De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

veel gesproken over Licht. Laten we ons nu vooral focussen op de
voorwaarde waardoor Licht kan ontstaan, het Duister. Wat weerhoudt
ons ervan om diep af te dalen in ons duister, of, wat is dat duister nu
eigenlijk? In duisternis zijn wij met elkaar verbonden, zijn wij allen aan
elkaar gelijk. New Age-goeroe’s predikten ons in Licht te verbinden,
maar verloochenden daarmee onze ware binding. Duisternis is waar wij
ons in terugtrekken als wij slapen, als wij sterven. Duister is onze ziel;
wij kunnen alleen Licht ontvangen omdat wij donker zijn, zoals onze
pupil zwart is, of zoals de lens van een fotocamera 23 . De vraag waarom
wij ons in wezen heerlijke duister ontvluchten, is volgens mij eenvoudig
te verklaren. Wij verstoppen onze angsten en donkere kanten in ons
duister, verbannen het naar ons onderbewuste, waar het als ‘gevaarlijk en
onberekenbaar’ tussen ons en onze ziel, tussen onze zuivere duisternis in
komt te staan. Doordat wij ons niet meer comfortabel voelen in onze
duisternis, bij onze ware aard, zullen wij ons nooit meer veilig en
verbonden voelen met anderen en ons afgesloten en eenzaam gaan
voelen. Zou dat de reden zijn waarom zo velen van ons lijden aan
slaapstoornissen? Zou dat de reden zijn waarom wij elkaar moeten haten
en almaar wijzen op elkaar’s tekortkomingen? Wanneer wij afdalen in de
duisternis zullen we onvermijdelijk onze eigen tekortkomingen, onze
pijn en oude emoties, onze zwarte kanten en eigenschappen, onze
eenzaamheid en afgescheidenheid en onze angsten tegenkomen. De
donkere nacht van de ziel wacht ons allen, echter niet zoals zovelen van
ons aan hebben genomen, als bedreiging. Zij wacht ons als verlossing.
Wanneer ons duister weer werkelijk donker wordt, hoeven wij haar niet
langer te vrezen. Wanneer wij ons donker zuiveren en de oude,
afgestoten kanten van onszelf verwelkomen, wanneer wij de afgesloten
kamers openen en onder ogen zien wat zich er bevindt, zal ons duister
weer de baarmoeder worden die zij in essentie is, het universum waar
onze ziel haar veilige en warme onderkomen heeft. Waar zij haar
verbinding vindt met al dat leeft. Waar zij Licht kan ontvangen in plaats
van duister projecteren. Als we stoppen met staren in de zon en afdalen
in het duister, zullen we de werkelijke schoonheid gaan ervaren die ons
allen siert. Wij zullen leven, in plaats van op de vlucht zijn voor het
leven. De Gewijde Reis is één van de paden die je regelrecht de
duisternis in zal brengen. Het is geen pad dat je pijn zal verlichten, het is
een pad dat je pijn aan het Licht zal brengen. Het kan je helpen heel
worden, als je de moed hebt om je eigen duister onder ogen te zien. Dat
119