De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

zover als we kunnen kijken of zelfs verder. Hij stelt dat de wetenschap
de functie van ons zicht in de hersenen heeft gelokaliseerd. De ogen
ontvangen een beeld en dat wordt in de hersenen geprojecteerd.
Sheldrake draagt aan dat hier nog nooit doorslaggevend bewijs voor is
geleverd en sterker nog, dat het een aanname is die niet deugt. Volgens
hem projecteren wij onszelf op de buitenwereld en ontvangen we
beelden terug. Ik vond het nogal een bewering toen ik het las, maar toen
ik zijn gedachtenexperiment volgde om te ervaren waar de letters zich
bevonden die ik aan het lezen was, moest ik bekennen: niet in mijn
hoofd. Ik zie de letters zo’n vijftig centimeter buiten mijn hoofd, net als
jij die nu buiten jezelf ervaart. Het lijkt misschien een triviale ontdekking
omdat het voor onszelf zo logisch is om onszelf, ons bewustzijn, buiten
onszelf te projecteren. Dat is tenslotte hoe wij de wereld ervaren. Voor
onze wetenschap ligt het allemaal niet zo voor de hand. En zo leren we
met een eenvoudig experiment welke vreemde manieren van denken
onze wetenschap erop na houdt. We leren hiermee vooral dat bewustzijn
iets is dat wij zelf kunnen ervaren. Als we op zo’n eenvoudig experiment
vanuit de wetenschap al zo’n verkracht zelfbeeld terugkrijgen, hoe moet
het dan verder met onze vragen over bewustzijnsverrijking? Ik ga er
gemakshalve vanuit dat we daarvoor niet bij onze wetenschapswereld
hoeven aankloppen. Een discipline die de ziel uit haar metier heeft
geschrapt, omdat zij de fysieke plaats daarvan in het lichaam niet kon
aantonen, is wat mij betreft niet geëquipeerd om fijnzinnige vragen te
verkennen dan wel te beantwoorden. We zijn wat mij betreft hierbij op
onszelf, ons eigen waarnemingsvermogen, onze geestdrift en
ontdekkingszin aangewezen. We zullen zelf weer op onderzoek uit
moeten in plaats van dit over te laten aan een leger van door het
bedrijfsleven en overheid gesponsorde lieden, die zelden ten doel hebben
om onze geestelijke vermogens te verrijken. Ik weet natuurlijk niet hoe
dit met jou zit, maar voor mij is dit gegeven onacceptabel. Ik wil op
onderzoek uit en mijn ziel voeden met waar het naar verlangt: inspiratie.
Niet de platgetreden paden die onze consumptiemaatschappij ons
voorschrijft en waar we van kinds af aan mee worden gehersenspoeld,
maar oorspronkelijke, authentieke inspiratie. Ik verlang naar een tijd
waarin het merendeel van de mensheid gaat beseffen dat ons bewustzijn
het grootste goed is dat ons tot mens maakt. Een tijd waarin we weer
verhalen gaan vertellen over onze ontdekkingsreizen in plaats van de
verhalen over televisieprogramma’s die we hebben gezien. Zijn wij in
127