De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

geheel los van mijn lichaam. Ik kon mij er net nog een vage herinnering
van vormen, maar als ik mij concentreerde op mijn lichaam was het of
zo klein als een molecuul of zo groot als het universum. Ik was
vormloos, alleen nog ziel en een klein beetje bewustzijn. Ik kwam
terecht in een oceaan van rust en liefde en ervoer vrede en
verbondenheid met de hele kosmos, al kende ik dat woord toen nog niet.
Maandenlang ging ik iedere avond terug naar het Licht, naar die stille,
vredige plek waar de wereld leek te beginnen en te eindigen. Totdat het
Niets, de stilte, de Lichtenergie mij niet langer kon bekoren; het was er te
leeg, te vredig. Bij ons thuis was er al jaren geen harmonie meer, ik
voelde mij niet prettig als het rustig was. Bovendien diende de
middelbare school zich aan, waar ik zou moeten knokken om mijn hoofd
boven water te houden. Daarbij had ik deze bewustzijnsstaat opgezocht
om de gaven, de Siddhis te ontvangen en naar mijn oordeel was daar
weinig van terechtgekomen. Meisjes en brommers werden veel
interessanter en ongemerkt verleerde ik mijn gave.
Pas jaren later ontdekte ik de waarde van mijn ontdekkingen, de
toegangspoort naar het Veld, maar kon haar helaas niet meer bereiken. Ik
kreeg training in meditatie, maar kon nooit de rust en concentratie
hervinden om de Poort, mijn Derde Oog, te openen. Totdat ik mijn eerste
Gewijde Reis maakte. Het verbond tussen het entheogene middel, in dit
geval de magische Mexicaanse paddenstoel, en mijn ziel reinigde mij
grondig en haalde de blokkades weg die er tussen mij en de beleving van
mijn ziel in waren komen te staan. Het was een ongelooflijk pijnlijke en
emotionele gebeurtenis, waarbij ik het gevoel had dat er een dam werd
weggehaald. De tranen liepen als een klein beekje uit mijn ooghoeken.
Tranen die ik al die jaren had vastgehouden, tranen die mijn heldere
zicht belemmerden. Toen mijn tranen waren opgedroogd en ik vervuld
was van liefde, sloot ik mijn ogen en wachtte mij een heerlijke
verrassing: de bol was geopend. Niet alleen kwam ik in de oceaan van
rust en liefde terecht waar mijn ziel op kracht kon komen, op de bol
werden visioenen geprojecteerd uit dimensies die totaal nieuw voor mij
waren. Wonderschone sprookjesbeelden en complete fantasiewerelden
verschenen op mijn juist geopende Derde Oog en vervulden mijn
kinderlijk verlangen van lang geleden, het verlangen om wonderen mee
te mogen maken, het teken van leven waar ik zo naar verlangde, het
teken dat er meer is dan wij op het ‘eerste gezicht’ kunnen waarnemen.
303