21.07.2023 Views

Paulius Rabikauskas "VILNIAUS AKADEMIJA IR LIETUVOS JĖZUITAI", Lietuvių Katalikų Mokslo Akademija, 2002

Rev. Paulius Rabikauskas SJ (1920-1998) - Church historian, connoisseur of diplomacy and palaeography. Vice-rector of Gregoriana, long time dean of the faculty of Church history, editor of Archivum Historiae Pontificiae. Among his most important works are Diplomatica pontificia (6th ed., 1998) and acclaimed edition of sources of Lithuanian history Relationes status dioecesium in Magno Ducatu Lituaniae I—II (1971-1978). Present book contains Vilnius Jesuit university (est. 1579) history studies: analysis of the establishment documents, progress of Science and development of lecturing, problems of foundation of the faculties of law and medicine. The lists of rectors are updated; questions of university properties are discussed. Some of the studies are dedicated to the XVII c. Jesuits related to the University - Lithuanian spiritual writer K. Sirvydas, to one of the most popular neo-latin poets M. C. Sarbievius, to the alumni of the University and the missionary in China A. Rudamina. Activities of Jesuit colleges in Kaunas and Pašiaušė are discussed separately, binding them into locai history context. These studies of Paulius Rabikauskas are grounded by researches in rich archive material, particularly ARSI and Vatican Secret archives. They are distinctive for their erudition, perfect knowledge of universal Church history and precise interpretation of facts.

Rev. Paulius Rabikauskas SJ (1920-1998) - Church historian, connoisseur of diplomacy and palaeography. Vice-rector of Gregoriana, long
time dean of the faculty of Church history, editor of Archivum Historiae Pontificiae. Among his most important works are Diplomatica pontificia (6th ed., 1998) and acclaimed edition of sources of Lithuanian
history Relationes status dioecesium in Magno Ducatu Lituaniae I—II
(1971-1978).
Present book contains Vilnius Jesuit university (est. 1579) history studies: analysis of the establishment documents, progress of Science and
development of lecturing, problems of foundation of the faculties of
law and medicine. The lists of rectors are updated; questions of university properties are discussed. Some of the studies are dedicated to the
XVII c. Jesuits related to the University - Lithuanian spiritual writer
K. Sirvydas, to one of the most popular neo-latin poets M. C. Sarbievius, to the alumni of the University and the missionary in China A. Rudamina. Activities of Jesuit colleges in Kaunas and Pašiaušė are discussed separately, binding them into locai history context.
These studies of Paulius Rabikauskas are grounded by researches in
rich archive material, particularly ARSI and Vatican Secret archives.
They are distinctive for their erudition, perfect knowledge of universal
Church history and precise interpretation of facts.

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

VILNIAUS AKADEMIJOS REKTORIAI ( 1569)-1579-1773

labai retai „Academia“ arba „Universitas Vilnensis“. Todėl Vilniaus

akademijos rektoriaus paskyrimas buvo tas pats dalykas kaip Vilniaus

jėzuitų kolegijos rektoriaus paskyrimas.

Kolegijoms rektorius skirti ir juos atšaukti buvo ordino generolo

pareiga. 50 Apie tam tinkamus asmenis jis gaudavo žinių iš nuolatinės

korespondencijos su esančiais viršininkais ir jų patarėjais. Vienas iš

provincijolo patarėjų paprastai būdavo Vilniaus akademijos rektorius.

Ir pats provincijolas stengdavosi painformuoti, pasiūlyti, kas geriausiai

į tą vietą tiktų. Savaime aišku, skiriant Vilniaus kolegijos rektorių

visuomet turėta mintyje, kad jis bus ir universiteto rektorium. Tarp kitko

buvo žiūrima, kad skiriamas rektorius turėtų kokį nors mokslo laipsnį.

51 Kartais betgi aplinkybės priversdavo (buvusio rektoriaus mirtis,

jo išvykimas ilgesniam laikui ir panašiai) provincijolą tuojau pat kam

nors laikinai pavesti eiti rektoriaus pareigas. Toks būdavo vadinamas

vicerektorium. Neretas būdavo atvejis, kad tokiam vicerektoriui iš Romos

būdavo atsiunčiama patentes, t. y. paskyrimo dekretas, ir jis nuo

tol oficialiai tapdavo rektoriumi. Taip yra buvę, pavyzdžiui, su P. Skarga:

1579 m. jis pradėjo vadovauti akademijai tik provincijolo paskirtas;

tiktai po metų jam atėjo iš Romos patentes. Bet visi jį jau ir prieš

tai vadino rektorium, apie ką specialiai užsimena provincijolas Pr. Sunieris.

52 Žinant šią rektoriaus paskyrimo procedūrą, nėra jokios prasmės

kalbėti apie jo išrinkimą, apie to ar kito fakulteto reprezentavimą

ir panašiai.

Rektoriavimo pradžią nustato ne Romoje išduoto dekreto data, bet

jo "paskelbimo’ (renuntiatio) diena, t. y. kada visiems oficialiai prane­

50 „Constituat idem [Generalis], ut dictum est, per se ipsum Rectores Collegiorum

et Universitatum ac Praepositos locales Domorum, quos aptiores fore

iudicaverit...“, Constitutiones, pars IX, cap. III, nr. 14. „Rectores, quos constituere

ac removere poterit“, ten pat, nr. 3.

51 „...qui [Rector] debet esse in aliqua facultate promotus“ - buvo reikalaujama

Austrijos jėzuitų universitetuose; žr. Forma et ratio gubernandi Academias

et Studia generalia S. I. in Provincia Austriae, pars I, cap. II, 1 (G. M.

Pachtler, Ratio studiorum, III, Berlin 1890, p. 325). Panašiai buvo laikomasi,

su kai kuriomis išimtimis, ir Vilniaus universitete.

52 Žr. žemiau, p. 156.

143

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!