3 Charakterystyka zbiorników wodnych - Śląska Biblioteka Cyfrowa

lująca te dwa poziomy wodonośne wykształcona jest w postaci marglistych warstwgogolińskich, które w związku z ich zdyslokowaniem, redukcją oraz dolomityzacjąutraciły właściwości izolujące (Różkowski i in., 1997). Oba poziomy łączone sąw jeden kompleks wodonośny, zwany kompleksem wodonośnym serii węglanowejtriasu (Różkowski, 2003a). Najniżej znajduje się wodonośny poziom środkowegoi dolnego pstrego piaskowca, wykształcony w postaci piasków i słabo zwięzłychpiaskowców. Jego miąższość jest zróżnicowana i zmienia się w szerokim zakresieod dziesiętnych części metra aż do kilkudziesięciu metrów. Z uwagi na porowycharakter oraz ograniczone rozprzestrzenienie, a także intensywny drenaż górniczyodgrywa on drugorzędne znaczenie (Wilk i in., 1990; Różkowski, 2003a).W wodonośnych utworach karbonu występuje kilka oddzielnych poziomówfunkcjonujących w piaskowcach i mułowcach rozdzielonych wkładkami nieprzepuszczalnychiłowców. Poszczególne poziomy odznaczają się miąższością liczącąod kilku do kilkudziesięciu metrów. Obecność stref uskokowych oraz sedymentacyjnychwyklinowań warstw izolujących, a także eksploatacja górnicza doprowadziłydo hydraulicznej łączności poszczególnych karbońskich poziomów wodonośnych(Różkowski, Wilk, 1982; Różkowski, 2003b), przy czym nadal odznaczająsię one zróżnicowanymi właściwościami i parametrami hydrogeologicznymi(Różkowski, 2004). Zasilanie poziomów następuje na drodze infiltracjiopadów atmosferycznych w strefach wychodni, głównie w rejonie hydrogeologicznieodkrytego siodła głównego (Wilk i in., 1990; Różkowski, 2003b), lub teżprzez leżące wyżej przepuszczalne utwory neogenu. Intensywne zasilanie ma takżemiejsce w obrębie kopalnych oraz współczesnych dolin rzecznych wypełnionychwodonośnymi utworami neogenu (Różkowski, Chmura, 1996; Różkowski i in.,1997). Natomiast w rejonie niecki bytomskiej utwory triasu w znacznym stopniuograniczają infiltrację wód do poziomów wodonośnych karbonu (Wilk i in., 1990),jednak rozwój górnictwa węgla kamiennego na tych terenach uaktywnił pionowyprzepływ wód podziemnych przez triasowe formacje geologiczne w niżej leżącepoziomy karbonu (Kropka, 1996).Z uwagi na znaczne zasoby wodne oraz odpowiednie parametry hydrogeologiczne,zgodnie z kryteriami podziału zawartymi w Rozporządzeniu RadyMinistrów z dnia 27 czerwca 2006 r. w sprawie przebiegu granic obszarów dorzeczyi regionów wodnych, na obszarze Wyżyny Katowickiej wydzielono kilkaGłównych Zbiorników Wód Podziemnych (GZWP). W utworach plejstoceńskich,w dolinach i dolinach kopalnych, wyodrębniono zbiornik Dąbrowa Górnicza (455).Natomiast zbiornik o nazwie Dolina Kopalna rzeki Górna Kłodnica (331) występujew utworach neogenu wypełniających dolinę kopalną. Największą zasobnościąw wody odznacza się triasowy zbiornik Bytom (329), którego zasięg w przybliżeniupokrywa się z granicami triasowej niecki bytomskiej (Kowalczyk, 2003).Do niedawna w granicach Wyżyny Katowickiej wydzielane były także GZWPw utworach karbonu. Były to: zbiornik Czeladź (456) oraz — w południowej częściWyżyny, na niewielkim fragmencie — zbiornik Tychy — Jaworzno (457). Jednak34