De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

eigen projecties, hij zich kan bevrijden. Het doel van het Boek van
Bevrijding is om helderheid te verkrijgen. Helderheid over het Zelf, over
de ziel en om de projecties van het ego los te leren laten. Als dat de
overledene niet is gelukt na negenenveertig dagen, zal hij opnieuw
incarneren.
We hoeven als Westerling niet specifiek de Boeddhistische leer aan te
hangen om instinctief aan te voelen dat het Boek van Bevrijding veel
waarheid bevat. De meeste van ons die voor het eerst horen over het
Boek en de betekenis ervan tot zich door laten dringen, zijn op zijn minst
geschokt. Het vertelt zo duidelijk wat ons te wachten staat, zonder daar
nu oordelend of stichtelijk over te zijn. Het legt de gehele
verantwoordelijkheid bij onszelf en de keuzen die wij in ons leven
hebben gemaakt. Er is geen oordelende God die ons naar de hemel of hel
stuurt, wij zijn zelf God en Godin en hebben de verantwoordelijkheid
over onze eigen hemel en hel.
De eerste bardofase, het hemels heldere Licht is goed te herkennen in
wat Westerse mensen rapporteren die een bijna doodervaring hebben
gehad. Velen van hen rapporteerden het Licht, dat tijdens een Gewijde
Reis ook regelmatig wordt gezien. Het Licht heeft veel van ons
gerustgesteld in de zin van: als we dood gaan, gaat de hemel open, staan
liefdevolle overledenen klaar om ons over te helpen gaan en zal alles
goed komen. Vanuit de Tibetaanse invalshoek laten we ons allen stroop
om de mond smeren en geloven we in iets dat maar ten dele waar is. De
mensen die terugkeerden uit de dood en het heldere Licht rapporteerden
hebben pas de eerste bardofase gezien en – misschien wel onterecht – dit
voor de hele waarheid aangenomen. Ikzelf ben geneigd om beide voor
waar te beschouwen. Ik heb zelf het heldere Licht mogen aanschouwen.
Het is er, maar wat er na komt? Het mysterie zal wellicht door ons
levenden nooit ontrafeld kunnen worden. Wat we wel kunnen is de
wijsheid van de stervenden en geïncarneerden gebruiken om ons beter
voor te bereiden op het onvermijdelijke: ons sterfproces. Sterker nog, als
we leven met ‘de dood op onze schouder’ zoals sjamanen dat noemen,
zullen we eerder geneigd zijn waarachtigheid in ons leven te omarmen
en spelletjes te laten varen. Als we leven met ‘de dood op onze hielen’
zullen we haast maken om onze dromen te verwezenlijken en om ieder
moment dat we te leven hebben ten dienste van liefde, vreugde en
86