Nº 11

final da viaxe, antes de iniciar o regreso, foi a
cidade de Brest. Alí agardábannos, e fomos agasallados
cunha cea polo alumnado dunha asociación
de emigrantes españois que reciben clases
de español cunha profesora galega. Con
esta viaxe plantamos as bases dun intercambio
entre ambos e dous centros. Este año tócalles aos
bretóns visitar aos alumnos da escola de Ferrol,
durante a Semana Santa.
134
Foto do encontro en Brest despois da cea na que se falaba,
sobre todo, castrapo.
Este ano en Ferrol correspóndese tamén cos meus
primeiros pasos na docencia do francés. Até
agora, eu estudara Filoloxía Hispánica, sacara a
licenciatura e dera algunhas clases nun instituto
de Brest. Ao mesmo tempo, seguía un curso
para ser profesora de francés para estranxeiros
e estudara apenas teoría ao chegar á Escola
Oficial de idiomas.
Foi nisto que eu puiden desenvolver os meus
coñecementos prácticos e reforzar os teóricos.
Nun primeiro momento o meu primeiro papel
foi elaborar, coa axuda do profesorado,
secuencias docentes adaptadas a cada
grupo, baseadas na produción oral e levalas a
cabo en clase. Logo aceptaron que realizara
una práctica como profesora de francés, práctica
que se esixe aos futuros profesores de fran-
cés como lingua estranxeira, como última
etapa da formación.
Daquela, durante seis meses, ademais do meu
papel de lectora, desempeñei o de profesora,
baixo a tutela do xefe de estudios do departamento,
e din clases aos alumnos dos cinco
niveles de estudios que se imparten na Escola
Oficial de Idiomas.
Desenvolvín moito a miña capacidade de traballo,
de improvisación así como de imaxinación, e afirmeime
fronte a un alumnado maiormente máis
vello ca min, o que non me resultou cousa doada.
O máis formador foi o contacto cos profesores.
Aprendín moito ao observar as súas clases e, sobre
todo, ao reunírmonos para preparar e reflexionar
sobre as secuencias docentes.
En setembro de 2004 entreguei o meu traballo
de fin de carreira, que baseei nas reflexiós
pedagóxicas e didácticas experimentadas e
levadas a cabo durante a miña práctica na
EOI de Ferrol. Puxen de releve o interese, a
axuda e a grande competencia que o profesorado
da EOI mostrou durante a miña práctica;
mais tamén o interese e ánimo do alumnado,
o que hai destes centros, á miña maneira
de ver, os sitios idóneos para realizar as prácticas
dos futuros profesores de francés. De feito,
o tribunal fixo moitas preguntas sobre a definición
e o funcionamento das Escolas Oficiais, e
decidiron animar aos estudantes de Brest
desta carreira a realizaren as súas prácticas
nas EOI españolas.
A nivel profesional, foi unha experiencia moi
importante porque se realizou nun centro oficial
e, ademais, resultou atractiva para outro
centro docente galego, pois inda ben non se
acabara o curso e xa me respondían favorabelmente
á miña solicitude de emprego.
Traballo actualmente para a Universidade de
Vigo, no campus de Ourense, como lectora
de francés.
IDEA 2005