NJB-1526

Wetgeving
Belastingdienst en beslagvrije
voet
Brief van de Staatssecretaris van
Financiën (09-06-2015) met een reactie
op de aanbevelingen van de Nationale
ombudsman met betrekking
tot de beslagvrije voet.
– In deze brief wordt aangegeven
welke aanbevelingen van de Nationale
ombudsman met betrekking tot de
beslagvrije voet wel zijn of worden
overgenomen en welke aanbevelingen
indruisen tegen de goede rechtsorde,
dan wel tegen een goede afhandeling.
Bij brief van 20 maart 2015
heeft de Nationale ombudsman zijn
zorgen geuit over de dwangverrekening
van toeslagen. Hij verzoekt het
beleid, waarbij achteraf en op verzoek
van de schuldenaar rekening
wordt gehouden met de beslagvrije
voet, te herzien. Daartoe heeft hij een
aantal suggesties gedaan: pas geen
dwangverrekening toe als de schuldenaar
een toetsingsinkomen onder
een bepaalde grens heeft, ontwikkel
een risicoprofiel van burgers die wel
willen maar niet kunnen betalen en
vrijwaar deze risicogroep van dwangverrekening,
bereken de beslagvrije
voet vóórdat Toeslagen overgaat tot
dwangverrekening, in ieder geval als
het gaat om gezinnen met een laag
inkomen, als de beslagvrije voet door
de dwangverrekening is aangetast en
de schuldenaar pas na enige tijd de
bescherming van de beslagvrije voet
inroept, wees dan bereid om het
teveel verrekende bedrag terug te
betalen.
Hoe wenselijk de eerste drie suggesties
van de Nationale ombudsman
ook zijn voor schuldenaren, de systemen
zijn er niet op ingericht om
deze suggestie toe te kunnen passen.
Deze suggesties gaan er namelijk van
uit dat de Belastingdienst binnen het
verrekeningsproces onderscheid kan
maken op basis van het actuele inkomen
van schuldenaren, en dat is
helaas niet het geval. In het verrekeningsproces
van de Belastingdienst
worden opeisbare vorderingen waarvoor
geen betalingsregeling is getroffen
of anderszins uitstel van betaling
is verleend, maar waarvoor ten minste
(wel) een aanmaning is verstuurd,
vergeleken met uit te betalen bedragen
aan dezelfde persoon. De verrekeningsapplicatie
kan helaas geen
rekening houden met de persoonlijke
financiële omstandigheden van
betrokkenen. De laatste suggestie van
de Nationale ombudsman wordt
deels gevolgd. Schuldenaren worden
door de Belastingdienst direct na de
verrekening actief geïnformeerd hierover.
Daarbij wordt er met nadruk op
gewezen dat als gevolg van de verrekening
mogelijk de beslagvrije voet
is aangetast.
Kamerstukken II 2014/15, 31 066, nr. 244
Franchise Code
Brief van de Minister van EZ (19-06-
2015) over de voortgang in het proces
naar versterking van zelfregulering
in de franchisesector.
– Een commissie van franchisegevers
en -nemers heeft de afgelopen maanden
intensief gewerkt aan een consultatieversie
van een nieuwe Nederlandse
Franchise Code. Daarnaast
heeft de commissie onderzoek
gedaan naar een geschikte vorm van
onafhankelijke geschilbeslechting.
Het eerste concept van de Nederlandse
Franchise Code (NFC) ligt
gedurende 6 weken, van 16 juni tot
en met 28 juli, ter consultatie voor
bij de gehele franchise sector (www.
nederlandsefranchisecode.nl). De
ontvangen reacties worden gebundeld
en ter verwerking teruggeven
aan de commissie. Het eindresultaat
wordt op 3 september aan de sector
gepresenteerd. De verwachting is dat
de code zal leiden tot heldere
omgangsvormen, meer vertrouwen
tussen partijen, en - waar nodig - tot
concrete aanpassing van franchisecontracten.
Het streven van de
commissie is voorts om in september
te komen tot een gedragen ontwerp
voor de organisatie van geschilbeslechting.
Kamerstukken II 2014/15, 31 311, nr. 150
Slachtofferhulp BES-eilanden
Brief van de Minister van VenJ (18-
06-2015) over de voortgang van de
verbetering van slachtofferhulp op
de BES-eilanden en over de mogelijkheden
van een uitbreiding van de
reikwijdte van het Schadefonds
Geweldsmisdrijven naar de BESeilanden.
– Het Nederlandse model voor
slachtofferhulp is niet zonder meer
passend op de BES-eilanden. Een
andere vorm van slachtofferhulp is
nodig, waarbij rekening wordt gehouden
met de kleinschaligheid, de cultuur
en de geldende wet- en regelgeving
op de BES-eilanden.
Slachtofferhulp is op de BES-eilanden
belegd bij het Bureau Slachtofferhulp.
Dit bureau is onderdeel van
het Korps Politie Caribisch
Nederland. Het Bureau Slachtofferhulp
wordt bemensd door een
coördinator en een medewerker in
dienst van het Korps en een aantal
vrijwilligers verspreid over de eilanden.
Naar aanleiding van een rapport
van de Raad voor de Rechtshandhaving
heeft het Korps flinke stappen
gezet. Zo zijn, in navolging van de
aanbevelingen van de Raad voor de
Rechtshandhaving, een aantal maatregelen
getroffen om slachtofferhulp
op de BES-eilanden te verbeteren
welke in de brief worden beschreven.
Slachtoffers en nabestaanden van
geweldsmisdrijven die op de BESeilanden
zijn gepleegd kunnen thans
geen aanspraak maken op een tegemoetkoming
van het Schadefonds
Geweldsmisdrijven. Inmiddels is een
eerste verkenning verricht naar de
mogelijkheden van uitbreiding van
het Schadefonds Geweldsmisdrijven
naar de BES-eilanden. Op basis van
deze inventarisatie is de bewindsman
positief ben over de mogelijkheden
van een uitbreiding van de werking
van het Schadefonds naar de
BES eilanden. Gezien de kleinschaligheid
op de BES-eilanden acht hij het
vooralsnog niet wenselijk aldaar een
apart Schadefonds op te richten. Eerder
wordt gedacht aan een variant
waarbij aanvragen worden behandeld
door het Schadefonds in Nederland
en een medewerker op de BES-eilanden
kan fungeren als liaison. Deze
variant zal nader worden uitgewerkt
zodat eind dit jaar definitief kan worden
besloten over een uitbreiding.
Een dergelijke uitbreiding vergt hoe
dan ook wetswijziging.
Kamerstukken II 2014/15, 31 568, nr. 163
Mensenrechtenbeleid
Brief van de Minister van BuZa (12-
06-2015) bij de aanbieding van het
rapport ‘Navigating a sea of interests
– Policy evaluation of Dutch foreign
human rights policy (2008–2013)’
en de beleidsreactie daarop.
– Het rapport, dat als bijlage is bijgevoegd,
betreft een beleidsdoorlichting
van het buitenlandse mensenrechtenbeleid
van Nederland in de
periode 2008–2013, uitgevoerd door
de Inspectie Ontwikkelingssamen-
NEDERLANDS JURISTENBLAD – 03-07-2015 – AFL. 26 1801