CO TO JEST PLAGIAT?Plagiat to termin używany w literaturze prawniczeji orzecznictwie sądowym na określenieprzypadku przywłaszczenia autorstwa cudzegoutworu, czyli wykorzystania (np. skopiowania,rozpowszechniania) cudzego utworucałego lub fragmentu i zaprezentowania jakowłasny. Przywłaszczenie autorstwa uważanejest za najcięższe naruszenie autorskich prawosobistych twórcy.Jak już sygnalizowałam, historia zjawiskaplagiatu jest stosunkowo długa. Termin „plagiarius”został użyty po raz pierwszy w czasachrzymskich, a więc gdy nie istniało jeszczew ogóle prawo autorskie. W przekazach wskazujesię, że już I w. p.n.e. rzymski poeta Martialisnazwał tak swojego rywala Fidentiusa,który recytował jego wiersze jako własne.Zjawisko kradzieży intelektualnej,bo niekiedy zamiennietakiego używa się terminu,występowało w różnychsferach działalnościi przetrwało do naszychczasów.Co więcejwydaje się,że obecnietj. od przełomuXX i XXIw. znacznienasiliło się.Jakie są tegoprzyczyny?Do wzrostu tego zjawiska przyczynił sięniewątpliwie postęp techniczny, w tym – łatwośćkopiowania cyfrowych wersji utworów,co zwiększa pokusę ich nielegalnego wykorzystania.Stwarzający ułudę nieograniczonejwolności Internet także sprzyja niekiedypopełnianiu plagiatu np. poprzez „przeklejanie”cudzych tekstów umieszczonych w Interneciedo własnych prac, nierzadko tworzonychw pośpiechu. Czasem używa się obrazowegoporównania, iż kiedyś plagiator działał z nożyczkami(wycinał fragmenty cudzych tekstówa potem przepisywał do swoich opracowań).Obecnie zostały one zastąpione pracą z myszkąkomputerową, wobec której „bezbronne”są wszystkie kategorie utworów, np. drobnekilkuwersowe, jak i opasłe kilkudziesięciostronicowerozprawy. Dodatkowo wskazuje się,że okoliczności natury społecznej – kulturatzw. „instant”, kultura „remixu”, życie w pośpiechu,dążenie do osiągnięcia jak najszybciejkolejnych szczebli kariery, zdobycia kolejnychstopni, tytułów, powoduje że częściej, bardziejlub mniej świadomie podejmowane jest ryzykonielegalnego wykorzystywania cudzych utworów.Co prawda w walce z plagiatami próbuje sięwykorzystywać nową technologię, ale nie zawszejest to łatwe. Na przykład zostały napisanespecjalne programy komputerowe, którepozwalają dokonywać analizy porównawczejdwóch utworów (np. tekstów), oznaczać identycznefragmen-ty i wyliczać ich procentowe wartości. Dodatkowoprogramy te współdziałają z bazamidanych, zawierającymi utwory, dzięki czemumożliwe jest weryfi kowanie procesu samodzielnościtworzenia utworu, wykrywanienaruszeń prawa autorskiego na szerszą skalę,aniżeli tylko poprzez porównywanie z jednymutworem. Co jest ciekawe, programy tesą stosowane nie tylko przez szkoły wyższe(w procesie kontroli weryfi kacji autorstwa pracdyplomowych studentów, samodzielności pracprzygotowanych przez studentów), ale takżecoraz częściej przez przedsiębiorców, pracodawców(np. chcących uniknąć ryzyka posługiwaniasię plagiatowanym utworem stworzonymprzez pracownika). Innym jeszcze działaniempodejmowanym w celu zmniejszenia występowaniaplagiatu jest podnoszenie świadomościw zakresie ochrony praw własności intelektualnej,informowanie o zasadach korzystaniaz cudzych opracowań, materiałów, granicachdozwolonego cytatu, konieczności szanowaniacudzej pracy, cudzego autorstwa.Innym jeszcze działaniem podejmowanymw celu zmniejszenia występowania plagiatujest podnoszenie świadomości w zakresieochrony praw własności intelektualnej, informowanieo zasadach korzystania z cudzychopracowań, materiałów, granicach dozwolonegocytatu, konieczności poszanowania cudzejpracy, cudzego autorstwa. Dzięki inicjatywiePrezesa UP RP dr A. Adamczak oraz RadyGłównej Szkolnictwa Wyższego, MinisterstwoNauki i Szkolnictwa Wyższego wprowadziłodo obligatoryjnych standardówkształcenia przedmiot „Ochronawłasności intelektualnej”.Obecnie UniwersytetJagiellońskiwe współpracyz Politechniką Świętokrzyską realizujeprogram, którego celem jest opracowaniemateriałów edukacyjnych do nauczaniatego przedmiotu, sprofi lowanych dla poszczególnychkierunków studiów.PRZESŁANKI POPEŁNIENIA PLAGIATUNA GRUNCIE PRAWA AUTORSKIEGOO plagiacie na gruncie prawa autorskiegomożemy mówić wtedy, gdy dochodzi do :– przejęcia całego utworu (lub jego elementówtwórczych) np. poprzez skopiowanie– przywłaszczenia sobie autorstwa cudzegoprzejętego utworu tj. oznaczenia go jakowłasnego tak, żeby odbiorcy nie byli w stanie„zidentyfi kować” prawdziwego (rzeczywistego)autora.52 • KWARTALNIK URZĘDU PATENTOWEGO RP <strong>Nr</strong> 2/<strong>2011</strong>
Dla popełnienia plagiatu zasadniczo nieistotnajest:• wielkość i rodzaj utworu, w stosunkudo którego doszło do przywłaszczenia autorstwa.Oznacza to, że plagiat może mieć miejscezarówno w przypadku kilkuzdaniowego,jak i kilkudziesięciostronicowego fragmentu,aczkolwiek wielkość splagiatowanego utworui rodzaj zawinienia (stopień niedbałości w zakresiebraku oznaczania autorstwa) powinnymieć znaczenie dla zastosowanych sankcji (imwiększy fragment wykorzystany, tym dolegliwszekonsekwencje dla plagiatora). Zauważyćmożna ponadto, że im większy utwór lub jegofragment zostały wykorzystane z naruszeniemprawa do autorstwa, tym większe prawdopodobieństwojego wykrycia. W praktycenajczęściej występuje plagiat literacki (tj. utworówwyrażonych słowami) i muzyczny.Natomiast nie można stawiać zarzutu popełnieniaplagiatu w rozumieniu prawa autorskiegow przypadku wykorzystywania „materiałów”niepodlegających ochronie autorskoprawnejnp. art. 4 pr. aut. – dokumentów urzędowych,aktów prawnych – tekstów ustaw; art. 1ust. 2 1 pr. aut – odkryć, idei, procedur,koncepcji matematycznych);• okoliczność, iż utwór należy do domenypublicznej, tj. że wygasły autorskie prawamajątkowe (prawa te trwają przez okres życiatwórcy i 70 lat po jego śmierci). Ponieważprawa osobiste – prawo do autorstwa są nieograniczonew czasie, to przywłaszczeniesobie autorstwa utworu, który znajduje sięw domenie publicznej (np. utworów A. Mickiewicza),będzie plagiatem;• okoliczność, iż utwór jest rozpowszechnianyna licencjach Creative Commons.Twórca udostępniając utwór na tych licencjachupoważnia wszystkich użytkownikówdo korzystania z niego na ściśle określonychzasadach tj. przede wszystkim pod warunkiemprzestrzegania prawa do autorstwa (uznaniaautorstwa – tzw. attribution right. „CC by …”).Zatem wykorzystanie cudzego utworu rozpowszechnianegona licencjach CC bez podaniaautorstwa np. „przeklejenie” defi nicji hasłaz Wikipedii do własnego tekstu i nie oznaczeniejej autorstwa, może być oceniane w kategoriiplagiatu;• okoliczność, iż utwór został udostępnionyanonimowo. Każdy utwór ma swojego autora,który decyduje o tym czy rozpowszechniaswój utwór z pełnym oznaczeniem autorstwa,czy też częściowo ( z użyciem pseudonimu)albo całkowicie przesłaniając autorstwo (utwórrozpowszechniany anonimowo). Wykorzystującutwór publikowany anonimowo należyoznaczyć ten fakt, aby w odbiorze społecznymnie zostać uznanym za jego twórcę –bo to przesadzałoby o popełnieniu plagiatu.GRANICA POMIĘDZY DOZWOLONYMCYTATEM A PLAGIATEMJedną z podstawowych form tzw. dozwolonegoużytku, wykorzystywaną szeroko w działalnościnaukowej, artystycznej, informacyjnej jestcytat. Prawo autorskie zezwala na wykorzystaniewe własnym utworze fragmentów cudzychutworów (jeśli są to utwory drobne to mogąbyć wykorzystane w całości), o ile służy to wyjaśnianiu,nauczaniu, analizie krytycznej (art. 29i 34 pr. aut.).Podstawowymi warunkami legalności cytatusą:a) oznaczenie cytowanego utworu (wyodrębnieniez własnego utworu np. poprzez znak„cudzysłów” czy zastosowanie innej czcionki),b) wymienienie imienia i nazwiska twórcyoraz źródła (np. daty publikacji i nazwy wydawcy,strony www). Niespełnienie pierwszegoze wskazanych warunków zasadniczo będzieskutkować popełnieniem plagiatu. Natomiastbraki (niepełne informacje) w zakresie podanianazwiska autora (ale przy wskazaniu poprzeznp. cudzysłów, że jest to fragment cudzegoutworu) mogą prowadzić do stawiania zarzutównaruszenia zasad cytowania czy nierzetelnościnaukowej.NAJCZĘSTSZE RODZAJE PLAGIATÓWZwrócę uwagę na dwa rodzaje plagiatów,gdyż ich wyodrębnienie ma istotne znaczeniepraktyczne:• jawny (zupełny, wprost) , który mamiejsce wtedy, gdy dochodzi do „wiernego”,„wprost” przejęcia całego utworu (lub jegotwórczych fragmentów) i przypisania sobieprzez plagiatora ich autorstwa – jest to też takirodzaj plagiatu, który stosunkowo łatwo możnawykryć;• ukryty, jak wskazuje sama nazwa, którywiąże się najczęściej z dokonaniem pewnychzmian np. redakcyjnych, stylistycznych; zarównow zakresie formy, jak i treści bezprawniewykorzystywanego utworu. Plagiator chcącukryć fakt wykorzystania cudzego utworu,dokonuje jego modyfi kacji, przykładowo parafrazującfragmenty cudzych utworów. Abynie zostać posądzonym o plagiat ukryty, należywłaściwe oznaczyć ten fakt (poprzez informacjęw przypisie).KONSEKWENCJE PRAWNEPOPEŁNIENIA PLAGIATUUchwalone w ostatnich kilku latach nowelizacjeprzepisów prawnych zasadniczo skutkowałyzaostrzeniem reguł odpowiedzialnościz tytułu naruszenia prawa do autorstwa, w tymtakiego naruszenia tego prawa, które jestkwalifi kowane jako plagiat. Obecnie wprostkwestie te regulują trzy akty prawne, a rodzajówodpowiedzialności możemy wyróżnić kilka.Działania podjęte przez ustawodawcę świadcząo poważnym podejściu do problematykiplagiatu i podjęciu walki z tym zjawiskiem.Ustawa o prawie autorskim i prawachpokrewnychPodstawę ponoszenia odpowiedzialnościcywilnej przez plagiatora stanowią przepisyart. 78 -79 pr. aut. Autor, którego utwór zostałbezprawnie wykorzystany, może żądać opublikowaniaprzeprosin (np. w prasie, na stronieinternetowej), usunięcia skutków naruszeniapoprzez np. zamieszczenie erraty, wycofaniez obrotu egzemplarzy książki, która zawierafragmenty utworu wykorzystane w warunkachprzywłaszczenia autorstwa, a także rekompensatyfi nansowej.Ponieważ roszczenia niemajątkowenie przedawniają się, zatem plagiator musi sięliczyć z tym, że autor nawet po upływie kilkunastulat od naruszenia prawa, będzie mógłpozwać go do sądu i skutecznie dochodzićswoich praw i to bez względu na to, czy naruszeniemiało charakter zawiniony czy teżniezawiniony. Często plagiator przywłaszczającautorstwo cudzego utworu dodatkowodokonuje tego w warunkach naruszeniaautorskich praw majątkowych. W takim przypadkuautor w ramach rekompensaty możeżądać zapłaty na jego rzecz sumy pieniężnej<strong>Nr</strong> 2/<strong>2011</strong> KWARTALNIK URZĘDU PATENTOWEGO RP • 53