De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

ná de Reis, ook als het middel is uitgewerkt. Alles wat je hier doorleeft
in plaats van overleeft, lost werkelijk op en vormt niet langer een
beperking voor je, ook niet in de alledaagse dimensie waar je naar
terugkeert. Zolang je maar in liefde aanvaardt wie je bent en wat zich
voordoet. Gebruik angst of eerder ‘bang zijn’ als raadgever en laat het
vertellen wat je diep vanbinnen kwelt en geef je daaraan over. Dat is de
weg naar onze bevrijding, naar een vrij en uitbundig leven.
Schaamte
Een vorm van bang zijn die ons ernstig kan beperken in ons doen en
laten is schaamte. Al vroeg in onze jeugd wordt onze gevoelswereld
beladen met deze verstikkende emotie. We leren ons schamen voor ons
lichaam, onze persoon, onze uitingen, ons gezin, onze prestaties, onze
seksualiteit. De ergste vorm van schaamte is misschien wel existentiële
schaamte, de angst om te bestaan. De bron van deze diepgewortelde
vorm van schaamte is de beschaming van de gevoelswereld. Als we als
kind door onze opvoeders en andere belangrijke mensen om ons heen
beschaamd werden als we huilden, lachten, bang of boos waren, dan
ontwikkelen we de angst om onze gevoelens te voelen en onze emoties
te uiten. Velen kennen deze vorm van schaamte, die zich vaak vermomt
als bescheidenheid (die de mens zou sieren..), als verlegenheid in milde
vorm of in extremo als faalangst. Als we ons schamen voor onze
gevoelswereld en de uiting daarvan, dan kunnen we daar op onze Reizen
zeker mee geconfronteerd worden. Als antwoord op de beklemming van
schaamte hebben we geleerd om onszelf en onze emoties onder controle
te houden, wat op den duur een verstikkende werking op ons heeft. Het
beneemt ons letterlijk de adem. Op Reis zullen we dus vrijwel zeker met
deze angst geconfronteerd worden. We zullen de teugels moeten leren
versoepelen, want als we eenmaal een entheogeen sacrament hebben
gebruikt, zullen onze gevoelens zich willen gaan manifesteren. De in ons
opgeslagen emotionele energie zal zich een weg naar buiten willen gaan
banen in de vorm van onophoudelijk lachen (ook wel ‘lachkick’
genoemd), diepe tranen, schreeuwen van woede of bibberen van angst.
Deze laatste, angst, vormt als het ware de sleutelpositie in de vorm van
schaamte. Alles waar wij ons voor schamen, lopen we met een grote
boog omheen. Tegen schaamte is maar één remedie en dat is Licht. Als
wij leren onze schaamte te benoemen en zichtbaar te maken, verliest zij
221