De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

Carlos Casteneda schrijft in ‘De lessen van don Juan’ over het pad van
het hart 56 :
‘Om het even wat is één pad uit miljoenen. Een krijger moet dus altijd in
gedachten houden dat een pad slechts een pad is. Als hij dat voor zijn
gevoel niet moet volgen, moet hij dat onder geen beding doen. Er mag
aan zijn besluit om op dat pad te blijven of ervan af te stappen geen
angst of eerzucht te pas komen. Hij moet nauwkeurig en welbewust naar
elk pad kijken. Een krijger is het aan zichzelf verplicht één vraag te
stellen: is dit een pad met een hart?
Alle paden zijn gelijk: ze leiden nergens heen. Van een pad zonder hart
kun je echter niet genieten, terwijl een pad met het hart gemakkelijk te
bewandelen is. Het kost een krijger geen moeite het met plezier te
volgen. Het leidt tot een vreugdevolle reis. Zolang iemand het volgt, is
hij er één mee.’
Toen ik pas op vakantie ging vissen met een paar vriendinnen, bleken de
vissen ook vakantie te hebben. We vingen de hele dag niets, tot ik ineens
een paar seconden van te voren van een piepklein stemmetje in mijn
binnenste doorkreeg welke hengel er dadelijk krom zou staan. Eventjes
had ik de mij zo eigen scepsis over mijn voorgevoel gevoeld, maar mijn
hart juichte ‘zie je nou wel’ toen de desbetreffende hengel inderdaad
krom kwam te staan. Het leven is zo oneindig veel leuker met een paar
van die Lichtwezentjes in mijn hart, die veel beter dan ik lijken te weten
waar het leven werkelijk om draait: om te spelen, te ontdekken en om
lief te hebben! Wanneer je besluit om de oude pijn diep vanbinnen
welkom te heten en te gaan uiten, kun je zelf gaan ontdekken hoe je
contact kunt maken met het Veld van onbeperkte mogelijkheden, het
Veld dat je de mogelijkheid biedt om helder te zien, te horen, te voelen
en te weten. Laten we eerst eens wat verder kijken naar wat dat Veld nu
werkelijk is. Het volgende hoofdstuk is wat theoretischer dan de rest. Zet
je maar schrap!
288