De Gewijde Reis - Mensenrechten.org

Een belangrijke manier om waarachtigheid in ons leven in te bouwen, is
de volgende aanwijzing van Zarathustra. Het verwijst naar het Licht dat
in elk mens schijnt, de essentie van trouw zijn aan jezelf:
‘Vertel geen leugens
Doe niet wat je haat’.
‘Doe niet wat je haat’ vertaalt Moerland naar onze tijd met de zin:
‘Neem je innerlijk protest serieus, vertrouw op je eigen intuïtie van
waar-achtigheid.’
Ik heb eerlijk gezegd een lange tijd getwijfeld of ik in dit boek wel
religieuze onderwerpen op zou nemen. Ik weet dat dit in eerste instantie
mensen af kan stoten, zoals het mijzelf vrijwel altijd afstoot als ik
religieuze waarden opgedist krijg. Echter, het gedachtegoed van Jezus
Christus is wat mij betreft zo zuiver, zo vrij van dwingende waarden en
normen en zo vol van werkelijk goede bedoeling, dat ik het zonde zou
vinden om deze passages niet op te nemen in dit boek. De lezers ten spijt
die allergisch zijn geworden voor alles met een religieus tintje. Ik denk
dat we de kracht, de liefde, het Licht van Jezus Christus zeer hard nodig
hebben in onze eenzame tocht naar onze ziel. De verschrikkingen die ons
te wachten staan aan de andere kant, in de Gewijde Dimensie, zijn soms
schijnbaar ondraaglijk. Let wel, het is onze bagage, waarbij wij de keus
hebben om haar op te zoeken en er snel en pijnlijk doorheen te gaan of
het ons hele leven met ons mee te moeten zeulen. Waarbij wij in het
laatste geval in voortdurende ballingschap zullen leven, nooit in staat om
naakt te worden en onze eigen schoonheid, onze ziel, te ervaren. Om
naakt te worden, onze maskers af te zetten, te worden wie wij in kern
behoren te zijn, vereist dat we onze ballast, onze pijn, onder ogen zien.
Het betekent het doorworstelen van al onze schaamte, angst, verdriet,
woede en bovenal: eenzaamheid. In de Gewijde Dimensie betekent het
dat we regelmatig schijnbaar ‘eeuwig’ vast komen te zitten op de
Hoogvlakten van de Eenzaamheid. Daar waar alle hoop verloren lijkt en
waar geen kleur nog geur is, geen greintje vreugde of wat dan ook, alleen
de koude, dorre leegte. Als je daar vastzit en je hebt in je hart een vleugje
Christusliefde, is de kans oneindig veel groter dat je de dorre Hoogvlakte
doorstaat en jezelf overgeeft aan de Leegte, waardoor je verder kan. In
de gnostiek spreekt men over ‘de bron van levend water’ die men alleen
in de woestijn kan vinden. De woestijn kennen we in de Gewijde
Dimensie als de Hoogvlakte waar het koude, ontmoedigende Niets
115