De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

hoop gegooid. De Reiziger sterft een symbolische dood, waarvan ik uit
eigen ervaring kan melden dat deze verre van prettig aanvoelt. Toch is
van alle ervaringen die we op kunnen doen in de Gewijde Dimensie, de
inwijding door middel van de symbolische dood misschien nog wel de
krachtigste en meest indrukwekkendste. Alles in ons verzet zich tegen
wat komen gaat. Als we ons leren overgeven dan krijgen wij één van de
krachtigste inwijdingen die wij tijdens ons leven kunnen krijgen: de
Dood. Wij bevrijden onszelf door middel van deze ervaring van onze
diepstgewortelde angst, de angst die het collectieve onderbewuste van de
Westerse mens beheerst, de Dood. Doordat wij ons van deze angst
ontdoen, hoeven we niet langer op de vlucht te gaan en kunnen we tot
rust komen. Als we eenmaal weten dat we aan de andere kant onze weg
kunnen vinden en daarin zijn gerustgesteld, krijgen we weer vertrouwen
in onszelf en in het leven. We krijgen weer zin in het leven, leven zonder
bang te zijn voor het onvermijdelijke.
Blokkades
Zoals wij al eerder zagen, zorgen angst en schaamte er in onze vroege
jeugd al voor dat wij leren onze gevoelens binnen te houden en vooral
niet te uiten. Onze gevoelsbeleving en uiting raken daardoor al vroeg
geblokkeerd waardoor de weg naar kracht en Licht geblokkeerd raakt.
Blokkades beginnen in ons mentaal lichaam, in ons denken. Zoals ik
eerder liet zien, zorgt onze beschaming ervoor dat wij ervoor kiezen
bepaald gedrag te onderdrukken. Ons emotioneel lichaam kan zich
daardoor niet ontladen. De beweging naar buiten is door ons geblokkeerd
en zoals we eerder zagen, kan energie niet vernietigd worden, slechts
transformeren. In plaats van haar bevrijdende beweging naar buiten te
maken, naar het Licht, wat haar natuurlijke beweging is, maakt zij nu
haar beweging naar binnen, waar onze kracht zich tegen ons keert en
zich vastzet in ons lichaam. Door veel mensen wordt gedacht over onze
energielichamen als zijnde theoretisch, maar iedereen kan de effecten
voelen van vastzittende energie. Zij beneemt ons letterlijk onze kracht en
adem. Zij is voelbaar als spierspanning, verzuring of plaatselijke
verharding van ons lichaam. Onze taal ‘staat stijf’ van de uitdrukkingen
waarin we dit ‘in-motie’ in plaats van emotieproces beschrijven: ‘Je poot
stijf houden, op je nek nemen, onder het leven gebukt gaan, er een hard
hoofd in hebben’. Dat is wat er gebeurt als wij onze primaire gevoelens
226