دو٠ه نیکو لوسوردو - Ketab Farsi

58صفحه دانشِ‏تمسخرِ‏ جای به و گرفته آرام است،‏ بهمثابهو زده باال همت آستین قدرت،‏ حامل شدتبه که ‏)چیزی دانشمند«‏ ‏»فیلسوفی ایننخستین علتِ‏ از بود(،‏ گریزان آن از اجتماعیِ‏ انضمامی هستیِ‏ از یعنی مسئله،‏ کردهرمزگشایی آن برساختههای‏ و آدمی رابطههایخصوص در فوکو باری،‏ باشد.‏ بهقدرت«،‏ و ‏»دانش تفکیک غیرقابل میگوید:‏وضوح صحبتدانش از که هنگامی من،‏ دید ‏“از جملهیمیان نمیگذارم فرقی عجالتاً‏ میکنم،‏ تنهاریاضی.‏ اثبات یک و روانپزشک یک واردتفاوتها آن از من که ‏])؟([‏ نقطهای کداماندیکسو از که است این دانستن میکنم،‏ اثرهایعبارتی،‏ به یا قدرت،‏ اثرهای آن دروندر میتواند جمله این که … القایی صورتبندیآن درون در که علمی عرصهای غیره و روانپزشکی ریاضیات،‏ میشود شبکههایکداماند سویدیگر،‏ از و بگذارد،‏ صوریسازیغیرقابل ناگفتمانی،‏ نهادینه،‏ آناز جمله این که قدرت ناعلمیِ‏ بهویژه و مرتبطآنها با میآید،‏ در گردش به که زمان مینامم:‏دانش من که است همین است.‏ بیرونِ‏و درون در که شناخت از عناصری اِعمالرا قدرت از اثرهایی عرصهشان،‏ یکبرای ما،‏ برای ارزششان حال میکنند،‏ باشد)ص‎۳۰۷‎‏(”.‏میخواهد هرچه ناب ذهن درموجود قدرتِ‏ خصوص در فوکو،‏ سخن ریاضی،‏معادالت یا و روانپزشک کالم عمومیِ‏قلمرو در اصالً‏ است.‏ منطقی کامالً‏ منکرمیتواند کسی چه امروزی جوامع گزارههایاز بسیاری پسِ‏ در که شود قدرتی بهداشتروانشناسی،‏ یا و روانپزشکی بهدارد.‏ وجود …، و جامعهشناسی روان،‏ چنانچهحاضر،‏ عصر جوامع اکثر در بیانی،‏ توصیهایِ«‏‏»گزارههای هستیم،‏ شاهد قلمروروانهی شگفتی گونة به متخصصان،‏ بیمارستان،‏مطب،‏ از یعنی شدهاند.‏ عمومی وآمده بیرون دانشگاه یا و مشاوره دفتر طریقاز رسانهای«،‏ ‏»موقعیتِ‏ بهمنزلة یاو تلویزیونی برنامههای یا و روزنامهها شهرداریهامعموالً‏ ‏)که عمومی همایشهای قلمروبه را خود هستند(،‏ آنها متولیان دیدیمکه همانگونه اما زدهاند.‏ پیوند عمومی،‏ بهدارد،‏ نظر مسئله این از فراتر به حتا فوکو دانشیست؛گفتمان هر همراه که ‏»قدرت«ی پزشکیِ‏ شیمیایی فرمولِ‏ یک شکل در حتا ریاضی.‏اثباتی یا و میگرن،‏ داروی فیالمثل بهآنها،‏ از کدام هر خودش قول به که چرا اِعمالرا قدرت از ‏“اثرهایی خودش،‏ گفتهی کهبدانیم باشد جالب شاید بهرحال میکنند”.‏ ازتنها نه بوردیو،‏ ِ همچون نگرشهایی در حتابلکه میشود،‏ استقبال فوکو نگرش این حلقهیمیتواند جامعهشناختی،‏ جایگاه از 1390خرداد 24 شماره هفته مجله حلقههایبه که دهد تشخیص را دیگری منضمدانش«،‏ و ‏»قدرت تفکیک غیرقابل است.‏ارائهبوردیو که دیدگاهی در عبارتی،‏ به ودیالکتیک رابطة بر عالوه میکند،‏ گروههایبه دانش،‏ و قدرت بین برساختهی تحتکه میشود توجه نیز مختلفی اجتماعیِ‏ وداریم آشنایی آنها با ‏»متخصصان«‏ نام ‏»تخصص«‏با سروکارمان هم مدام اتفاقاً‏ دربوردیو،‏ تفسیر در بهرحال آنهاست.‏ ‏»قدرت«‏و ‏ِ»دانش«‏ توی در تو حلقههای منضمو مرتبط که هم سومی حلقهی با کهشویم می مواجه آنهاست دوی هر به ازآنکه از پیش که متخصصانیاند همانا ‏»قدرت«‏مثابه به خویش دانشیِ‏ ‏»اثرها«ی برایبگوییم،‏ باشد بهتر شاید ‏)یا گیرند بهره ومقیم گیرند(،‏ بهره آن از بتوانند آنکه مقیمخویشاند.‏ تخصصی قلمرو برساختهی تابرآنند بیوقفه،‏ تالشی در که ‏»میدانها«یی درخویش تخصصیِ‏ مرزهای‏ و میدان از محدوددر سعی که رقبایی و حریفان مقابل کنند.‏حفاظت دارند،‏ آن محو یا و صدددر عمد به و آگاهانه فوکو آنکه حال درکه سومیست حلقهی این کردن متالشی اجتماعیِ‏هویتِ‏ و ‏»نقش شمایل و شکل به آن حلقهایتنها بهمنزلة ): میشود ظاهر آدمی«‏ درچه اجتماعی،‏ انسان عملکرد به کامالً‏ که اثرپذیری،‏حالت در چه و اثرگذاری حالت اینواقعیت بهرحال،‏ دارد(.‏ اختصاص شایدفوکو جسارتآمیز فراخوانِ‏ که است اینکردنِ‏ متالشی خصوص در نوعی به ازکه پهلویی دو وضعیت باشد.‏ سوم حلقة تحتسوم حلقهی ویرانی صدد در یکسو سویاز و است منقاد«‏ عنوانِ»سوژه ‏»فراخوانِ«‏عرصهی در را عمل این ‏دیگر،‏ یعنیمیرساند.‏ انجام به خویش ‏جسارتآمیز ‏»پرسشگریِ«‏از الهام با که عرصهای در تااست آن بر روشنگری،‏ عصر متفکران خروجبه را خویش عرصة»نقد«‏ و روش یاریِ‏به نه اما کند.‏ تعبیر سوژه ‏»نابالغیِ«‏ از نامشروعیتافشاءکنندهی یا و منتقد سوژة جستجویدر که سوژهای بلکه قدرت،‏ ‏)فیالمثلاست ‏»حکومتشدن«‏ دانشِ‏ اقتدار وجودروانپزشک سخن پس در که اقتداری خویشفراخوان در فوکو عبارتی،‏ به دارد(.‏ کانونکه است ‏»سوژه«ای انحالل خواهان قدرتاز درسگفتاری برای صرفاً‏ را نقد بهدر»حکومتمندسازی«،‏ آن اثرهای و روشنترمثال با مسئله احتماال میگیرد.‏ کار مسئلهاین متوجه فوکو وقتی فیالمثل میشود.‏ ‏»حکومتمندسازیِ«‏برابر در که میشود عنوانتحت نافرمان و مخالف کنشی اقتدار،‏ میگیرد،‏شکل حکومتنشدن«،‏ ‏»خواست ‏»خواستبه بیانی به دارد.‏ نظر مسئله این به خواست،”بهاین خودش گفتة به نافرمانی«.‏ یکآنچه اجماالً‏ که است این قطع طور بهمنزلةاست،‏ حقیقت میگوید شما به اقتدار کهآنرو از را آن دستکم یا نپذیرد،‏ حقیقت استحقیقت که میگوید شما به اقتدار یک بپذیریدصورتی در صرفاً‏ بلکه نپذیرید.‏ قلمداددرست آنرا پذیرش دالیل خودتان که کنید”)ص‎۲۷۳‎‏(.‏فوکونظر از پیداست چنانکه بنابراین چون،‏عناصری از برساخته نقد،‏ عرصة کهمعنا بدین است؛ سوژه و حقیقت قدرت،‏ وشود خنثا باید که هست ‏»قدرت«ی آن در دگرگونباید که ‏»حقیقت«ی بیفتد،‏ کار از کهقدرتی تابع ‏»سوژه«ی باالخره و شود از‏)آزاد دیگر سوژهای تا شود،‏ منحل باید فوکوگردد.‏ آن جایگزین قدرت؟(‏ اثرهای کانت‏»روشنگریِ«‏ از پرسش متنِ‏ دربارة میگوید:‏بابدر خود ۱۷۸۴ متن در ‏“کانت بهنسبت را روشنگری چیست؟ روشنگری میکند،‏تعریف بلوغ عدم از معینی وضعیت داشتهنگه آن در بشریت که وضعیتی میشود.‏داشته نگه آن در مستبدانه و میشود نوعی… را بلوغ عدم این کانت اینکه دوم بدونخود فهم گرفتن خدمت به در ناتوانی واست دیگری‏ سوی[‏ ‏]از هدایت دقیقاً‏ آنچه میبرد.‏کار به را )Leiten ( کلمهی او ازتعریفشدهای کامالً‏ مذهبیِ‏ معنای که کانتحال،‏ این با ]...[ دارد.‏ تاریخی لحاظ درنقد به میزند پیوند را شناخت شناختنِ‏ بهنسبت زدایی،‏ منقاد سوژه برای اقداماش وظیفهیبهمنزلهی و حقیقت،‏ و قدرت بازیِ‏ وکنونی روشنگری هر مقدمهی و اصلی ۲۷۴،۲۷۶(.آینده”)صص میدهد،‏تذکر فوکو که همانگونه بنابراین عصرگفتمان به پاسخ در کانت شیوة ‏»شناخت«‏به آنرا که است این روشنگری خودو دانستن ‏»حق عمل این با میزند.‏ پیوند حتاو ضرورت منزلة به تنها نه تأملی«،‏ قلمداد‏»آزادی«‏ مهم پیششرطهای از یکی به‏»نقد«،‏ اساس پس،‏ این از بلکه میشود،‏ فرضاً‏یا و تاریخی مشروعیتِ‏ امر در تحقیق منجرحقیقتی ‏)کذب(‏ نادرستی یا درستی موجودوضع در حاکمه قدرتِ‏ که شد خواهد آنمتولی را خود و میکند محافظت آن از خود‏»حکومت«‏ اساس اینرو از و میداند،‏ میگذارد.‏آن مبنای بر را کانت،‏روشنگرانة نقد از استقبال با فوکو ‏“حالمیگوید:‏ الهامآمیز(‏ سرنمونی ‏)بهمنزلة بابدر تحقیق شکل که روش این جای به راشناخت تاریخی شیوههای مشروعیتِ‏ دررا متفاوتی روش بتوان شاید مییابد،‏