Nº 11

Roberto Salgueiro González
1. Que pode aportar a literatura á educación? Que función educadora ten, se é que a ten, ó escritor
ou escritora?
É evidente que a literatura educa, como educa a música, a pintura, a arte en xeral. A literatura coida o
pen-samento, mima a sensibilidade, estimula a inquedanza. É, ou debe ser, un mundo de liberdade de
expresión, e constitúe unha canle de expresión de ideas. A literatura empuxa o individuo a preguntar
e a preguntarse, e un individuo que pregunta é porque precisa respostas, e un individuo que precisa
respostas é, sen dúbida, máis sabio. Con todo, se a literatura exerce esta función -entre outras- o literato
debe facer litera-tura, non pedagoxía. Non creo na función educadora do escritor, senon na función
educadora da súa escrita.
2. Que lembranzas deixou en ti a escola? Algunha delas chegou ou pode chegar a ser literaria?
Moitas, e máis boas que malas. Pero ningunha delas chegou a ser literaria, aínda que podería darse o
caso, por que non.
3. Cales foron os teus heroes literarios na túa infancia e adolescencia? Coñecíchelos por medio da escola?
A lembranza máis nidia que teño dos meus primeiros heroes literarios chega ao ano 1978. Lin a colección
completa dos Cinco, de E. Blyton nuns meses. Chegaron a min despois de remexer na habitación do
meu irmán maior. A primeira leitura que me impactou na escola foi a poesía de Quevedo, concretamente,
os seus poemas satíricos, autor que despois sempre me acompañou, e a Celestina. Vese que
tiña unha certa inclinación polo «marxinal». Daquela tiña 13 anos.
4. Se escribes algo que a xente nova tamén pode ler, o teu traballo como escritora precisou dalgunha
situación diferente a cando escribes algo que só poden gustar ou comprender os adultos?
Teño escritas varias obras de teatro para rapaces de 8 a 12 anos. E a situación que preciso para escribir
textos así é a mesma que a que preciso para escribir outros diferentes: saber que quero contar e gozar
co que fago.
5. Cres que as lecturas obrigadas son un bon método para facer lectores?
Por definición, a obriga como idea vai ligada a un acto de imposición, o cal nunca resulta cómodo para
quen a soporta. Sen embargo, hai diferentes graos -ou xeitos- de imposición. Penso que o problema
non está na leitura obrigada, senón no xeito do docente de conducir esta leitura. Desde logo, se o profesor
non disfruta con esa leitura, dificilmente vai transmitir interese ningún ao alumno.
IDEA 2005
21