دو٠ه نیکو لوسوردو - Ketab Farsi

صفحه 195۸]۲[ وی یکی از وزیران دولت سالوادورآلنده بود.‏ در ایاالت متحده در تبعید بهسرمیبرد،‏ و در همین جا بود که چندی بعدبمبی او را تکهتکه کرد.]‏‎۳‎‏[‏ او در مقالهاشچنین استدالل کرده بود که سخن گفتن ازرقابت آزاد،‏ در اقتصادی مانند اقتصاد شیلی– که تابع انحصاراتی است که هر وقتبخواهند با قیمتها بازی میکنند – بیهودهاست.‏ و در کشوری که اتحادیههای واقعیکارگری غیرقانونی اعالم شدهاند و حقوق ودستمزدها را شورای نظامی تعیین میکند،‏دم زدن از حقوق حقهٔ‏ کارگران خندهداراست.‏ وی در این مقاله شرح میداد چگونهپیروزیهائی که مردم شیلی در زمان دولتاتحاد خلق Unidad popular بهدستآورده بودند بهطور کامل از میان رفتهاست.‏ از انحصارات صنعتی که سالوادورآلنده ملی کرده بود،‏ رژیم دیکتاتوری نیمیرا بهصاحبان پیشین بازگرداند و نیمی دیگررا بهمعرض فروش گذاشت.‏ فایرستون،‏کارخانهٔ‏ الستیکسازی ملی را خرید وپارسونز و ویتمور Whit Parsons،more کارخانهٔ‏ عظیم خمیر کاغذسازیرا…‏ اقتصاد شیلی،‏ بهگفتهٔ‏ لتهلییر،‏ حتیاز دورهٔ‏ پیش از بهقدرت رسیدن آلنده همبیشتر متمرکز و انحصاری شد.]‏‎۴‎‏[‏ درآمریکای التین آزادی عمل شرکتها باآزادیهای مدنی هیچ سازگاری ندارد:‏ نهاین همه مذاکرات آزاد شرکتها سابقه داشتهاست،‏ نه این همه دستگیری و زندانی شدنمردم.‏ و اما آزادی بازارها؟ – از آغاز سال۱۹۷۵ قیمت شیر در شیلی ‏»آزاد«‏ اعالمشد.‏ نتیجهٔ‏ این اقدام طولی نکشید که ظهورکرد.‏ دو شرکت بر بازارها مسلط شدند.‏قیمت شیر بالفاصله برای مصرفکنندگان۴۰ درصد افزایش یافت،‏ در حالی که برایتولیدکنندگان ۲۲ درصد پائین آمد!‏مرگومیر کودکان،‏ که در دورهٔ‏ حکومتاتحاد خلق بهمیزان قابل توجهی پائین آمدهبود،‏ پس از بهقدرت رسیدن پینوشه جهشیچشمگیر یافت.‏ هنگامی که لتهلییر در یکیاز خیابانهای واشینگتن بهقتل رسید،‏ یکچهارم مردم شیلی هیچ درآمدی نداشتنداما یا بهلطف صدقههای خیرخواهانهٔ‏ مردمکشورهای دیگر یا بهعلت سرسختی خود وبخورونمیری که بهنحوی بهدست میآوردندزنده ماندند.‏شکافی که در آمریکای التین میان بهزیستیگروهی اندک و تیرهروزی اکثریت مردموجود دارد بسی عمیقتر از شکافی است کهدر اروپا یا ایاالت متحده میان این دو طبقهدیده میشود.‏ در نتیجهٔ‏ روشهائی هم کهبرای حفظ این شکاف الزم است وحشیانهتراست.‏ برزیل دارای ارتشی عظیم و کامالً‏مجله هفته شماره 24 خرداد 1390مجهز است،‏ اما تنها پنج درصد بودج ‏ٔهکشور صرف آموزش و پرورش میشود.‏در اوروگوئه نیمی از بودجهٔ‏ کشور در حالحاضر بهنیروهای مسلح و پلیس اختصاصدارد.‏ یک پنجم جمعیت فعال کشور از راهجاسوسی و تعقیب یا مجازات دیگران زندگیمیکنند.‏بدون تردید یکی از مهمترین رویدادهای ایندهه،‏ در سرزمینهای ما،‏ سرگذشت غمبارِ‏شورش نظامی در شیلی بود که در یازدهمسپتامبر،‏ دولت دموکرات سالوادور آلندهرا واژگون کرد و کشور را در حمام خونغوطه داد.‏اندکی پیش از آن،‏ در ماه ژوئن،‏ کودتائی دراوروگوئه پارلمان را منحل کرد،‏ اتحادیههایکارگری را غیرقانونی شناخت و هرگونهفعالیت سیاسی را ممنوع اعالم داشت.]‏‎۵‎‏[‏در ماه مارس ۱۹۷۶، ژنرالهای آرژانتینبهقدرت بازگشتند:‏ دولت بیوهٔ‏ خوآن دومینگوپرون Juan Domingo Peron کهاز درون فاسد شده بود بدون ماتم و بدونسرافرازی فرو ریخت.‏این سه کشور جنوبی آمریکای التین،‏ اکنون،‏جراحتی بر پیکر دنیا هستند و منبع دائمیاخبار بد.‏ شکنجه،‏ آدمربائی،‏ آدمکشی،‏ وتبعید اجباری،‏ رسمِ‏ روز شده است.‏ آیا ایندیکتاتوریها غدّههائی هستند که باید از سازوارههای سالم درآورده شوند یا دملهایچرکینی که عفونت نظام حاکم را آشکارمیکنند؟بهاعتقاد من،‏ همیشه رابطهئی نزدیکمیان شدت تهدید و وحشیانه بودن پاسخ وواکنش وجود دارد.‏ آن چه امروز دربرزیلو بولیویا اتفاق میافتد،‏ بهگمان من،‏ بدونآن که تجربهٔ‏ رژیمهای خوائو گوالر JoaoGoulart ‏)رئیس جمهوری برزیل،‏ ۶۴-۱۹۶۱( و خوآن خوزه تورس JuanJose Torres ‏)رئیس جمهوری بولیویا،‏۱۹۷۰-۷۱( را بهخاطر آوریم قابل درکنیست.‏ این دولتها،‏ پیش از سقوط،‏ یکرشته اصالحات اجتماعی انجام داده یکسیاست اقتصادی ناسیونالیستی را بهمرحل ‏ٔهاجرا درآورده بودند که فرآیند آن در سال۱۹۶۴ دربرزیل و در سال ۱۹۷۱ دربولیویامتوقف شد.‏ همین طور هم،‏ میتوان گفت کهشیلی،‏ آرژانتین و اوروگوئه کفارهٔ‏ گناه امیدرا میدهند.‏ رشته تغییرات عمیق و بنیادیندولت آلنده؛ پرچمهای عدالتی که در زماندولت کم دوام هکتور کامپورا،‏ در سال۱۹۷۳، بهاهتزاز درآمد و تودههای کارگرانآرژانتین را تجهیز و بسیج کرد؛ و سیاسیشدن پرشتاب جوانان اوروگوئه؛ این همه،‏مبارزهطلبیهائی بود که نظام حاکم بیقدرتو بحرانزده نمیتوانست تحمل کند.‏ گاز تندآزادی نشان داد که برای اشباح خطرناکاست و آنها را بهآتش میکشد،‏ و گارد ویژهفراخوانده شد تا نظم را برقرار کند.‏ عملیاتپاکسازی،‏ در واقع طرحی برای انهدام ونابودی است.‏پروندههای کنگرهٔ‏ ایاالت متحده اغلب دارایمدارک غیرقابل انکاری دربارهٔ‏ مداخالتدر آمریکای التین است.‏ جوهرسوزان گناه،‏در اعترافات امپراتوری جهانی،‏ وجدانهارا بهدرد میآورد و آنها را تطهیر میکند.‏بهطور مثال در این اواخر،‏ در سوانحگوناگونی که پیش آمده،‏ پذیرش رسمیمسؤولیت از طرف ایاالت متحده چندینبرابر شده است.‏ اعترافات علنی بسیار،‏ ازجمله ثابت کردهاند که دولت ایاالت متحده ازراه رشوه،‏ جاسوسی،‏ و باج سبیل،‏ در امورسیاسی شیلی شرکت مستقیم داشته است.‏طرح اصلی جنایت در واشینگتن ریخته شد.‏کیسینجر و دستگاههای جاسوسی،‏ از سال۱۹۷۰ نقشهٔ‏ سقوط آلنده را آماده کردند.‏میلیونها دالر در میان دشمنان دولت قانونیاتحاد خلق توزیع شد.‏ و بهاین ترتیب بود که،‏بهطور مثال،‏ کامیونداران توانستند اعتصابطوالنی خود را ‏)که در سال ۱۹۷۳ قسمتمهمی از اقتصاد شیلی را فلج کرد(‏ ادامهدهند.‏ یقین داشتن بهاین که کیفری در کارنیست زبانها را باز میکند.‏ در زمان کودتایضد گوالر،‏ سفارت ایاالت متحده در برزیلبزرگترین سفارتخانهٔ‏ آن کشور در دنیا بود.‏لینکلن گوردون که در آن زمان سفیرکبیرآمریکا بود،‏ سه سال بعد بهخبرنگاریاعتراف کرد که دولت او مدتها بهنیروهائیکه با اصالحات مخالفت میکردند کمک مالیمیکرده است!‏ - گوردون گفته بود:‏ ‏»چنینکاری کم و بیش در آن روزها عادی بود…‏سیا بهتوزیع و تقسیم وجوه سیاسی عادتکرده بود.«]‏‎۶‎‏[‏ در همان مصاحبه گوردونتوضیح داده بود که در روزهای کودتا،‏پنتاگون یک ناو هواپیمابر بزرگ و چهارکشتی نفتکش بهنزدیکیهای سواحل برزیلفرستاده بود ‏»که شاید نیروهای ضد گوالرخواستار پشتیبانی ما باشند«‏ و افزوده بود:‏‏»این پشتیبانی قرار نبود تنها برای تقویتروحیه باشد؛ بلکه،‏ آماده بودیم مواد موردنیاز،‏ تدارکات،‏ اسلحه،‏ و نفت هم بدهیم.«‏از زمانی که پرزیدنت جیمی کارتر سیاستحقوق بشر را آغاز کرد،‏ برای رژیمهایآمریکای التین – که در درجهٔ‏ اول با مداخلهو کمک آمریکای شمالی بهمردم این منطقه