3 Charakterystyka zbiorników wodnych - Śląska Biblioteka Cyfrowa

zajmując powierzchnię 5,75 ha. Areał zajęty przez wodę był ponad 8 razy większyniż współcześnie. Od tego momentu do dzisiaj zbiornik ten nigdy nie był już takduży. Znaczny wzrost jego powierzchni w głównej mierze był konsekwencjąrozwoju osiadań w tej części obszaru badań. Obniżenia powierzchni gruntu przyczyniłysię także do dalszego wzrostu powierzchni zajętych przez podmokłości.Tym razem pojawiły się one w południowej części tych terenów (rys. 22), gdziewykonano sieć rowów, którymi odprowadzano płytko występujące wody gruntowe.Natomiast w północnej części tego obszaru ujawniające się już w 1960 r. procesyosiadania doprowadziły do powstania stosunkowo dużego przepływowego zbiornikana Potoku Bielszowickim (rys. 22). Widać, że niewielka jego część zazębiałasię ze współcześnie funkcjonującym zbiornikiem nr 8. Jednak z uwagi na sytuacjętopograficzną oraz późniejsze zabiegi hydrotechniczne nie można tego faktutraktować jako etapu formowania opisywanego zbiornika nr 8. Tego typu warunkiutrzymywały się przez kilkanaście lat. Natomiast postępujące na przestrzeni kolejnych8 lat osiadania gruntu były przyczyną powstania zbiornika nr 9, który dopierozaczął się w tym czasie formować. Świadczy o tym jego niewielka powierzchnia,która wówczas wynosiła jedynie 0,55 ha, co stanowiło ponad 22% współczesnegostanu. Ponadto w granicach zbiornika nr 9 występowały wyraźne podmokłościterenu, świadczące o postępujących osiadaniach.Dosyć wyraźne zmiany w ukształtowaniu linii brzegowej zaszły w przypadkuzbiornika nr 10, w jego północnej części. Decydujące znaczenie w tym względzienależy przypisać czynnikom naturalnym. Nastąpiła w tym czasie dużo mniejszadostawa wód do zbiornika, co przyczyniło się do odpływu wody w najgłębszejego partie. W takich miejscach powstało kilka izolowanych zagłębień wypełnionychwodą. Na skutek tych procesów powierzchnia opisywanego zbiornika uległazmniejszeniu o ponad 1 ha w odniesieniu do 1960 r.Do dużo większych zmian doszło w latach 1983—1993. Na skutek zaistniałychosiadań i zmian w konfiguracji terenu zahamowany został grawitacyjny odpływwód rzeki. Konieczne okazały się prace hydrotechniczne, które w istotny sposóbzmieniły przebieg Potoku Bielszowickiego, kierując przepływ do zupełnie nowegokoryta. W wyniku modernizacji ujście rzeki zostało przesunięte z 56 + 700 km do57 + 400 km biegu Kłodnicy (Jankowski i in., 2007). Ponadto w północnej częścitego obszaru zlikwidowano przepływowy zbiornik powstały na Kochłówce, zasypującmateriałem odpadowym zajmowane przez niego zagłębienie terenu. Jednaknie ograniczono się tylko do niwelacji terenu; utworzono w tym miejscu hałdęo znacznej powierzchni oraz wysokości kilkunastu metrów. Mimo tych czynności,po przeciwnej stronie rzeki w 1988 r. zaczął formować się zbiornik nr 8,który do 1993 r. osiągnął powierzchnię 1,27 ha (rys. 22). Pogłębiające się osiadaniaterenu w znacznym stopniu przyczyniły się do przyrostu powierzchni wodnej takżew przypadku zbiornika nr 9. Jego powierzchnia w tym czasie wynosiła 2,43 ha,a więc w okresie 10 lat odnotowano ponad 5-krotny jej wzrost. Natomiast w przypadkuzbiornika nr 10 w dalszym ciągu ubytki wody przeważały nad jej dostawą,59