De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

Naast de kanten van onszelf die we in de Gewijde Dimensie kunnen
gaan ontmoeten is er ook nog een bonte schare aan helpers, gidsen,
lichtwezens en weet ik wat voor andere wezens die je kunt ontmoeten.
De Gewijde Dimensie is grotendeels nog onontgonnen, Terra Incognita
en daardoor zou iedere beschrijving haar eerder beperken dan verrijken.
De mogelijkheden zijn werkelijk onbeperkt en onbegrensd. Het is
mogelijk om met de zielen van anderen te communiceren. Telepathisch
geoefende Reizigers kunnen zelfs met de zielen van overledenen
communiceren. In de Gewijde Dimensie weet je overigens
ogenblikkelijk of wat je meemaakt een deel van jezelf is of energie van
daarbuiten, het lijkt wel of wij daar een apart zintuig voor hebben. Een
andere mogelijkheid die bestaat in deze dimensie is die van tijdelijke
transformatie. Je verandert daarbij bijvoorbeeld tijdelijk in een
fantasiepersoon of herleeft een vorig leven. Wat mijzelf vaak overkomt
als ik mijn Innerlijk Kind vind in de Gewijde Dimensie, is dat ik daarna
transformeer in een Elf. Blijkbaar is mijn Kindje gek op Elfen, want het
overkomt mij regelmatig. De vreemdste wezentjes die ik tot nu toe heb
meegemaakt in de Gewijde Dimensie zijn twee Lichtwezentjes. Tijdens
mijn allereerste Reis kwam ik ze tegen toen ik door mijn toenmalige huis
liep. Flits, flits, ze waren doodsbang en toen ik mijn Kindje hoorde
vragen waarom ze bang waren antwoordden zij: ‘We zijn bang voor de
man in het grijze pak’. Flits en weg waren ze! Later pas begreep ik dat ze
bang waren voor mij. Ik droeg in die tijd inderdaad vaak een grijs
kantoorpak. Jaren later zou ik ze weer een keer tegenkomen. Tijdens een
Reis zonderde ik mij af en ging naar het toilet. Flits, flits, daar waren
weer die twee minuscule lichtjes, rood/roze en geel, die langs mij
flitsten. Ik kon ze weer horen, telepathisch. ‘Hij was wel weer erg
chagrijnig vandaag hè?’ zei er een. ‘Ja, maar hij heeft wel zijn baan voor
ons opgegeven, om muziek te maken’. ‘Wát’ zei ik telepathisch terug,
‘muziek maken? Ik ben gestopt met werken om te schrijven!’ ‘Oh ja’ zei
een van de wezentjes en flits, weg waren ze. Pas na de Reis herinnerde ik
mij de twee van mijn eerste Reis en een warm gevoel kwam over mij
heen omdat zij nu wel bij mij in de buurt durfden komen. Ik was
gegroeid in de loop der jaren. En inderdaad die dag erg chagrijnig
geweest toen het niet lukte in mijn studio. Wegens een technische storing
lukte het niet om muziek te maken. Ik heb nog steeds geen idee wat voor
wezentjes dit zijn. Ze schijnen betrokken te zijn bij mijn leven maar zijn
zo subtiel dat ik ze niet kan plaatsen.
65