De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

waarachtig te maken en te leven naar ons hart in plaats van hoe wij het
hebben aangeleerd. Als we de weg naar huis, naar ons hart hebben
ingezet en weer worden als het ongeschonden Kind, kunnen we ons weer
gaan leren verwonderen. Het Koninkrijk zal zich dan aan ons openbaren,
niet ergens ver weg liggend na dit leven, maar hier en nu. Doordat onze
blik verruimt zal zij ons het Koninkrijk openbaren. Een volgende
aanwijzing krijgen we in deze tekst:
‘Wanneer je naakt bent zonder schaamte,
en je kleren opneemt en onder je voeten legt
zoals kleine kinderen, en eroverheen loopt,
dan zul je niet meer vrezen’.
Naakt zijn verwijst naar wie we behoren te zijn, naar onze oorsprong.
Onze kleren afleggen betekent onze betekenisgeving en overtuiging
opgeven. In deze staat hoeven we ons niet meer te schamen en hebben
wij niets te vrezen. En verder:
‘Als je niet vast ten opzichte van de wereld,
zul je het Koninkrijk niet vinden’.
Wederom een verwijzing naar het loslaten van onze overtuigingen. Het
betekent loslaten van wat je voor waar houdt, voor werkelijk bestaand.
Jezus zegt daarbij nadrukkelijk:
‘Wie uit mijn mond drinkt
zal worden als ik
en ik als hij’.
Hoeveel aanwijzingen moeten we nog krijgen dat de Godheid in onszelf
huist? De Christus die ik in mijn visioen ontmoet heb, is er inderdaad
een van gelijkheid. Niet uit de hoogte of stichtelijk, maar een mens die
vanuit zijn hart liefheeft. Met wie ik mij direct op zielsniveau verbonden
voelde en nog altijd voel. Er zijn zeker momenten dat die band flinterdun
wordt en ik weer diep in de schijnbaar oneindige duisternis ben. Mijn
leerproces laat de duisternis dan ook niet verdwijnen, maar toont het mij
steeds sneller als ik afglijd van mijn bestemming. Ik ben nog geen
koning in mijn Al. Wel vaak verontrust en regelmatig verwonderd. Op
113