die aan het
lichaamsbewustzijn zijn gekoppeld: pijn en genot. Alle andere emoties
zijn afgeleiden van deze oeremoties, die wij basisinstinct zouden kunnen
noemen. Genot zorgt ervoor dat wij ons naar de wereld uitstrekken, daar
willen wij ons mee verrijken. Pijn willen wij het liefst vermijden en als
wij pijn ervaren trekken wij ons terug, als het jongetje dat de warmte van
de kachel wil ervaren maar te dichtbij komt. Verder ontwikkelde
diersoorten hebben intelligentie ontwikkeld, wat in wezen niets anders is
dan een verfijning van het basisinstinct. Angst geeft ons bijvoorbeeld aan
wanneer er pijn dreigt, liefde als er kans op genot is. Hierdoor zijn wij in
staat om in te schatten wat ons pijn of genot geeft, mede gebaseerd op
wat wij eerder hebben ervaren. Velen onder ons zijn echter in onze
vroege jeugd zo bang en onzeker gemaakt of geworden, dat wij ons
nauwelijks nog uit durven strekken. Wij hebben zoveel pijn en tegenslag
gehad en nooit geleerd hoe wij die konden verwerken, dat wij geen
contact meer vanuit liefde durven maken en krampachtig vasthouden aan
het ons bekende. Als wij geen liefde durven ervaren uit angst voor pijn,
zullen wij ook nooit echt genot kunnen ervaren. Genot is de hoogste staat
van verrukking van ons wezen, de staat van zijn waarin wij ons veilig
voelen, gekoesterd, vervuld en in onze behoeften bevredigd. Alleen in
deze staat van zijn kunnen we de volle omvang van onze ziel ervaren en
voelen wij ons met alles en iedereen verbonden. Het waren wederom de
monniken en ander kerkpersoneel aller religies die het ‘genot’ tot
‘verbod’ maakten. Genot is alsof wij verdrinken in verliefdheid; onze
mooiste kanten komen naar voren en er is ruimte voldoende voor onze
minder mooie kanten. Genot doet ons zinderen van plezier en laat ons
helder Licht uitstralen, dat zeer aanstekelijk op anderen kan werken.
Anderen die zichzelf toestaan te genieten uiteraard, want voor wie het
genieten heeft afgestoten zal het zien van het genot van een ander
waarschijnlijk alleen ergernis oproepen, zoals alle afgestoten kanten
waar wij aan herinnerd worden, ergernis bij ons oproepen. Ergernis, die
wij in de regel projecteren op het subject dat ons aan onze verbannen
kanten herinnert. Anderen, die zichzelf open hebben gesteld voor hun
eigen genot, kunnen echter een glimp opvangen van onze ziel. De hele
wereld lijkt mee te vibreren met onze meest natuurlijke staat van zijn, de
102