Nº 11

lección aséptica. En todo ha de haber poesía, entronque coa historia, transcendencia espiritual. hai
que dar información que transcenda e estimular a imaxinación.
7. Cultura, educación, lingua, literatura… son fungueiros do mesmo carro. Cres que o escritor galego
debe escribir en galego? Os escritores galegos que escriben en español, fan literatura galega?
Para min, un escritor galego é o que utiliza a lingua galega. Quen tendo nado en Galicia escriba en español,
é un galego escritor, mais non un escritor galego. A lingua é a que define.
Teño analizado isto en conversas con Fernández del Riego e con Carvalho Calero; ambos tiñan isto moi
no seu, e coincidín con eles dous inmediatamente (Carvalho Calero faino constar, de xeito moi concluínte,
no prólogo da súa Historia da Literatura Galega).
O tema foi moi debatido nun seminario sobre a nosa literatura, na Habana en 2003. Coido que logrei convencer
ós meus contrincantes. Pero fóra é distinto, aquí, na Galicia territorial, debe de estar isto moi definido
para os que nos ocupamos nestes mesteres da Cultura.
Antonio García Teijeiro
1. Que pode aportar a literatura á educación? Que función educadora ten, se é que a ten, ó escritor ou
escritora?
A literatura non é unha panacea que resolve todo pero si un elemento fundamental na formación integral
do alumnado. A literatura divirte pero tamén provoca reflexión (ou debe provocala); a literatura
propón e un debe aceptar as propostas para facelas propias: liberdade, sensibilidade, intelixencia,
integración, tolerancia, son algúns conceptos que eu asocio á literatura.
A literatura non vai cambiar o mundo pero pode axudar a entendelo mellor. Non é na vida onde bebe
calquera obra literaria?
Que se poidan asumir ou desbotar, criticar, analizar as propostas que expoña o escritor/a na súa obra
paréceme que é a súa función. Se escribes en liberdade, sen pretensións de pontificar, se es auténtico,
o escrito vai deixar o seu espírito no lector. A partir de aí este convértese en recreador.
2. Que lembranzas deixou en ti a escola? Algunha delas chegou ou pode chegar a ser literaria?
a) Eu lembro a miña experiencia na escola cunha pobreza vital tremenda. A escola, a finais dos cincuenta
e primeiros sesenta, vivía de costas á imaxinación, á liberdade, ó espírito crítico, á intelixencia e non
sigo porque a lista sería interminable. Era gris, moi gris, coma o tempo que nos tocou vivir. Era o producto
sórdido dunha sociedade encadeada por unha ditadura que, ademais doutras cousas, nos empobrecía
enormemente. Fomos sobrevivindo e, ás veces, eu mesmo me sorprendo de ter acadado diver-
IDEA 2005
11