Bekijk document - Crow

GEMEENTE WESTLAND
MOBILITEITSMANAGEMENT
1. Mobiliteitsmanagement
1.1. Inleiding
Mobiliteitsmanagement is een aspect dat door alle te onderscheiden onderdelen van het verkeer
verweven is. De kern van mobiliteitsmanagement volgt uit het standpunt dat verkeer een vorm van
gedrag is. Gedrag waarbij men min of meer bewuste keuzes maakt over het tijdstip van vertrek,
de te volgen route, het te kiezen vervoermiddel. Daarbij zijn zowel het doel van de rit, de
aanwezige mogelijkheden en de voorkeuren/gewoontes van de actor van invloed op de keuze.
Mobiliteitsmanagement richt zich op de beïnvloeding van de keuzes de we met ons allen elke dag
weer maken. Aspecten van deze beïnvloeding komen terug in het fietsbeleid, openbaar
vervoerbeleid en parkeerbeleid. Deze aspecten worden hier slechts kort genoemd.
De kern van dit stuk wordt gevormd door die manieren van beïnvloeding die niet bij andere
onderdelen genoemd kunnen worden. Verder wordt het landelijk en regionale beleid beschreven.
Tevens wordt er ingegaan op de aanpassing van dit beleid aan de gemeentelijke maat en de
doelen en mogelijkheden die voor de gemeente openstaan.
2. Beleid
2.1. Landelijk beleid
Het Rijk heeft ervoor gekozen om duidelijk aan te geven wat wordt verwacht van alle afzonderlijke
partijen, overheden en bedrijfsleven. Zelf brengt het Rijk mobiliteitsmanagement in binnen de
MIT-systematiek (het Meerjarenprogramma infrastructuur en Transport). Daarbij wordt vooral
gekeken naar manieren van beprijzing van het weggebruik om de kosten voor (de versnelde
aanleg van extra) infrastructuur direct bij de gebruiker te leggen. Maar ook de dynamische-routeinformatie-panelen
(DRIP’s) boven de wegen en de fileinformatie op de radio en internet zijn
vormen van mobiliteitsmanagement welke door de rijksoverheid verzorgd worden en waarbij het
beleid gericht is op de uitbreiding en verbetering van de informatievoorziening.
Ook bedrijven kunnen de vraag naar capaciteit op de weg beïnvloeden. De rijksoverheid verwacht
van hen dat zij ook zelf investeren in betere bereikbaarheid van hun vestigingen. Daarnaast
kunnen bedrijven actief inzetten op vervoersmanagement voor hun eigen werknemers en klanten.
Het rijk wil zakelijke afspraken maken met het bedrijfsleven, zodat de gezamenlijke maatregelen
voor locatiebereikbaarheid meer effect sorteren. Decentrale overheden hebben mogelijkheden om
binnen de huidige regelgeving het bedrijfsleven meer te verplichten tot mobiliteitsmaatregelen.
Met het nieuwe beleid heeft het rijk er expliciet voor gekozen om de keuze van de vervoerswijze
niet meer actief te willen beïnvloeden. Hierachter ligt de gedachte dat elke modaliteit een eigen
doelgroep en markt heeft, gebaseerd op de mogelijkheden van deze modaliteit. De auto is in deze
optiek goed voor kris-krasbewegingen van deur tot deur. Het openbaar vervoer is goed in het
transport van veel reizigers over vaste lijnen met een minimaal ruimtebeslag. De fiets wint het
vooral op de korte afstand.
2.2. Regionaal beleid
Het stadsgewest bevordert vooral voor het werkgerelateerde verkeer het aanbieden van
alternatieven voor het autogebruik in samenhang met maatwerk in parkeerbeleid. Daarnaast
stimuleert het stadsgewest waar mogelijk het gebruik van alternatieven voor het sociaal-recreatief
verkeer.
3