Traumat dhe dukuritë psikologjike si pasojë e konfliktit, burim për ...

Traumat dhe dukuritë psikologjike si pasojë e konfliktit dhe të drejtat e njeriutNdryshimet e mëdha në shoqëri, në strukturën e saj, te njerëzit e rinjëkrijojnë mjaft konflikte dhe kontradikta gjë që smadhon disharmoninëemocionale të tyre. Rrethanat e papërshtatshme sociale paraqesin faktorëstresant që mund të shembin sistemin e vlerave të të rinjve dhe të lëkundindukshëm integritetin dhe vetëbesimin e tyre. Në shoqërinë tonë vjen deri nëkundërshti ndërmjet mundësive ekonomike dhe dëshirave të fuqishme të rinjvepër një jetë më të mirë dhe të gjithë anshme. Mbasi dëshirat dhe interesat e tërinjve shpesh bien ndesh me mundësitë e realta materiale të familjes, krijohetnjë situatë e rrezikshme në radhë të parë për ata të rinjë që moralisht dobët janëtë zhvilluar dhe që në vete nuk kanë potenciale të fuqishme morale ( delikuentpotencial). Në shoqëri të një krize ekonomike paraja merr një rol tëjashtëzakonshëm. Ajo është çdo gjë, ndërsa “bisnesi” i suksesshëm është idealjetësorë për shumë individ. Profiti është ideali më i lartë shoqërordhe çdo gjëështë në shërbim të tij. Që moti tregimi për punë të sinqertë është vetëm njëpërrallë për fëmijët, prandaj nëse deri te paraja mund të arrihet me punë, mirëështë, por shumë më mirë është nëse te paraja arrihet pa punë – kësisosideklarojnë herë pas herë disa të rinjë ( dhe të tjerë). Dhe pasojat janë më seevidente; Krimi dhe kriminaliteti në ritje e sipër, korupcioni, destruktiviteti etj.Ka disa të rinjë që në një situatë të varfërsië së përgjithshme janë më të prirurtë zgjedhin karierën kriminale se sa të ngelin të varfër (të margjinalizuar) përshembull sikur prindërit e tyre.Agresiviteti. Ndjenjat e papërshtatshmërisë vetanake dhe tëinferioritetit, adoleshenti mund t’i kompenzoj me agresivitet, desktruktivitet,kundërshtim ndaj autoritetit dhe qëndrim armiqësorë ndaj shoqërisë.Shumë njerëz në mënyra të ndryshme e kuptojnë natyrën e agresivitetitte të rinjtë. Ata të cilët kanë të ndrëtuar qëndrimet e tyre vetëm në bazë tëpërvojës, janë të prirur në mënyrë jo të drejtë, rigide, të interpretojnëagresivitetin dhe performansat e tij shoqëruese te të rinjtë. Shumica e tyregjykojnë se një qasje adekuate ndaj manifestimeve agresive është të reaguaritme të njëtën masë – me agresivitet dhe të vetmin mjet per t’iu kundërvu eshikojnë te ndëshkimi. Pikërisht mosnjohja e duhur e natyrës së agresivitet bënqë të riturit me veprimet e tyre, në vend që të kontrollojnë agresivitetin te tërinjtë - ose përkohësisht e frenojnë manifestimin e tij ose akoma më tepër eintensifikojnë. Të rriturit kanë bindjet e tyre se janë mjaft kompetent tëparballen me agresivitetin kur çfaqet te brezi i ri. Mirëpo shumë raste tëkonflikteve që ndodhin mes të rinjve dhe të rriturve ; në familje, në rrugë, nëshkollë etj. nuk korespondojnë sa duhet me bindjet e atilla. Disa të ritur nukjanë të vetëdijshëmë se fenomeni i agresivitetit te të rinjtë është mjaft suptildhe pjesë e pashmangshme e zhvillimit, prandaj çdo pakujdes në trajtimin ekëtij fenomeni mund të ketë konsekuenca të dhimbshme. Shpesh ndodh qëmoszgjedhja e drejtë e konflikteve mes të rinjëve dhe të riturve të gjeneroj një135