NJB-1526

Recommendations

Info

Rechtspraak Aanbevolen citeerwijze: <strong>NJB</strong> 2015/ … (nummer uitspraak) EHRM 1754 Hof van Justitie EU 1755 Hoge Raad (civiele kamer) 1757 Hoge Raad (strafkamer) 1761 Hoge Raad (belastingkamer) 1766 Afd. bestuursrechtspraak RvS 1770 Centrale Raad van Beroep 1771 Europees Hof voor de Rechten van de Mens Deze rubriek wordt verzorgd door onderzoekers van de Universiteit Leiden, de VU Amsterdam en de RU Nijmegen. Onderstaande bewerking is verzorgd door dr. mr. J.P. Loof (Universiteit Leiden). Alle uitspraken van het EHRM staan op www.echr. coe.int; een selectie verschijnt uiteindelijk in Reports of Judgments and Decisions. De uitspraken van kamers van het EHRM worden drie maanden na de uitspraakdatum definitief, tenzij er intern appel wordt ingesteld bij de Grote Kamer van het Hof. 1253 24 februari 2015, nr. 30587/13 Godsdienstvrijheid. Verstoring godsdienstige viering door demonstratie. Gebrekkig onderzoek naar gewelddadigheden. Schending. (EVRM art. 3, 9) Karaahmed vs. Bulgarije A. Feiten De klager in deze zaak is lid van de Islamitische gemeenschap die zijn religieuze vieringen houdt in de Banya Bashi moskee in Sofia, de enige moskee in deze stad. Zijn klacht betreft het optreden van de Bulgaarse autoriteiten rondom een demonstratie van de Ataka partij voor de ingang van deze moskee, tijdens het vrijdaggebed op 20 mei 2011. Ataka is een politieke partij die vertegenwoordigd is in het Bulgaarse parlement. Bij verkiezingen scoort de partij doorgaans tussen de 7 en 9 % van de stemmen. De partij voert al enkele jaren campagne tegen de door haar als ‘geluidsterreur’ geduide gebedsoproepen die vijf keer per dag enkele minuten lang klinken vanuit de luidsprekers op de minaret van de moskee. In de aanloop naar het incident van 20 mei 2011 werd de moskee diverse malen omcirkeld door Atakaaanhangers in auto’s die met luide (Christelijke) muziek het vrijdaggebed probeerden te verstoren. Op de bewuste dag verzamelt zich een groep van zo’n 150 demonstranten zich bij de moskee, waar de gelovigen zoals gebruikelijk buiten hun gebedsmatjes uitrollen om aan het vrijdaggebed mee te doen. Tot de demonstranten horen diverse parlementariërs van de Ataka partij. Zij roepen beledigingen naar de gelovigen, plaatsen een geluidsinstallatie op het dak van een winkel aan de overkant van de straat en overstemmen het vrijdaggebed met Bulgaars patriottistische liederen. Als enkele moslims proberen de geluidsinstallatie van het dak te halen, breken gevechten uit. De politie die inmiddels is uitgerukt probeert de twee groepen uit elkaar te houden, maar kan niet voorkomen dat de gelovigen worden bekogeld met stenen en eieren. Gebedsmatjes worden in brand gestoken door Ataka-demonstranten. De politie opent drie onderzoeken naar het incident. De eerste twee worden geschorst, zonder dat iemand in staat van beschuldiging wordt gesteld. Het derde onderzoek resulteert in een aanklacht tegen zeven personen, maar bericht over daadwerkelijke vervolging van deze personen blijft uit. Ook de openbaar aanklager van de stad Sofia opent een onderzoek. Dit onderzoek loopt ten tijde van de EHRMuitspraak nog steeds, zonder dat personen in staat van beschuldiging zijn gesteld. B. Procedure Op 10 november 2008 dient klager een verzoekschrift in bij het EHRM. In het bijzonder betreft de klacht het gebrekkige optreden van de autoriteiten tijdens de demonstratie en het karakter van het ingestelde onderzoek naar de gewelddadigheden die bij de demonstratie uitbraken. Volgens klager levert dit een schending op van art. 9 EVRM: de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen, zowel in het openbaar als privé zijn godsdienst te belijden of overtuiging tot uitdrukking te brengen in erediensten. Ook ziet hij hierin een schending van de positieve verplichtingen tot voorkoming van onmenselijke of vernederende behandeling onder art. 3 en van het discriminatieverbod onder art. 14 EVRM. C. Uitspraak van het Hof (Vierde Kamer: Raimondi (pres.), Hirvelä, Nicolaou, Tsotsoria, Kalaydjieva, Wojtyczek, Vehabović) Het EHRM schuift om te beginnen het door de Bulgaarse regering gevoerde verweer terzijde dat de klager geen slachtoffer is van enige EVRM-schending – nu hij wel bij het vrijdaggebed aanwezig was, maar niet gewond is geraakt of anderszins materiële schade heeft geleden. Ten aanzien van de klacht over de bescherming tegen vernederende behandeling onder art. 3 EVRM overweegt het Hof dat de klager erkent geen fysieke of materiële schade te hebben gelden, zodat de klacht zich vooral richt op het psychische effect van de agressieve demonstratie op de verzamelde gelovigen. Het Hof erkent dat deze demonstratie een bewuste provocatie was, gericht op het verstoren van de godsdienstoefening. De korte duur ervan en het eenmalige karakter maken volgens het Hof evenwel dat door deze demonstratie niet dusdanige gevoelens van angst of minderwaardigheid zijn veroorzaakt dat het minimumniveau van ernst noodzakelijk om een handeling binnen de reikwijdte van art. 3 te brengen is bereikt. Hierin onderscheidt deze zaak zich van enkele andere zaken waarin sprake was van langduriger en structureler geweldplegingen jegens religieuze minderheden, waarin het Hof art. 3 wel van toepassing achtte. Dit deel van de klacht oordeelt het Hof dan ook kennelijk ongegrond. Ten aanzien van de klacht onder art. 9 overweegt het Hof dat er een afweging gemaakt moet worden tussen de demonstratievrijheid van de Ataka-aanhangers en de het recht op vrije godsdienstoefening van de moslimgelovigen in Sofia. Deze rechten moeten tegen elkaar worden afgewogen op een wijze die het belang van deze beide rechten erkent in een samenleving die gericht is op pluralisme, tolerantie en ruimdenkendheid. Deze afweging brengt met zich dat beide rechten zo goed mogelijk moeten worden gegarandeerd, dat daartoe een goed wettelijk kader op nationaal niveau moet zijn vastgelegd en dat uiteindelijk het EHRM moet beoordelen of de nationale autoriteiten bij het zoeken naar een balans tussen beide rechten geen onevenredige last op een van beide groepen rechthebbenden hebben gelegd. Hoewel de betreffende demonstratie een dag te voren was aangemeld bij de lokale autoriteiten, overweegt het Hof dat, gegeven het feit dat de anti-moslimopvattingen van Ataka algemeen bekend zijn, de overheid meer had kunnen en moeten doen om de deelnemers aan het vrijdaggebed te beschermen tegen agressieve demonstranten, bijvoorbeeld door de verstoring van het gebed door de geluidsinstallatie te verhinderen. Nu is de politie pas in actie gekomen toen er al gewelddadigheden waren uitgebroken en is ook weinig ondernomen om te voorkomen dat demonstranten de gebedskleedjes van gelovigen in brand staken. De diverse onderzoeken die na afloop van het incident zijn gestart hebben nog geen van alle geleid tot daadwerkelijke vervolging van geweldplegers. Dit terwijl er volop beeldmateriaal van het incident beschikbaar is. Weliswaar hebben diverse hoogwaardigheidsbekle- 1754 NEDERLANDS JURISTENBLAD – 03-07-2015 – AFL. 26
Rechtspraak ders hun diepe afkeur over de wandaden van de demonstranten uitgesproken, maar dit is onvoldoende. Effectieve bescherming van de rechten onder art. 9 EVRM vergt een daadwerkelijke vervolging en bestraffing van personen die verantwoordelijk zijn voor verstoringen van een godsdienstoefening. D. Slotsom Het Hof oordeelt unaniem dat art. 9 EVRM is geschonden en kent de klager een vergoeding van € 3000 vanwege geleden immateriële schade. Hof van Justitie van de Europese Unie Deze rubriek is verzorgd door mw. mr. M. Bulterman, medewerker van de Directie Juridische Zaken, Afdeling Europees Recht van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. De volledige uitspraken van het EU-Hof zijn beschikbaar via www.curia.europa.eu. 1254 Arrest van 4 juni 2015, nr. C-543/13 (M. Ilešič, kamerpresident, A. Ó Caoimh (rapporteur), C. Toader, E. Jarašiūnas, C. G. Fernlund, rechters) Raad van Bestuur van de Sociale verzekeringsbank vs. E. Fischer-Lintjens Sociale zekerheid van migrerende werknemers. Verordening 1408/71. Begrip ‘pensioenen of renten, verschuldigd krachtens de wettelijke regelingen van twee of meer lidstaten’. Verstrekkingen. Toekenning met terugwerkende kracht van een pensioen krachtens de wettelijke regeling van de woonlidstaat. Recht op zorgverstrekkingen afhankelijk van de voorwaarde dat een verplichte zorgverzekering wordt afgesloten. Onmogelijkheid om met terugwerkende kracht een verplichte zorgverzekering af te sluiten. Nuttig effect van verordening 1408/71. Feiten en nationale procedure Fischer-Lintjens heeft van 1934 (haar geboortejaar) tot 1970 in Nederland gewoond. Vervolgens heeft zij in Duitsland gewoond tot 1 mei 2006. Sinds die datum woont zij weer in Nederland. Vanaf oktober 2004 ontvangt Fischer-Lintjens een weduwepensioen van het bevoegde Duitse orgaan. Zij betaalt in Duitsland bijdragen voor haar zorgverzekering en ontvangt verstrekkingen in Nederland op grond van art. 28 Verordening 1408/71 betreffende de toepassing van de sociale zekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, als mede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen, zoals gewijzigd en bijgewerkt bij Verordening 118/97 (PB 1997, L 28, 1). Ter verkrijging van het CVZ van de zogenaamde verklaring van niet-verzekering voor de AWBZ, heeft Fischer-Lintjens aangegeven dat zij geen pensioen of verstrekkingen ontving krachtens de Nederlandse wettelijke regeling. Deze verklaring was geldig van 1 juni 2006 tot en met 31 december 2010. In mei 2007 vraagt Fischer-Lintjes AOW aan. Zij is dan reeds 72. De AOW wordt aan Fischer- Lintjes toegekend en uitbetaald met één jaar terugwerkende kracht vanaf de datum van aanvraag, dus met ingang van 1 mei 2006. Fischer-Lintjens geeft deze wijziging in haar situatie niet door aan de Nederlandse en Duitse zorgverzekeringsorganen. In 2010 komt de wijziging aan het licht wanneer zij een formulier moet invullen in het kader van haar verzoek om verlenging van haar verklaring van niet-verzekering. Fischer-Lintjens geeft aan dat zij sinds 1 mei 2006 een AOW-pensioen ontving. In reactie hierop laat het CVZ haar weten dat zij verzekeringsplichtig was voor de AWBZ en de Zvw, en dat zij derhalve in Nederland premies moest betalen. De verklaring van niet-verzekering van Fischer-Lintjens wordt hierom ingetrokken met terugwerkende kracht tot 1 juni 2006. Het Duitse zorgverzekeringsorgaan restitueert vervolgens een bedrag van meer dan € 5000 aan premies die Fischer- Lintjens sinds 1 juni 2006 in Duitsland had betaald. De betaalde ziektekosten, meer dan € 11 000, worden van haar teruggevorderd. Doordat Fischer-Lintjens niet met terugwerkende kracht in Nederland een ziektekostenverzekering kan afsluiten, moet zij deze kosten zelf betalen. Fischer-Lintjens dient bij het CVZ een bezwaar in het intrekkingsbesluit. De behandeling hiervan wordt door de SVB als het bevoegde orgaan overgenomen. De SVB verklaart het bezwaar ongegrond. Fischer-Lintjens gaat met succes in beroep bij de Rechtbank Roermond. Tegen deze uitspraak steltde SVB hoger beroep in bij de Centrale Raad van Beroep. Deze is van oordeel dat de SVB bevoegd was om de verklaring van niet-verzekering met terugwerkende kracht in te trekken, maar dat daarbij onvoldoende rekening is gehouden met de belangen van Fischer-Lintjens. Prejudiciële vragen De verwijzende rechter legt de vraag voor of art. 27 van Verordening 1408/71 aldus moet worden uitgelegd dat het zich in omstandigheden als die in het hoofdgeding verzet tegen een regeling van een lidstaat die niet toestaat dat de rechthebbende op een door deze lidstaat met één jaar terugwerkende kracht toegekend pensioen, zich met diezelfde terugwerkende kracht aansluit bij een verplichte zorgverzekering. De uitspraak van het Hof Volgens het Hof moet allereerst worden bepaald vanaf welk tijdstip Nederland bevoegd is geworden ten aanzien van een pensioengerechtigde als Fischer-Lintjens. Een van de doelstellingen van de conflictregels van Verordening 1408/71 is dat elke sociaal verzekerde die binnen de werkingssfeer ervan valt, doorlopend is gedekt, zonder dat deze continuïteit kan worden ondermijnd door discretionaire keuzes van individuen of van de bevoegde organen van de lidstaten. De stelselvoorziening in art. 27 en 28 van de verordening legt een verband tussen de bevoegdheid om pensioenen of renten uit te betalen en de verplichting om op te komen voor de kosten van de verstrekkingen, waaruit volgt dat deze verplichting afhankelijk is van een daadwerkelijke bevoegdheid ter zake van pensioenen. Hieruit volgt volgens het Hof dat het Nederlandse pensioen van een betrokkene die zich in eenzelfde situatie als Fischer-Lintjens bevindt, worden beschouwd verschuldigd te zijn in de zin van art. 27 Verordening 1408/71, vanaf het begin van de periode waarvoor dit pensioen daadwerkelijk aan deze betrokkene is uitbetaald, ongeacht het moment waarop dit pensioen formeel is vastgesteld. Een dergelijk pensioen is dus verschuldigd voor die periode als geheel, ook in de situatie waarin deze, in voorkomend geval, aanvangt vóór de datum van het besluit tot toekenning van dit pensioen. In casu dient het AOW-pensioen in Nederland dus worden te worden aangemerkt als verschuldigd in de zin van art. 27 vanaf 1 mei 2006. Volgens het Hof kan het gerechtvaardigd zijn dat een lidstaat de mogelijkheid om met terugwerkende kracht een zorgverzekering af te sluiten beperkt teneinde personen die verplicht zijn om een dergelijke verzekering af te sluiten, te stimuleren dit zo spoedig mogelijk te doen. Dit neemt evenwel niet weg dat de voorwaarden voor aansluiting bij de stelsels van sociale zekerheid van de lidstaten niet tot gevolg mogen hebben dat van de werkingssfeer van een nationale wettelijke regeling worden uitgesloten de personen op wie diezelfde wettelijke regeling krachtens Verordening 1408/71 van toepassing is. Het Hof stelt vast dat de Nederlandse regeling ertoe leidt dat het voor een persoon aan wie krachtens art. 27 van de verordening met terugwerkende kracht een pensioen is toegekend, vervolgens onmogelijk is om aan zijn wettelijke verplichtingen te voldoen en om een zorgverzekering af te sluiten die hem recht geeft op terugwer- NEDERLANDS JURISTENBLAD – 03-07-2015 – AFL. 26 1755
Page 1 and 2: NEDERLANDS JURISTENBLAD GASWINNING
Page 3 and 4: Inhoud Vooraf 1246 1707 Prof. mr. P
Page 5 and 6: Vooraf 1246 Belastinghervorming en
Page 7 and 8: Sinds de ontdekking van het Groning
Page 9 and 10: Inmiddels is aangetoond dat grondei
Page 11 and 12: gen voor de winning op zee (inclusi
Page 13 and 14: geregeld moet worden en de wijze wa
Page 15 and 16: men dat de (externe) veiligheid wor
Page 17 and 18: Is er sprake van een ernstige proce
Page 19 and 20: Wat betreft de andere gevaarsfactor
Page 21 and 22: Verdragsrechtelijk kan aan levering
Page 23 and 24: de Ontwerper van het Burgerlijk Wet
Page 25 and 26: tratie van. Indien tussen de exploi
Page 27 and 28: Ik laat in dit korte bestek buiten
Page 29 and 30: dan ook dat de transparantie daardo
Page 31 and 32: Gaswinning Groningen 1250 Geldt het
Page 33 and 34: Bij zaaksbeschadiging is uitgangspu
Page 35 and 36: worden beïnvloed en dat de rechter
Page 37 and 38: Gaswinning Groningen 1251 Aansprake
Page 39 and 40: gevendheid. Het stoppen van de winn
Page 41 and 42: hier dat de gedupeerden in een toes
Page 43 and 44: Gaswinning Groningen 1252 Aardbevin
Page 45 and 46: verre van volledig. Wij noemen alle
Page 47 and 48: Al met al lijkt het erop dat het Lo
Page 49 and 50: Wat betreft de Dialoogtafel valt op
Page 51: len van financiële en andere midde
Page 55 and 56: Rechtspraak hebben verworven, de ve
Page 57 and 58: Rechtspraak 1259 19 juni 2015, nr.
Page 59 and 60: Rechtspraak 1262 19 juni 2015, nr.
Page 61 and 62: Rechtspraak hof als volgt. Voor de
Page 63 and 64: Rechtspraak Sv in de daar bedoelde
Page 65 and 66: Rechtspraak belanghebbende de grove
Page 67 and 68: Rechtspraak de publieke belangen va
Page 69 and 70: Rechtspraak Centrale Raad van Beroe
Page 71 and 72: Rechtspraak eens zijn dat daaruit o
Page 73 and 74: Boeken 1276 Nederlanders in de heil
Page 75 and 76: Tijdschriften en van oudere uitspra
Page 77 and 78: Tijdschriften geven voor de relatie
Page 79 and 80: Tijdschriften bepaalde voorwaarden
Page 81 and 82: Tijdschriften - In 2012 organiseerd
Page 83 and 84: Tijdschriften voorstel treedt mogel
Page 85 and 86: Tijdschriften ders, de rol van de o
Page 87 and 88: Wetgeving van Protocol nr. 14 was b
Page 89 and 90: Wetgeving verboden middelen en kunn
Page 91 and 92: Wetgeving tevens in een wijziging v
Page 93 and 94: Wetgeving met het oog op het opneme
Page 95 and 96: Wetgeving pees parlement en de Raad
Page 97 and 98: Wetgeving voor de berekening van de
Page 99 and 100: Wetgeving Belastingdienst en beslag
Page 101 and 102: Nieuws 1313 Staat moet uitstoot bro
Page 103 and 104:
Universitair Nieuws 1317 Wilt u dat
Page 105 and 106:
Personalia 1318 Hoogleraar Met inga
Page 107:
Wetgeving toezicht financiële Mark
show all

NJB-1526

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?