Nº 11

Cando decidimos comezar esta experiencia do
ensino da Astronomía, non imaxinamos o que ía
supoñer na nosa formación, tanto na mellora das
relacións cos nosos compañeiros, coma na relación
cos nosos alumnos, dentro e fóra da aula.
Tampouco imaxinamos a cantidade de contidos
de educación primaria e secundaria que podiamos
traballar co sol como "material didáctico".
Pero todo isto foi xurdindo nas nosas reunións
como algo que estaba durmindo e quería espertar
para darse a coñecer, para entregarse a nós
e ó noso alumnado: O pracer de aprender todos
xuntos algo que non sabiamos onde nos ía levar.
Decidimos, entre todos os profesores que formamos
o seminario permanente, construír un reloxo
de sol analemático no patio do colexio, aínda
que dous dos profesores non sabiamos o que
era (Julia e eu) , outros dous non sabían como se
construía (Juan e Lola), e menos mal que o últi-
IDEA 2005
Traballando co Sol
TAndrés Manuel Díaz Prieto, do SP Traballando co Sol.
CPI San Sadurniño.
mo en unirse ó grupo sabía todo o que necesitabamos
para construílo (Paulino). Quedou
claro dende un principio, aínda que nunca falamos
disto, que sería Paulino quen tiña que marcar
o ritmo de traballo, de maneira que el nos
dicía en cada reunión cal era o seguinte paso a
dar cara á construcción do reloxo, e nós deseñábamos
as actividades que tiñamos que traballar
cos nosos alumnos na aula.
O primeiro paso para a construcción do reloxo de Sol
Analemático é saber o que é, e cómo funciona.
Pois ben, un reloxo de Sol Analemático consiste
nunha elipse, co eixo maior orientado na dirección
Leste-Oeste e o eixo menor na dirección Norte-Sur.
No exterior da elipse colócanse uns números que
indican as horas, e no seu interior unha curva chamada
analema, onde van marcados os meses e
os días un, dez e vinte de cada mes.
Fig 1. O reloxo de sol analemático.
35