Nr 2/2011 - Regionalny Ośrodek Informacji Patentowej BG AGH

wiek członek społeczeństwa wiedziałby tegodnia, np. z indeksu, o dostępności dokumentu,ani czy ktokolwiek poprosiłby w bibliotece tegodnia o dokument (T381/87).W decyzji G6/88 EBoA odniosła się do dwóchważnych kryteriów oceny nowości. Słowo„udostępniony” („wszystko to, co […] zostałoudostępnione do wiadomości powszechnej”w art. 54(2) EPC) wiąże się z ideą zespołu cechtechnicznych.Stąd wynika pierwsze kryterium dla wykazaniabraku nowości: kombinacja wszystkichcech technicznych zastrzeganego wynalazkumusiała być wcześniej ujawniona publicznielub udostępniona do sprawdzenia. Koncepcjinowości nie należy interpretować w wąskimznaczeniu, mianowicie że nowości wynalazkuszkodzi tylko to, co było opisane dokładniew taki sam sposób (T12/81).Drugie kryterium do analizy nowości sprowadzasię zatem do określenia zawartościinformacyjnej przekazu jako najważniejszegoatrybutu pouczenia technicznego (por. decyzjaG6/88 EBoA). Ujawnienie zawarte w źródlepisanym nie ogranicza się do bezpośredniowyrażonej zawartości informacyjnej w tym dokumencie(ujawnienie explicite). Znawca możewywieść z dokumentu dodatkowe informacje,korzystając chociażby ze swojej wiedzy ogólnej(ujawnienie implicite).Zgodnie z trzecim kryterium ocena nowościwymaga uwzględnienia ujawnienia explicitei implicite. Nie może być jednak żadnych wątpliwości,że wcześniejsze ujawnienie w oczachznawcy jednoznacznie koresponduje poprzezwszystkie swoje cechy techniczne z zastrzeganymrozwiązaniem (T833/97).IsartorKolejne, czwarte kryterium do ustalenia nowościmożna znaleźć w decyzji G1/92, w którejEBoA kładzie nacisk na bezpośredniość i jednoznacznośćdostępu do pewnej szczególnejinformacji jako na warunek uznania, że doszłodo udostępnienia tej informacji do wiadomościpowszechnej.Piąte kryterium oceny nowości każe traktowaćdokument ze stanu techniki całościowo:określenie sensu ujawnienia wymaga zestawieniaz sobą i połączenia wszystkich informacjizawartych w dokumencie. Każda informacjazawarta w zgłoszeniu patentowym, któraprzyczynia się do pouczenia technicznego dlaznawcy, należy do obszaru ujawnienia (T4/83).Badając nowość, można połączyć ze sobąróżne fragmenty dokumentu, pod warunkiem,że nie ma powodów, dla których znawcaby tego nie zrobił.Pouczenie zawarte w dokumencie nie obejmujeimplicite dobrze znanych ekwiwalentów(por. np. T517/90 i T167/84). I tu dochodzimydo szóstego kryterium: konieczności wyznaczeniagranic ujawnienia poprzez informacjezawarte implicite w dokumencie. Komercyjnadostępność wytworu nie jest równoważnadostępności do jego wewnętrznych charakterystyk,np. takich, które ujawniają się dopieropo doprowadzeniu do interakcji pomiędzy tymwytworem a dobranymi szczególnymi warunkamizewnętrznymi. (por. G1/92).I wreszcie siódme kryterium oceny nowości:ujawnienie zawarte w opisie pisanym jestograniczone do tej zawartości informacyjnej,którą znawca będzie umiał odtworzyć. Wymógodtwarzalnego ujawnienia ma zastosowanienie tylko do dokumentów wskazanych w art.54(2) i 54(3) EPC, ale jest również zgodnyz zasadą wyrażoną w art. 83 EPC. Wymogidostateczności ujawnienia są zatem identycznew tych wszystkich przypadkach (T206/83).Zawsze pojawiają się wątpliwości dotyczącenowości podzakresu wybranego z szerszegoprzedziału wartości numerycznych. W decyzjachT198/84 i T279/89 zostały określonetrzy warunki (przesłanki nowości), które musispełniać wybór podzakresu liczbowego:1) wybrany podzakres musi być wąski,2) wybrany podzakres musi być dostatecznieodległy od znanego zakresu zilustrowanegoprzykładami,3) wybrany obszar nie powinien opierać sięna arbitralnym okazie zaczerpniętym ze stanutechniki, czyli nie może być tylko przykłademwykonania dla znanego opisu, ale musi byćnowym wynalazkiem (wybór ukierunkowany).Koncepcja poziomu wynalazczegoProblem techniczny, który stawia przed sobątwórca wynalazku, możemy nazwać „subiektywnym”albo „podmiotowym”, czyli takim, jakimgo subiektywnie postrzega twórca – podmiotwysiłku innowacyjnego. Ten problem po skonfrontowaniuz osiągnięciami techniki okazujesię zazwyczaj problemem nieadekwatnymdo dokonanego wynalazku. Jeżeli wynalazekw pewnej swojej części rozwiązuje problem,który już został rozwiązany, to faktycznie w tejczęści nie rozwiązuje żadnego problemu.Z tego powodu badając wynalazek,po pierwsze należy go odnieść do stanutechniki, a konkretnie do najbliższegorozwiązania znanego w dniu dokonaniazgłoszenia patentowego (lub w daciepierwszeństwa). Jeżeli wystąpi jakaś różnicapomiędzy wynalazkiem a najbliższym stanemtechniki, to co prawda wynalazek jest nowy,ale jego wkład do stanu techniki, czyli nowawiedza, dodana do pouczenia technicznegozawartego w najbliższym rozwiązaniu, możebyć dla znawcy oczywista w świetle posiadanejwiedzy. W takim przypadku wynalazek nie posiadałbypoziomu wynalazczego. Naszkicowanetu podejście „problem-rozwiązanie” (ProblemSolution Approach – PSA) sprowadza siędo określenia „obiektywnego” albo „przedmiotowego”problemu technicznego i zbadania jegorozwiązania zawartego w wynalazku.Na każde pytanie dotyczące patentowalnościwynalazku powinno się odpowiadać z punktuwidzenia modelowego, zorientowanego technicznieznawcy. Może on korzystać ze wszelkichźródeł wiedzy zaliczanych w danej daciedo stanu techniki. W szczególności wiedzęogólną może on czerpać z podręczników i książek(T426/88). Powszechnie wykorzystywanymźródłem wiedzy są obecnie bazy danych. Możnauznać, że reprezentują one ogólną wiedzę,jeżeli informacja może być z nich wydobytabez nadmiernego obciążenia i jest dostępnaw sposób bezpośredni (T890/02). W dobiecoraz powszechniejszej inter– i multidyscyplinarnościbadań naukowych i rozwiązań tech-78 • KWARTALNIK URZĘDU PATENTOWEGO RP Nr 2/2011