Licht op het GEB - Jan van den Noort homepage

7. Elektriciteitsopwekking in Rotterdamuit milieu-oogpunt weinig waardering geniet. Nietalleen worden de rivieren op die manier opgezadeldmet een aanzienlijke hoeveelheid thermische verontreiniging,met dit badwater worden bovendien grotehoeveelheden energie weggegooid.De ROCA-centrale is een voorbeeld van eenandere benadering. Deze centrale is niet aan eenrivier gebouwd en warmte is er geen afvalprodukt,maar een van de twee hoofdprodukten. Het warmewater wordt gebruikt voor stadsverwarming. Deelektriciteit wordt op de gebruikelijke wijze gedistribueerd.In 1989 werd ook aan de centrale Galileïstraat eenwarmte-krachtinstallatie gebouwd. Het ministerievan VROM stimuleert het plaatsen van dergelijkeinstallaties met behulp van subsidie. Het blijft evenweleen druppel op een veel te hete plaat.Nare bijverschijnselen: vliegasBij het stoken van kolen komt behalve energie ookeen aantal minder gewenste stoffen vrij. Naast stikstofoxidenen SO2 blijft de kolenstoker met eenenorme hoeveelheid as zitten (10 tot 12 procentvan de hoeveelheid verstookte kolen). Een deelvan de uitgebrande kolen komt onder in de vuurhaardterecht, in de vorm van bedas (slakken). Zo'n85 procent verdwijnt door de schoorsteen in devorm van kleine stofdeeltjes, vliegas. De stofdeeltjeszelf hebben een vergelijkbare samenstelling als deNederlandse zeeklei, maar aan vliegas hechten zichook minder vriendelijke stoffen, onder meer zwaremetalen en polycylische aromatische koolwaterstoffen,de zogenaamde pak's.Omdat het onaanvaardbaar wordt gevonden dezestoffen in de lucht te blazen, zijn de schoorstenenvan de kolengestookte centrale Maasvlakte voorzienvan electrostatische vliegasvangers. Die vangen devliegas en de daaraan hangende giftige stoffen op.Jaarlijks wordt zo ongeveer 300 000 ton vliegas vande vliegasvangers geklopt. Voor de tijdelijke opslagervan is naast de centrale een terrein van 180 bij300 meter gereserveerd.De afvoer van vliegas baart de nodige zorgen,want als de afvoer van vliegas stagneert komt deproduktie van elektriciteit met behulp van kolenin gevaar. Omdat andere elektriciteitsproducentenmet hetzelfde probleem kampen is in 1982 deVliegasunie BV opgericht. Rotterdam trad in 1985toe. De Vliegasunie zag kans een groot deel van degeproduceerde vliegas in binnen- en buitenland afte zetten. In 1990 kochten Nederlandse afnemers49 procent van de as, 36 procent ging naar België,terwijl Frankrijk 15 procent voor zijn rekening nam.De cementindustrie was veruit de grootste klant,daarnaast werd vliegas gebruikt voor kunstgrind,asfaltvulstof en beton.Daarmee lijkt het probleem de wereld uit, maarmen betwijfelt of de giftige stoffen in deze produktenveilig genoeg zijn opgeborgen. Daar komt bij datde Vliegasunie ondanks nijver zoeken naar nieuwemarkten niet alle vliegas kwijtraakt en blijft zittenvliegas(x 1000 ton)10007505002500produktie vliegasafzet aan cementindustrieafzet andere afnemers1985 1990Fig. 38. Produktie en afzet van vliegas (1983-1990).104105104-105