Nr 2/2011 - Regionalny Ośrodek Informacji Patentowej BG AGH

lestwo nietoperzy. Można je także spotkaćidąc na spacer do parku, jeśli spostrzeżemyo zmierzchu mały czarny obiekt krążący kilkaczy kilkanaście metrów nad naszą głową,to będzie właśnie nietoperz polujący na owady.Porą spacerów zwierząt jest najczęściej poranek.Na ulicach jest jeszcze spokojnie, więcnie boją się hałasu. Jak zachować się, gdyspotkamy dzikie zwierzę? Najlepiej jest nie reagować,nie ulegać ani panice, ani nadmiernejeuforii – jakie wspaniałe spotkanie. Na pewnonie należy ich przeganiać, gdyż mogą próbowaćsię bronić i stać się agresywne. Poza tym,nigdy nie mamy pewności czy uciekną do lasu,czy może podążą w głąb miasta. Jeśli zobaczyszlisa, sarnę lub inne dzikie zwierzę, jakDzwoniecSójkaspaceruje pod Twoimblokiem czy na Twojejulicy – powiadom o tym policję,straż miejską lub Centrum ZarządzaniaKryzysowego.Warszawska Straż Miejska miała w ubiegłymroku ponad 450 interwencji. Duża część dotyczyładzikiej zwierzyny: lisów, wiewiórek, sarn,łosi, bobrów, zajęcy czy dzików. To nie jedynyproblem. Pracownicy często musieli odławiaćdzikie zwierzęta, które uciekły z domówich właścicieli. Zdarzało się, że odławiali węże,skorpiony, legwany, pająki, a nawet waranastepowego.W granicach Warszawy występują także,o dziwo, ptaki drapieżne. Wśród gniazdującychw peryferyjnych lasach należy wymienić myszołowai coraz rzadszego kobuza. Corazliczniej gnieździ się tu także jastrząb, któregomożna okazjonalnie zobaczyć nawet w centrummiasta. W parkach i lasach Warszawywystępuje również mniejszy krewniak jastrzębia,krogulec. Zaś za najbardziej przystosowanegodo warunków miejskich można uznaćinnego drobnego drapieżnika, sokoła pustułkę.Ptak ten chętnie gnieździ się w sąsiedztwieczłowieka. Zajmuje otwory po wywietrznikach,dziury w ceglanych siWrmurach, a nawet balkonowe skrzynkikwiatowe czy szerokie parapetyokienne. W Warszawie liczebnośćpustułek szacuje się na ponad 50par – większość gniazd znajdujesię w śródmiejskiej części miasta.„Swoje” pustułki ma, m.in. Sejm,Pałac Kultury i Nauki, Uniwersytet a takżePAP. Głównym źródłem pokarmu tych ptakówsą drobne gryzonie – przede wszystkim norniki,chwytane na terenach otwartych pozamiastem, także wróble, jerzyki i inne drobneptaki, nie gardzą również jaszczurkami i owadami.Ostatnio, po prawie 50-letniej nieobecności,do Warszawy powrócił inny drapieżnik– sokół wędrowny. Obecnie para tychzagrożonych wyginięciem ptaków gnieździ sięna najwyższych piętrach Pałacu Kulturyi Nauki. Możemy go oglądać podadresem: http://webcam.peregrinus.pl/warszawa-pkin-podglad-zwarszawyBogatkaWronasiwaJednym z wielu dobrych miejsc do obserwacjiptaków są brzegi Wisły.O każdej porze dnia przebywa tu kilkaset mewśmieszek i kilkanaście mew srebrzystych,a także liczne krzyżówki. Do tego co najmniejkilka łabędzi niemych i czapli siwych,kormorany a także wrony, gawrony i kawki.Wystarczy trochę cierpliwości i lornetka,by dostrzec inne, niepospolite gatunki. Co rokunad wodą wypatrzymy bielika, a na wodziestadka gągołów, nurogęsi, głowienek orazczernic, zimą – bielaczki – rzadkie tracze.Na płyciznach regularnie poluje kilka czaplibiałych – gatunek ten od kilku lat jest corazczęściej spotykany w Polsce.DzięciołNa tym jednak nie koniec: szczęśliwcy mogątu spotkać zimującego płaskonosa czy krakwę(rzadsze gatunki kaczek), a nawet gęgawę.Miłośnicy mew też znajdą coś dla siebie:obok mew białogłowych regularnie zaglądatu największa krajowa mewa siodłata orazznacznie mniejsza i rzadsza mewa żółtonoga.Są wreszcie mewy pospolite (wbrewnazwie nie są u nas liczne). Do tego na pobliskichpolach pojawiają się bażanty, gile i czyżewśród gałęzi, kilka zimorodków polującychnad pobliskim strumieniem czy kruków, regularniepatrolujących okolicę w poszukiwaniupadliny, nie mówiąc ptasiej drobnicy.W parkach warszawskich czekają na nas takie„rarytasy”, jak bajecznie kolorowe kaczki mandarynkiw Łazienkach, kaczka karolinkaSamiec kaczkimandarynkina Kępie Potockiej, gęś tybetańska w ParkuWilanowskim, gęsiówka egipska i kazarkardzawoszyja w Parku Skaryszewskim.„Warszawskie safari” jest wspaniałą niespodziankąo każdej porze roku. Wystarczypatrzeć, słuchać, podglądać i … szeroko oddychaćw wiosennym słońcu. Co za relaks!Tekst i zdjęcia: Wanda Kulahttp://wanda-kula.pl62 • KWARTALNIK URZĘDU PATENTOWEGO RP Nr 2/2011