دو٠ه نیکو لوسوردو - Ketab Farsi

نقد۱. از رهبری حزب استعفا میدهد اما سعیمیکند الاقل بیطرفی خود را حفظ کندوکادرهائی را برای مبارزه بیاورد.‏۲. رهبری سیاسی نظامی مبارزه تا زمانیکه مبارزه محیط و رنگ بولیویائی دارددرخور اوست.‏۳. او با دیگر احزاب آمریکای جنوبی رابطهبرقرار خواهد کرد و میکوشد که آنها راوادارد تا ازنهضت مقاومت پشتیبانی کنند‏)فیالمثل ازدوگالس براوو سخن گفت(‏دو پاراگراف و ادعاهای جهانشمول –بهانه ای برای سنجش مانیفست نشریهمهرنامهجهانگیر روحانیصفحه 164در پاسخ گفتم که نکته نخست مربوط بهخوداوست چون او دبیر حزب است گرچه وضعاو را خطاآمیز پنداشتم.‏ این امر مصلحتآمیزو تردیدانگیز بود و در خدمت حفظ نامتاریخی کسانی که میباید متهم و محکومشوند بهکار میرفت البته بهسبب تسلیمطلبیآنان،‏ زمانه ثابت خواهد کرد که حق با مناست.‏اما نکتهٔ‏ سوم.‏ من مخالفتی ندارم ولی محکومبهشکست است تقاضا از کودوویال برایحمایت از دوگالس براوو درست همانندتقاضا از او برای چشمپوشی از طغیاندرون حزب است.‏ در این مورد نیز زمانهداوری خواهد کرد.‏قرار شد بازهم فکر کند و مسائل را با رفقایبولیوی درمیان گذارد.‏ ما بهاردوگاه جدیدرفتیم او با همه حرف زد و بهآنها فرصتداد تاازحزب حمایت کنند و یا بمانند.‏ همهماندن نزد ما را برگزیدند و این امر او رابهشگفتی و تحیر واداشت.‏در ساعت دوازده یه دوستکامی نوشیدیمو اهمیت تاریخی این روز را خاطرنشانکردیم.‏ در پاسخ گفتم و خاطرنشان کردم کهاین امر آغاز انقالب قارهئی و زندگی و جانما هر وقت در برابر ضرورت انقالب قرارگیرد ارزشی نخواهد داشت.‏تحلیل ماهانه.‏ گروه کوبائی پیروزمندانهمتشکل و تکمیل شد.‏ روحیه افراد خوب استو مشکالت اندکی وجود دارد.‏ بولیویائیهاخوب هستند ولی تعدادشان کم است.‏ روحی ‏ٔهمونجی از یک سو میتواند پیشروی رامتوقف کند،‏ ولی از سوی دیگر دستاندرکاراست و همکاری میکند البته با رهائی مناز قید و بندهای سیاسی.‏ عالوه بر انتظارمابرای رسیدن نیروهای بیشتری از اهالیبولیوی گامهای دیگر شامل گفت و گو باموآسزگووارا و آرژانتینیها یعنی موریسیوو جوزامی ‏)ماسنتی و حزب مخالف(‏ است.‏مجله هفته شماره 24 خرداد 1390او ‏)دمکرات(‏ نماینده خرده بورژوازیاست،‏ یعنی نماینده یک طبقه میانجی کههمه تضادهای دو طبقه رویاروی باید در آنتعدیل شود و به همین دلیل تصور می کندکه وجود شریفش مافوق هر گونه تخاصمطبقاتی است.‏‏)مارکس،‏ هجدهم برومر لوئی بناپارت،‏ص.‏ ۶۷(خصوصیت خرده بورژواییِ‏ این نمایندگاناز اینجاست که ذهنیت آنان نیز محدود بههمان حدودی است که خرده بورژوازی درزندگی واقعی بدان ها برمی خورد و قادر بهفراتر رفتن از آن ها نیست و در نتیجه آن هانظرا به همان نوع مسائل و راه حل هایی میرسند که منفعت مادی و موقعیت اجتماعیخرده بورژوازی در عمل متوجه شان است.‏‏)مارکس،‏ هجدهم برومر لوئی بناپارت،‏ص.‏ ۶۲(چشمم که به دیباچه مهرنامه افتاد،‏ اینجمالت مارکس به ذهنم خطور کرد.‏ بازهمهیاهو و دیگر هیچ.‏ بازهم ادعاهای بی پایهو اساس.‏ بازهم فخرفروشی های بی مقدار.‏مهرنامه همچنین از هیچ ایدئولوژی سیاسیو اجتماعی جانبداری نمی کند و طرفدار هیچجناح سیاسی نیست.‏ گر چه نسبت ایدئولوژیبه علوم انسانی مانند نسبت تکنولوژی بهعلوم طبیعی است،‏ اما ما بر خالف مارکسبه جای تغییر جهان در پی تفسیر جهانهستیم.‏ راه تفکر عمیق را در نقد ایدئولوژیهای بشری می دانیم و از این لحاظ تفاوتیدر نقد لیبرالیسم،‏ مارکسیسم،‏ سکوالریسم،‏فاشیسم،‏ آنارشیسم،‏ نهیلیسم و … احساسنمی کنیم.‏ ‏)مهرنامه،‏ دیباچه هر شماره آن(‏بگذریم از معنای عملی این جمله آخری کهچیزی جز کرختی اخالقی خرده بورژازیرا القاء نمی کند،‏ اما از آنجا که باور دارمهر گاه خرده بورژازی به خود واگذاشتهشود،‏ چیزی جز این نخواهد بود،‏ از قضاوتاخالقی می گذرم.‏آنچه بیش از همه برایم جالب توجه است.‏نامی است که از مارکس در میان اینادعاهای بی پایه و اساس برده می شود.‏راست است که روشنفکران دمکرات خردهبورژوای ما بدون مارکس خواب و خوراکندارند.‏ او در تزهای فوئرباخ خاطر نشانمی کند که:‏فیلسوفان تاکنون جهان را تفسیر کرده اند؛نکته،‏ تغییرآن است.‏ساده ترین معنایی که از این جمله کوتاهبرمی آید این است که از ابتدای بشریت تاکنون روال تفسیر بوده،‏ اما او،‏ یعنی مارکسبر تغییر جهان تاکید دارد.‏ سخن مارکسبیش از هر چیز تاکید بر کاری است که او