NJB-1526

Recommendations

Info

Rechtspraak (5) (A) Indien artikel 13, lid 2, van Richtlijn 2006/123/EEG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende diensten op de interne markt, gelet op de beantwoording van de voorgaande vragen, in het onderhavige geval van toepassing is, heeft deze bepaling dan rechtstreekse werking? (B) Indien het antwoord op vraag 5 (A) bevestigend is, brengt artikel 13, lid 2, van Richtlijn 2006/123/EEG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende diensten op de interne markt dan mee dat de in rekening te brengen kosten mogen worden berekend op basis van de geraamde kosten voor alle aanvraagprocedures, of op basis van de kosten van alle aanvragen als de onderhavige, of op basis van de kosten van de individuele aanvragen? (C) Indien het antwoord op vraag 5 (A) bevestigend is, volgens welke criteria moeten indirecte en vaste kosten overeenkomstig artikel 13, lid 2, van Richtlijn 2006/123/EEG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende diensten op de interne markt aan concrete vergunningaanvragen worden toegerekend? Raad van State Deze rubriek wordt verzorgd door mr. B. Klein Nulent, mr. drs. J. de Vries en mw. mr. D. van Leeuwen, allen werkzaam bij de directie bestuursrechtspraak van de Raad van State. Volledige versies van deze uitspraken zijn te vinden op www.raadvanstate.nl. 1271 27 mei 2015, nr. 201405782/1/R1 (Mrs. Van Buuren, Koeman, Minderhoud) ECLI:NL:RVS:2015:1652 Proactieve aanwijzing kan ook worden gegeven als college van gedeputeerde staten geen gebruik heeft gemaakt van ter beschikking staande wettelijke middelen als het geven van een reactieve aanwijzing of het instellen van beroep. (WRO art. 3.8 lid 6, art. 4.2, lid 1) Uitspraak in het geding tussen: [appellant], wonend te Scherpenzeel, appellant, en het college van gedeputeerde staten van Overijssel (hierna: het college), verweerder. Procesverloop Bij besluit van 3 juni 2014 heeft het college besloten de raad van de gemeente Hardenberg (hierna: de raad) een aanwijzing te geven als bedoeld in artikel 4.2, eerste lid, van de Wet ruimtelijke ordening (hierna: Wro) om een nieuw bestemmingsplan vast te stellen voor het perceel [locatie] te Bergentheim overeenkomstig de bij de aanwijzing gegeven voorschriften. Tegen dit besluit heeft [appellant] beroep ingesteld. (…) Overwegingen 1. Ingevolge artikel 4.2, eerste lid, van de Wro, kan, indien provinciale belangen dat met het oog op een goede ruimtelijke ordening noodzakelijk maken, het college aan de gemeenteraad een aanwijzing geven om binnen een daarbij te bepalen termijn een bestemmingsplan vast te stellen overeenkomstig daarbij gegeven voorschriften omtrent de inhoud van dat bestemmingsplan. (…) 3. In het besluit heeft het college de aanwijzing gegeven dat de bestemming ‘Wonen’ voor het perceel [locatie] te Bergentheim, zoals toegekend in het bestemmingsplan ‘Buitengebied Hardenberg’ dat door de raad op 1 oktober 2013 is vastgesteld, gewijzigd dient te worden in een recreatieve bestemming als bedoeld in artikel 34 van de planregels van dat bestemmingsplan. 4. [appellant] betoogt dat hij, gelet op het bij besluit van 1 oktober 2013 vastgestelde bestemmingsplan ‘Buitengebied Hardenberg’ en een aantal ambtelijke brieven, er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat zijn perceel een woonbestemming zou behouden. [appellant] betoogt voorts dat de proactieve aanwijzing is gegeven in strijd met de goede ruimtelijke ordening, nu omliggende percelen een woonbestemming hebben en een woonbestemming voor zijn perceel derhalve niet leidt tot versnippering van de groene omgeving. (…) 4.3. Vast staat dat de raad in strijd met artikel 2.12.4, eerste lid, van de Omgevingsverordening in het bestemmingsplan ‘Buitengebied Hardenberg’ aan het perceel een woonbestemming heeft toegekend. Daarmee heeft de raad ook in strijd met het provinciale beleid dat recreatiewoningen beschikbaar dienen te blijven voor recreatief gebruik gehandeld. Het college heeft daarin aanleiding kunnen zien de proactieve aanwijzing te geven. Naar aanleiding van het betoog van [appellant] dat hij na de vaststelling van het bestemmingsplan ‘Buitengebied Hardenberg’ erop mocht vertrouwen dat zijn perceel een woonbestemming zou behouden, ziet de Afdeling zich voor de vraag gesteld of het college korte tijd na vaststelling van dat bestemmingsplan de in geding zijnde proactieve aanwijzing kon geven. Het college had immers in beginsel ook de mogelijkheid de toegekende woonbestemming in het bestemmingsplan ‘Buitengebied Hardenberg’ tegen te houden door het geven van een reactieve aanwijzing als bedoeld in artikel 3.8, zesde lid, van de Wro. In het onderhavige geval stond die mogelijkheid voor het college niet open, omdat niet aan de voorwaarde was voldaan dat door het college een zienswijze omtrent dit plandeel moest zijn ingediend en evenmin sprake was van een gewijzigde vaststelling van het bestemmingsplan op dit onderdeel. De Afdeling overweegt dat, indien de provinciale belangen dat noodzakelijk maken, artikel 3.8, zesde lid, van de Wro noch het systeem van de Wro zich verzet tegen het geven van een proactieve aanwijzing nadat het college in een procedure omtrent de vaststelling van het bestemmingsplan geen gebruik heeft gemaakt van de tot haar beschikking staande wettelijke middelen als het geven van een reactieve aanwijzing of het instellen van beroep. Voor het oordeel of het college in redelijkheid van de mogelijkheid een proactieve aanwijzing te geven, gebruik heeft kunnen maken, acht de Afdeling in dit geval in de eerste plaats van belang dat [appellant] de recreatiewoning, zoals door hem ter zitting is bevestigd, sinds hij daarvan eigenaar is geworden in 2007, nooit gebruikt heeft voor permanente bewoning, ook niet na het van kracht worden van het bestemmingsplan ‘Buitengebied Hardenberg’. (…) 4.3.3. (…) Voor zover het betoog van [appellant]s ertoe strekt dat de raad in het bestemmingsplan ‘Buitengebied Hardenberg’ bij hem verwachtingen heeft gewekt die in de weg staan aan de aanwijzing van het college, overweegt de Afdeling dat het inherent aan het instrument van de proactieve aanwijzing is, dat daarmee de aan de vaststelling van een bestemmingsplan te ontlenen verwachtingen niet worden gerespecteerd. Het besluit is derhalve niet in strijd met het vertrouwensbeginsel vastgesteld. De conclusie is dat het college in redelijkheid van de noodzaak van het geven van een proactieve aanwijzing heeft kunnen uitgaan en het bestreden besluit in redelijkheid heeft kunnen nemen en niet is voorbereid of genomen in strijd met het recht. Het betoog faalt. (…) 1770 NEDERLANDS JURISTENBLAD – 03-07-2015 – AFL. 26
Rechtspraak Centrale Raad van Beroep Deze rubriek wordt verzorgd door mr. A.B.J. van der Ham, vice-president van de Centrale Raad van Beroep, en mr. J.E. Jansen, hoofd Wetenschappelijk bureau van de Centrale Raad van Beroep. 1272 27 mei 2015, nr. 13/1481 WMO (Mr. De Mooij) ECLI:NL:CRVB:2015:1871 Dwangsom bij niet tijdig beslissen. Van een prematuur beroep is geen sprake in het geval na de indiening van een ingebrekestelling de omstandigheden zodanig wijzigen dat van een aanvrager niet (meer) kan worden gevergd dat hij de resterende termijn van de ingebrekestelling afwacht alvorens hij beroep zou kunnen instellen. (Awb art. 4:17, 6:12) (…) Overwegingen 4.1. Op grond van artikel 4:13 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) dient op een aanvraag binnen een redelijke termijn te worden beslist. De redelijke termijn is in ieder geval verstreken wanneer het bestuursorgaan binnen acht weken na ontvangst van de aanvraag geen beschikking heeft gegeven, noch een mededeling als bedoeld in artikel 4:14, derde lid, heeft gedaan. 4.2. Artikel 6:12, eerste tot en met derde lid, van de Awb luidt als volgt: ‘1. Indien het beroep is gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit dan wel het niet tijdig bekendmaken van een van rechtswege verleende beschikking, is het niet aan een termijn gebonden. 2. Het beroepschrift kan worden ingediend zodra: a. het bestuursorgaan in gebreke is tijdig een besluit te nemen of een van rechtswege verleende beschikking bekend te maken, en b. twee weken zijn verstreken na de dag waarop belanghebbende het bestuursorgaan schriftelijk heeft meegedeeld dat het in gebreke is. 3. Indien redelijkerwijs niet van de belanghebbende kan worden gevergd dat hij het bestuursorgaan in gebreke stelt, kan het beroepschrift worden ingediend zodra het bestuursorgaan in gebreke is tijdig een besluit te nemen.’ 4.3. Bij het indienen van een beroep tegen het niet tijdig nemen van een besluit dient, gelet op artikel 6:12, tweede lid, van de Awb aan de beide daar genoemde voorwaarden te zijn voldaan. Is ten tijde van het indienen van het beroep het bestuursorgaan niet in gebreke tijdig een besluit te nemen, de voorwaarde genoemd onder a, dan is het beroep te vroeg ingesteld en daarmee niet-ontvankelijk. Is een bestuursorgaan niet in gebreke gesteld, terwijl dit redelijkerwijs wel van de belanghebbende kan worden gevergd, de voorwaarde onder b, dan is het beroep eveneens te vroeg ingesteld en daarmee niet-ontvankelijk. De Raad wijst in dit verband op Kamerstukken II 2005/06, 30435, 3, p. 16, de uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State van 7 januari 2010, 200909769/2/M1, en de uitspraak van de Raad van 8 mei 2012, ECLI:NL:CRVB:2012:BW5453. 4.4. Appellanten hebben het college op 14 februari 2013 in gebreke gesteld en op 20 februari 2013 beroep ingesteld. Zij meenden dat de redelijke termijn om op de aanvraag te beslissen was verstreken en dat de tweewekentermijn van de ingebrekestelling niet meer kon worden afgewacht. 4.5. Uit de toelichting bij artikel 6:12, derde lid, van de Awb is af te leiden dat de ingebrekestelling achterwege kan blijven als de zaak zozeer spoedeisend is, dat een ingebrekestelling niet kan worden afgewacht (Kamerstukken II 2005/06, 30435, 3, p. 17). Een redelijke uitleg van artikel 6:12, derde lid, van de Awb brengt mee dat evenmin sprake is van een prematuur beroep in het geval na de indiening van een ingebrekestelling de omstandigheden zodanig wijzigen dat van een aanvrager niet (meer) kan worden gevergd dat hij de resterende termijn van de ingebrekestelling afwacht alvorens hij beroep zou kunnen instellen. 4.6. De aanvraag van appellanten strekt ertoe dat hen maatschappelijke opvang wordt geboden als bedoeld in artikel 1, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wmo in verbinding met artikel 20, eerste lid, van de Wmo. Gelet op de leeftijd van appellant ten tijde van de aanvraag, van net 2 jaar, de omstandigheid dat appellanten overdag op straat leefden en in het ongewisse verkeerden waar zij de nacht moesten doorbrengen, was de situatie van appellanten dermate spoedeisend dat ten tijde van het indienen van het beroep op 20 februari 2013 de redelijke termijn om op de aanvraag te beslissen was verstreken en de tweewekentermijn van de ingebrekestelling niet meer kon worden afgewacht. De Raad neemt hierbij in aanmerking dat uit het verslag van het bij 1.5 genoemde afstemmingsoverleg blijkt dat het college op de hoogte was van de zorgwekkende situatie waarin appellanten verkeerden en dat het in de rede had gelegen dat het college appellanten vanaf het moment dat zij op straat waren gezet (tijdelijk) maatschappelijke opvang had geboden om van daaruit naar een oplossing te zoeken. Dit betekent dat het beroep niet prematuur is ingesteld. Dit betekent tevens dat het college in gebreke was tijdig een besluit te nemen. De rechtbank heeft dit niet onderkend. Dit betekent dat de aangevallen uitspraak voor vernietiging in aanmerking komt. Doende hetgeen de rechtbank zou behoren te doen, zal de Raad het beroep gegrond verklaren. 5.1. Ingevolge artikel 8:55c, tweede lid, van de Awb, in verbinding met artikel 8:108, eerste lid, van de Awb stelt de Raad, indien het beroep tegen het niet tijdig nemen van een besluit gegrond is, desgevraagd tevens de hoogte van de ingevolge artikel 4:17 van de Awb verbeurde dwangsom vast. 5.2. Ingevolge artikel 4:17, eerste lid, eerste volzin, van de Awb verbeurt het bestuursorgaan, indien een beschikking op aanvraag niet tijdig wordt gegeven, aan de aanvrager een dwangsom voor elke dag dat het in gebreke is, doch voor ten hoogste 42 dagen. Ingevolge het tweede lid bedraagt de dwangsom de eerste veertien dagen € 20 per dag, de daaropvolgende veertien dagen € 30 per dag en de overige dagen € 40,- per dag. In het derde lid is bepaald dat de eerste dag waarover de dwangsom verschuldigd is, de dag is waarop twee weken zijn verstreken na de dag waarop de termijn voor het geven van de beschikking is verstreken en het bestuursorgaan van de aanvrager een schriftelijke ingebrekestelling heeft ontvangen. 5.3. Het college heeft bij besluit van 15 augustus 2013 beslist om appellanten (tijdelijk) tot de maatschappelijke opvang toe te laten. Een redelijke uitleg van artikel 4:17, derde lid, van de Awb brengt hier mee dat de dag waarop het beroep is ingesteld de eerste dag is waarover de dwangsom is verschuldigd. Dit betekent dat meer dan 42 dagen zijn verstreken nadat het college in gebreke was een besluit op de aanvraag te nemen, waarmee het college de maximale dwangsom heeft verbeurd, te weten € 1 260. Die dwangsom zal worden toegekend. 1273 2 juni 2015, nr. 14/1138 WWB, (Mrs. Van der Ham, Hoogendijk, Zimmerman) ECLI:NL:CRVB:2015:1884 Partner stopt ten onrechte met opleiding, geen recht op verhoging bijstand. (WWB art. 13 lid 2 aanhef en onder c) NEDERLANDS JURISTENBLAD – 03-07-2015 – AFL. 26 1771
Page 1 and 2:
NEDERLANDS JURISTENBLAD GASWINNING
Page 3 and 4:
Inhoud Vooraf 1246 1707 Prof. mr. P
Page 5 and 6:
Vooraf 1246 Belastinghervorming en
Page 7 and 8:
Sinds de ontdekking van het Groning
Page 9 and 10:
Inmiddels is aangetoond dat grondei
Page 11 and 12:
gen voor de winning op zee (inclusi
Page 13 and 14:
geregeld moet worden en de wijze wa
Page 15 and 16:
men dat de (externe) veiligheid wor
Page 17 and 18: Is er sprake van een ernstige proce
Page 19 and 20: Wat betreft de andere gevaarsfactor
Page 21 and 22: Verdragsrechtelijk kan aan levering
Page 23 and 24: de Ontwerper van het Burgerlijk Wet
Page 25 and 26: tratie van. Indien tussen de exploi
Page 27 and 28: Ik laat in dit korte bestek buiten
Page 29 and 30: dan ook dat de transparantie daardo
Page 31 and 32: Gaswinning Groningen 1250 Geldt het
Page 33 and 34: Bij zaaksbeschadiging is uitgangspu
Page 35 and 36: worden beïnvloed en dat de rechter
Page 37 and 38: Gaswinning Groningen 1251 Aansprake
Page 39 and 40: gevendheid. Het stoppen van de winn
Page 41 and 42: hier dat de gedupeerden in een toes
Page 43 and 44: Gaswinning Groningen 1252 Aardbevin
Page 45 and 46: verre van volledig. Wij noemen alle
Page 47 and 48: Al met al lijkt het erop dat het Lo
Page 49 and 50: Wat betreft de Dialoogtafel valt op
Page 51 and 52: len van financiële en andere midde
Page 53 and 54: Rechtspraak ders hun diepe afkeur o
Page 55 and 56: Rechtspraak hebben verworven, de ve
Page 57 and 58: Rechtspraak 1259 19 juni 2015, nr.
Page 59 and 60: Rechtspraak 1262 19 juni 2015, nr.
Page 61 and 62: Rechtspraak hof als volgt. Voor de
Page 63 and 64: Rechtspraak Sv in de daar bedoelde
Page 65 and 66: Rechtspraak belanghebbende de grove
Page 67: Rechtspraak de publieke belangen va
Page 71 and 72: Rechtspraak eens zijn dat daaruit o
Page 73 and 74: Boeken 1276 Nederlanders in de heil
Page 75 and 76: Tijdschriften en van oudere uitspra
Page 77 and 78: Tijdschriften geven voor de relatie
Page 79 and 80: Tijdschriften bepaalde voorwaarden
Page 81 and 82: Tijdschriften - In 2012 organiseerd
Page 83 and 84: Tijdschriften voorstel treedt mogel
Page 85 and 86: Tijdschriften ders, de rol van de o
Page 87 and 88: Wetgeving van Protocol nr. 14 was b
Page 89 and 90: Wetgeving verboden middelen en kunn
Page 91 and 92: Wetgeving tevens in een wijziging v
Page 93 and 94: Wetgeving met het oog op het opneme
Page 95 and 96: Wetgeving pees parlement en de Raad
Page 97 and 98: Wetgeving voor de berekening van de
Page 99 and 100: Wetgeving Belastingdienst en beslag
Page 101 and 102: Nieuws 1313 Staat moet uitstoot bro
Page 103 and 104: Universitair Nieuws 1317 Wilt u dat
Page 105 and 106: Personalia 1318 Hoogleraar Met inga
Page 107: Wetgeving toezicht financiële Mark
show all

NJB-1526

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?