Licht op het GEB - Jan van den Noort homepage

13D e laatste der MohikanenHet jaar 1992 stond voor het GEB in het teken van de NV-vorming.Vrijwel alle Nederlandse energiebedrijven hadden de NV-status verworven,maar het GEB ging nog steeds door het leven als een 'gemeentelijke tak vandienst'. Toen wethouder Hoogendoorn de gemeenteraad in april 1992 voorsteldeom ook het GEB in een NV om te zetten, vroeg het raadslid DenBraber waarom Rotterdam, 'meestal toch initiator van ontwikkelingsprocessen,in deze veranderende situatie geen leidende rol op zich heeft willennemen.' Rotterdam was zelfs 'de laatste der Mohikanen'. 266151Alleen nog 'echte winst'Toch was de discussie over de NV-status verre vannieuw. Naar aanleiding van de zorgelijke financiëlesituatie bij het GEB besloot B & W al in 1987 tot deinstelling van een werkgroep die zich moest buigenover de aantrekkelijkheden en onaantrekkelijkhedenvan een eventuele omvorming van de 'tak vandienst' GEB tot een naamloze vennootschap. Voorde GEB-directie lagen de zaken allemaal betrekkelijkduidelijk. Het GEB moest een NV worden, wanteen verzakelijking van de relatie met de gemeentewas broodnodig. De vooruitzichten van het bedrijfwaren somber en er was een flinke inspanning vereistom het hoofd weer boven water te krijgen. Deintieme relatie met de gemeente Rotterdam stondspoedig herstel in de weg.Als de werkgroep tot de unanieme conclusie wasgekomen dat een wijziging van status ook grotevoordelen bood voor de gemeente Rotterdam, danwaren er misschien spijkers met koppen geslagen.Maar anderhalf jaar na de instelling van de werkgroeprapporteerde deze, met veel slagen om de arm, datde NV-status een lichte voorkeur genoot. Het adviesinspireerde het gemeentebestuur niet om onmiddellijknaar de notaris te stappen en een NV GEB op terichten. 267 Het GEB bleef aandringen op een zakelijkerrelatie, maar het zou enkele jaren duren voor dewens om NV te worden werd gehonoreerd.De aandrang van het ministerie van EconomischeZaken legde meer gewicht in de schaal. Op eenlandelijk congres over de nieuwe Elektriciteitswet,gehouden in 1988, zette directeur-generaal Energievan het ministerie van Economische ZakenC.W.M. Dessens uiteen waar het in de nieuweElektriciteitswet om ging: 'een betrouwbare elektriciteitsvoorzieningtegen zo laag mogelijke kosten'en ' elektriciteitstarieven die zoveel mogelijk in lijnliggen met die in ons omringende landen, met namevoor de zeer grote industriële verbruikers'. Hij benadruktedat daarom het monopoliekarakter van deenergiebedrijven moest worden doorbroken, 'waardoorde sector gedwongen wordt om efficiënter enmeer marktgericht te gaan werken.' De NV-vormhad daarbij beslist zijn voorkeur. Directeur-generaalDessens was ook zeer uitdrukkelijk over de bestemmingvan eventuele winsten: 'Enkele gemeenten,met name de vier grote steden, plegen uit hun energiebedrijfinkomsten te verwerven door een opslagte leggen op de elektriciteitstarieven. Het is eenverkapte vorm van belastingheffing. In lijn met eendoor de Kamer aanvaarde motie wordt deze winstnemingbij het van kracht worden van de maximumeindverbruikerstarieven niet meer toegestaan. Deelektriciteitsbedrijven kunnen dan alleen nog echtebedrijfsmatige winst maken door efficiënter te werken.'268152151-152